Περιεχόμενα
Έχουν περάσει 20 μέρες από τις δύο συναυλίες των Coldplay στο ΟΑΚΑ. Ήταν 8 και 9 Ιουνίου όταν συνολικά 120.000 άνθρωποι ξεχύθηκαν στην Κηφισίας για να βρεθούν στο ΟΑΚΑ και να ζήσουν ακριβώς αυτό που περίμεναν: μια συναυλιακή εμπειρία που όμοια της δεν έχουμε ξαναζήσει στην Ελλάδα. Η αποθέωση και η ομολογία του ψυχικού φτερουγίσματος από την χαρά αυτού του βίωματος, ήταν τεράστια.
Τότε, έγραφα εδώ ότι οι Coldplay έκαναν πολύ δύσκολη τη δουλειά κάθε άλλου συγκροτήματος και κάθε άλλης συναυλίας για το ελληνικό κοινό, αφού έφτασαν στο απόγειο την συναυλιακή εμπειρία. Δεν πίστευα ότι μπορεί να υπάρξει κάτι που να κοντράρει τους Coldplay, κι ας έχουμε αυτό το καλοκαίρι μπροστά μας και έναν Lenny Kravitz.
Άλλο όμως ένας Lenny μόνος κι άλλο οι Coldplay που ποντάρουν πολλά και στις λεπτομέρειες ενός σόου. Ο Kravitz δεν προσφέρει θέαμα εκτός σκηνής. Μόνο επί σκηνής. Οι Coldplay προσφέρουν το συναίσθημα του τεράστιου σόου από τη στιγμή που θα μπεις στον χώρο της συναυλίας.
Δεν πέρασαν παρά 11 μέρες όμως, και οι Coldplay βρήκαν ισχυρό ανταγωνισμό. Όχι σε επίπεδο εντυπωσιασμού, αλλά στη συγκίνηση, το συναίσθημα. Αυτή τη φορά όμως ήταν διαφορετικής καταγωγής και υλικού.
Οι Pulp βρέθηκαν στις 20 Ιουνίου στο Release Athens, στην Πλατεία Νερού και ένα μεγάλο μέρος του κοινού τους, ήταν παρόν και στους Coldplay. Οπότε, όσοι βρέθηκαν εκεί, είχαν πια ένα τεράστιο μέτρο σύγκρισης και γι’ αυτό το πώς ένιωσαν στο τέλος της συναυλίας, έχει πολύ μεγάλη αξία και είναι ενδεικτικό του αποτυπώματος που έχουν αφήσει οι Pulp σε ένα σεβαστό κομμάτι του ελληνικού κοινού.
Η αίσθηση που μου δόθηκε βλέποντας post αρκετών ανθρώπων στα social media μετά τη συναυλία των Pulp, αλλά και τα αφιερώματα σε ιστοσελίδες που ακολούθησαν, αποκαλώντας τη συναυλία τους ιστορική, είναι ότι οι Pulp προσέφεραν την καλύτερη μουσικά συναυλία του καλοκαιριού και οι Coldplay την καλύτερη συνολικά συναυλία.
Επειδή όμως, άλλο πράγμα είναι η αίσθηση και άλλο το ψυχικό μέτρημα, επικοινώνησα με δύο φίλες που ήταν παρούσες σε Coldplay και Pulp και τους ζήτησα να μου εξηγήσουν την διαφορά της συγκίνησης ανάμεσα στις δύο μπάντες και αν ήταν γι’ αυτές το ταβάνιασμα της συναυλιακής εμπειρίας.
Μαίρη, 31, Associate Creative Director & Σεναριογράφος
– Ποια είναι η σχέση σου με τα 2 συγκροτήματα; Τα άκουγες και τα 2 ή πήγες για τη φάση;
Άκουγα και τα 2. Coldplay περισσότερο όταν ήμουν μικρή, γυμνάσιο, λύκειο και φοιτήτρια. Ειδικά στο Erasmus με κάποια κομμάτια που είχαν βγάλει τότε είχα δεθεί συναισθηματικά πολύ. Για να καταλάβεις, ήταν στο bucket list με τους 5 καλλιτέχνες/συγκροτήματα που ήθελα να δω live. Οπότε κάπως, το παιδί και η έφηβη μέσα μου με ευχαριστεί που την πήγα.
Pulp ήξερα όπως όλ@ το Common People και το λάτρευα. Τύχαινε να είναι και “το κομμάτι” σε μια εταιρεία που δούλευα και αγαπώ πολύ και σε κάθε πάρτι γινόταν χαμός και γενικά, το έχω συνδέσει με πολύ ωραίες φάσεις. Μετά, οκ το Disco 2000 και το Something Changed τα γνώριζα και τα άκουγα όπως και άλλα τους κομμάτια, κυρίως όμως επειδή τα είχα ακούσει σε βρετανικές ταινίες που αγαπώ πολύ ή τυχαία στο ραδιόφωνο και σε playlists. Δεν ήμουν δηλαδή fan να ξέρω κάθε κομμάτι που έπαιξαν.
– Ποια συναυλία σου άρεσε περισσότερο; Ή αν σου άρεσαν το ίδιο, τι σου άρεσε περισσότερο στη μία και τι στην άλλη;
Κοίτα, καμία σχέση τα 2 live. Οι Coldplay ήταν ένα show. Από τα μεγαλύτερα -αν όχι το μεγαλύτερο- που έχουμε δει στην Ελλάδα. Φαντασμαγορικό, στο ΟΑΚΑ, με ακραία σκηνικά, φώτα, κ.λπ. Οι Pulp ως show ήταν ξέρεις, άλλο ένα live στην Πλατεία Νερού με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Όχι αρνητικά αλλά κατάλαβες. Άλλη μουσική, άλλη φάση. Δεν θα ξεπεράσω όμως την ενέργεια που είχαν στη σκηνή τόσο ο Martin όσο και ο Jarvis. “Κουβάλησαν”.
Αυτό που θα σημειώσω, αν και μου άρεσε πολύ περισσότερο το live των Coldplay, ήταν ότι ο κόσμος στους Pulp το ζούσε πιο πολύ. Δηλαδή στους Coldplay έβλεπες παντού non-stop κινητά να τραβάνε βίντεο ενώ στους Pulp έβλεπες και ζούσες τη συναυλία. Ελάχιστ@ σήκωσαν κινητό. Αυτό μου λείπει γενικά από τα live. Κόσμος που το ζει και δεν βλέπουμε τη συναυλία μέσα από τα κινητά τους.
– Πιστεύεις ότι αν είχες δει πρώτα τους Pulp και μετά Coldplay θα είχες απολαύσει περισσότερο τους Pulp; Ήταν δλδ οι Coldplay το ταβάνι των συναυλιακών σου εμπειριών;
Ναι, οι Coldplay ήταν το ταβάνι. Αλλά δεν συγκρίνονται τα 2 live. Άλλη μουσική όπως είπα, άλλος τύπος show, άλλος χώρος, άλλη διοργάνωση, άλλο κοινό κ.λ.π.
Ευτέρπη, 28, Δημοσιογράφος
– Ποια είναι η σχέση σου με τα 2 συγκροτήματα; Τα άκουγες και τα 2 ή πήγες για τη φάση;
Coldplay άκουγα στην εφηβεία μου, κυρίως, με το άλμπουμ Parachutes να το ξέρω απ’ έξω, τα στιχάκια από το The Scientist να φιγουράρουν στο Tumblr μου και το Viva La Vida να είναι το τραγούδι που με φούσκωνε με δύναμη. Φεύγοντας από τη συναυλία των Arctic Monkeys στο Release του 2023, λέγαμε με παιδική μου φίλη ότι ποσό θα θέλαμε να δούμε τους Coldplay live και να τραγουδάμε αγκαλιασμένες το Fix You. Μέρες μετά, ανακοινώθηκε η συναυλία. Και κλείσαμε. Για το εφηβικό μας όνειρο.
Με τους Pulp είχα ακόμα πιο έντονη μουσική σχέση. Όταν ανακοινώθηκε πέρσι ότι επανενώθηκαν οι Pulp και θα δώσουν συναυλίες – αν θυμάμαι είχαν κάποιες στο Λονδίνο – έψαχνα να βρω εισιτήρια και να πάω. Δυστυχώς δεν τα κατάφερα, αλλά ευτυχώς για εμένα τους έφερε το Release. Ήταν η συναυλία που περίμενα όλη την χρόνια.
– Ποια συναυλία σου άρεσε περισσότερο; Ή αν σου άρεσαν το ίδιο, τι σου άρεσε περισσότερο στη μία και τι στην άλλη;
Ήταν δύο ξεχωριστές συναυλίες. Διαφορετικές. Οι Coldplay ήταν ένα εκπληκτικό σόου. Απίστευτος περφόρμερ και ο Κρις Μαρτιν, με ενέργεια, χιούμορ και τα πάντα μελετημένα.
Οι Pulp όμως…. Τι να πω για τους Pulp; Ακόμα προσπαθώ να ξεπεράσω όσα βίωσα. Μια συναυλία με έναν Τζάρβις Κρόκερ ασύλληπτο, μια συναυλία που ένιωσα ότι για 2 ωρες, η μπάντα από το Σέφιλντ μας μεταφέρει σε εκείνη την χρυσή εποχή των 90s. Χορός και όχι η ανάγκη να το κινηματογραφήσεις με το κινητό σου. Δεν θα την ξεπεράσω αυτή την συναυλία και αυτό είναι μαγικό.
– Πιστεύεις ότι αν είχες δει πρώτα τους Pulp και μετά Coldplay θα είχες απολαύσει περισσότερο τους Pulp; Ήταν δλδ οι Coldplay το ταβάνι των συναυλιακών σου εμπειριών;
Όχι, για εμένα οι Pulp ήταν ούτως ή άλλως καλύτερη συναυλία και την απόλαυσα και πολύ περισσότερο. Καταλαβαίνω γιατί πολλούς τους εντυπωσίασαν οι Coldplay, όπως και εμένα, αλλά το συναίσθημα που μου άφησαν οι Pulp, δεν μου το άφησαν. Ωστόσο, αυτό είναι και προσωπικό γούστο.
Coldplay ή Pulp;
Μπορεί τα μεγέθη κοινού να ήταν πολύ διαφορετικά, μπορεί από τη μία να είχαμε δύο lives και από την άλλη ένα, μπορεί στη μία περίπτωση να ήταν δύο συναυλίες stand alone με ένα συγκρότημα και στην άλλη περίπτωση να μιλάμε για headliners σε μία μέρα ενός πολυήμερου φεστιβάλ, αλλά η τελική καταμέτρηση συγκίνησης, φέρνει τις δύο βρετανικές μπάντες στην απόλυτη ισοτιμία.
Κι όσοι βίωσαν ένα από τα δύο ή και τα δύο, έχουν να κουβαλάνε κάτι πολύτιμο στην ψυχή και τη μνήμη τους για τα επόμενα χρόνια, χωρίς να χρειάζεται να μπουν σε συγκριτικές διαδικασίες, όπως είχε σκοπό αρχικά να κάνει αυτό το κείμενο, αλλά κατάλαβα πως δεν θα οδηγούσε σε κάτι τόσο ουσιώδες όσο η, έστω γραπτή, μεταφορά του συναισθήματος από άτομα που ήταν παρόντα.
* Εικονογράφηση: Πέγκυ Δαδάκη
