Αίσιο τέλος δόθηκε στο «θρίλερ» της κλοπής των δύο ανεκτίμητης αξίας έργων τέχνης της Εθνικής Πινακοθήκης.
Συγκεκριμένα, οι δύο πίνακες, ο ένας του Picasso και ο άλλος του Mondrian είχαν κλαπεί το 2012 (!) και βρέθηκαν 9 χρόνια αργότερα από την ελληνική αστυνομία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πίνακες βρέθηκαν στην Κερατέα, σε σημείο μέσα σε ρεματιά, συσκευασμένοι και προστατευμένοι για να μην υποστούν φθορές.
Η κλοπή των πινάκων έγινε θύμιζε αστυνομικό μυθιστόρημα και έγινε γνωστή στο αστυνομικό ρεπορτάζ ως η «ληστεία του αιώνα».
Έλαβε χώρα μετά τις 4 π.μ. της 9ης Ιανουαρίου 2012. Ο δράστης παραπλάνησε τον φύλακα, προκαλώντας ψεύτικους συναγερμούς, και τελικά κατάφερε να μπει στο εσωτερικό της Πινακοθήκης παραβιάζοντας τζάμι στο ισόγειο του κτιρίου. Αρπαξε τους τρεις πίνακες και στη συνέχεια κάθισε στα σκαλιά που οδηγούν στο υπόγειο και με ένα μαχαίρι αφαίρεσε τα κάδρα. Οι κινήσεις του (φορούσε σκούφο για να καλύπτει τα χαρακτηριστικά του) καταγράφηκαν από τις κάμερες ασφαλείας της Πινακοθήκης.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, στην «επιχείρηση» είχε πάρει μέρος και δεύτερο άτομο, σε ρόλο τσιλιαδόρου. Στη διερεύνηση της υπόθεσης είχε εμπλακεί η Ελληνική Αστυνομία, το Τμήμα Δίωξης Αρχαιοκαπήλων και η ΕΥΠ.
Ο εγκέφαλος και δράστης της μεγάλης κλοπής ήταν ένας 49χρονος, κατά τη σύλληψή του, ελαιοχρωματιστής, ο οποίος εντοπίστηκε από τους αστυνομικούς της Ασφάλειας ύστερα από συνδυαστική μελέτη των στοιχείων που είχαν συγκεντρωθεί όλα αυτά τα χρόνια. Κατά την προσαγωγή του στη ΓΑΔΑ ομολόγησε τη συμμετοχή του στην κλοπή και υπέδειξε στους αστυνομικούς το σημείο που έκρυβε τους δύο πίνακες.
Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. ανέφερε τότε:
«Δύο πίνακες που είχαν αφαιρεθεί από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012 (ένας του Πικάσο και ένας του Μοντριάν) βρίσκονται στα χέρια της Ελληνικής Αστυνομίας, μετά τον εντοπισμό τους από το 2ο τμήμα του ΥΔΕΖΙ».
Το «Γυναικείο Κεφάλι», το έργο που δημιούργησε το 1939 ο Πικάσο και χάρισε στην Ελλάδα, εκλάπη το 2012 και μέχρι σήμερα η τύχη του ήταν άγνωστη.
Ο δεύτερος είναι ένας πίνακας του Ολλανδού Πιτ Μοντριάν, του 1905, που απεικονίζει ένα ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού «Ο ανεμόμυλος Στάμμερ», ο οποίος αγοράστηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά, ο οποίος τον δώρισε στη συνέχεια στην Εθνική Πινακοθήκη.
Οι δύο πίνακες βρήκαν τη θέση τους στην αίθουσα Δυτικοευρωπαϊκής Ζωγραφικής στον όροφο -2 της Εθνικής Πινακοθήκης. Το έργο του Πικάσο προστατεύεται από plexiglass, είναι το μοναδικό στην αίθουσα που φέρει αυτό το κάλυμμα που ξεκινά από το έδαφος, απόφαση της προηγούμενης διοίκησης, της Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα.
Η συγκεκριμένη αίθουσα Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη ανοίγει για πρώτη φορά για το κοινό μετά την αποκατάσταση και επέκταση της Πινακοθήκης. Παρουσιάζει 45 έργα της μόνιμης συλλογής.
