Φοβάμαι να γράψω τη λέξη

Η Google δεν αντέχει την ποίηση της.

Θα το τολμήσω.

Καύλα. Ή μήπως Κάβλα.

Αυτό είναι πάντοτε το διακύβευμα.

Έρως δίχως Εκείνη δεν μπορεί να υπάρξει.

Είναι όμως με Ύψιλον ή με Βήτα;

Με Βήτα την υποβαθμίζεις.

Δεν υπάρχει Έρως με Βήτα.

Ο Έρως έχει το Άλφα και το Ωμέγα.

Με ανάποδη σειρά.

Πρώτα το Ωμέγα.

ΈρΩτας.

Λέξω και Ερώ, μας έλεγαν στ’ αρχαία.

Ο μέλλοντας του Λέγω.

Στο Λέγω υπάρχει το Εγώ.

Στο Λέξω το Έξω από δω.

Στο Ερώ, κρύβεται ο Έρωτας.

Μετά έρχεται το Άλφα.

ΈρωτΑς.

Γιατί ρωτάς.

Εγώ έχω βγει Έξω από Μένα

Και σε θέλω, σε ποθώ, σε αγαπώ.

Εσύ;

Έρωτας με Βήτα δεν υπάρχει.

Ο Έρωτας είναι πάντα με Ύψιλον.

Είναι το μόνο φωνήεν που του λείπει.

Έχει Έψιλον, Ωμέγα, Άλφα.

Του λείπει ένα -ι.

Δε θέλει Ήτα, γιατί πονάει.

Δε θέλει Γιώτα γιατί δεν είναι ευθύς.

Θέλει Ύψιλον, να έχει διακλαδώσεις.

Το Ύψιλον το κεφαλαίο, ανοίγει τα χέρια.

Παρακαλά για έλεος τον Έρωτα.

Το ύψιλον το μικρό, είναι μια κολυμπήθρα

Όπου σε πνίγει ο Έρως.

Με Ύψιλον η Καύλα.

Γιατί ο Έρως είναι το Κάψιμο της Ύλης.

Όπως στα καρναβάλια.

Η Ψυχή καίει το Σώμα

Για να γίνει ένα με μια άλλη Ψυχή.

Ο Έρως είναι Καύλα!