Μεταξύ 1983 και 1994, ένα από τα μεγαλύτερα προγράμμαρα στο PBS στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ο Μπομπ Ρος και η τηλεοπιτκή εκπομπή του, «Η Χαρά της Ζωγραφικής».
Ο πρώην εκπαιδευτής ασκήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας, μέσω των μισάωρων εκπομπών του, καθοδηγούσε τους θεατές πώς να δημιουργήσουν υπέροχους πίνακες χρησιμοποιώντας μια τεχνική που είχε κατακτήσει και ήταν εκατοντάδων ετών.
Η καταπραϋντική φωνή του και το πάντα εντυπωσιακό afro μαλλί του τον βοήθησαν να αναδειχθεί σε κάτι περισσότερο από έναν απλό οικοδεσπότη του PBS, με τους περισσότερους να κάνουν λόγο ακόμη και για έναν «πολιτιστικό παράγοντα της Αμερικής».
Ενώ ο Μπομπ Ρος δημιούργησε δεκάδες χιλιάδες πίνακες πριν από το θάνατό του το 1995, το έργο του σπάνια εμφανίζεται σε δημοπρασίες. Η συντριπτική πλειονότητα των πινάκων που έφτιαξε για την εκπομπή «Η χαρά της ζωγραφικής» παραμένει αποθηκευμένη στα γραφεία της Bob Ross Inc., της εταιρείας που ελέγχει την πνευματική ιδιοκτησία του, η οποία δεν σκοπεύει να πουλήσει τα έργα.
Αλλά το Modern Artifact, μια γκαλερί στη Μινεάπολη της Μινεσότα η οποία έχει πουλήσει πολλούς πίνακες του Μπομπ Ρος έβγαλε πρόσφατα σε δημοπρασία το A Walk in the Woods (1983), από το πρώτο επεισόδιο του προγράμματος.
Ο πίνακας άνηκε στο παρελθόν σε μια γυναίκα που τον πρόσφερε εθελοντικά στον σταθμό PBS όπου γυρίστηκε την εκπομπή «Η χαρά της ζωγραφικής», σύμφωνα με το Modern Artifact. Τον είχε αποκτήσει μετά από μια δημοπρασία για να υποστηρίξει τον σταθμό και το πούλησε στη Modern Artifact πέρυσι, είπε η γκαλερί.
Το Modern Artifact το έχει βάλει προς πώληση για το εκπληκτικό ποσό των 9,85 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά με την κατανόηση ότι ο πίνακας μπορεί να μην πωλούνταν .
«Βλέπουμε μια τεράστια ζήτηση για τα πρωτότυπα έργα του, τα οποία είναι δύσκολο να βρεθούν», δήλωσε ο Ryan Nelson του Modern Artifact.
«Είναι δύσκολο να δώσουμε αξία στο κομμάτι, δεδομένης της κίνησης, της δημοτικότητας και του γεγονότος ότι αυτός είναι ο πρώτος πίνακας που έγινε στον τηλεοπτικό αέρα της εκπομπής. Αν κάποιος έκανε μια επταψήφια προσφορά, φυσικά θα το σκεφτόμασταν. Μέχρι τότε, σκοπεύουμε να περιηγηθούμε σε αυτόν τον πίνακα του Μπομπ Ρος που τα ξεκίνησε όλα».
