Περιεχόμενα
Η ιστορία της μουσικής βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων. Τραγουδιστών ή συγκροτημάτων που έκαναν μια (μεγάλη) επιτυχία και τίποτα άλλο. Έχει και αυτό τη γοητεία του – για μας που το βλέπουμε ως παρατηρητές βεβαία, όχι γι’ αυτούς που υπέστησαν τη ψυχρολουσία, τη ματαίωση. Ένα από τα πιο ιδιαίτερα παραδείγματα της εν λόγω κατηγορίας, που συνηθίζουμε να συνοψίζουμε ως One-Hit Wonder, είναι το τραγούδι All Star των Smash Mouth. Σπάνια θυμάται κανείς τέτοιο roller coaster συναισθημάτων και καταστάσεων όσο το συγκεκριμένο, στα μουσικά χρονικά.
Οι εννιά(μιση) εβδομάδες που πέρασε το εν λόγω άσμα στην κορυφή των charts το 1999 ήταν ως και τίποτα συγκριτικά με τη δεύτερη (μεγάλη) ζωή που θα έπαιρνε αργότερα και με ζηλευτή μάλιστα διάρκεια. Κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί όταν πρωτοκυκλοφόρησε.
Είναι απολύτως ειρωνικό πως το κομμάτι γράφτηκε ως μια απόπειρα από πλευράς της μπάντας να αποφύγει ακριβώς τη μοίρα αυτή. Να ταυτιστεί δηλαδή με One-Hit Wonder. Είναι επίσης λίγο άδικο που αποκαλούμε τους Smash Mouth συγκρότημα του ενός και μόνο τραγουδιού, αφού είχαν σκαρώσει «σουξεδάκι» και νωρίτερα. Το Walkin’ on the Sun. Ένα αρκετά καλό τραγούδι. Τις 5 πρώτες φορές που το άκουγες. Το πρόβλημα είναι πως εκείνη την εποχή πρέπει να παιζόταν 15 φορές τη μέρα, μήνες επί μηνών…
Οι Smash Mouth έπεσαν ακριβώς στην παγίδα την οποία γύρευαν να αποφύγουν
Η μπάντα θέλησε συνεπώς με το επόμενο άλμπουμ της (Astro Lounge) να αποφύγει την παγίδα του One-Hit Wonder. Μόνο που όταν ο παραγωγός άκουσε το υλικό που είχαν ετοιμάσει, τους έκοψε τα φτερά. «Κανένα δεν έχει το potential να γίνει σουξέ» τους είπε με ύφος αλάθητου Πάπα.
Τα μέλη του συγκροτήματος βάλθηκαν τότε να ακούν ό,τι καλό κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή κι έπειτα από μια αρκετά συμπαθητική, να τα λέμε αυτά, μίξη στοιχείων γέννησαν δύο νέα τραγούδια. Το ένα ήταν το All Star, το άλλο το Then the Morning Comes (αυτό πήγε καλούτσικα, ως εκεί).
Αν λοιπόν η επιθυμία των Smash Mouth ήταν να μη μείνουν στην ιστορία μόνο ως «αυτοί που λέγανε το Walkin’ on the Sun», τα καταφέραν. Ανοίγοντας όμως μια πόρτα που οδηγούσε σε ένα δωμάτιο από το οποίο δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεφύγουν.
Ήταν το Shrek αυτό που άλλαξε όλη την αφήγηση. Βασικά είναι αδύνατον σχεδόν να θυμηθείς την ταινία χωρίς να θυμηθείς και το All Star. Βγήκε δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του κομματιού και το επανάφερε σαρωτικά στο προσκήνιο.
Αυτή τη φορά η σύνδεση σινεμά-μουσικής δούλεψε. Γιατί είχε γίνει ανάλογη προσπάθεια και νωρίτερα, για την ταινία Mystery Men. Εξ ου και ο Μπεν Στίλερ, που εμφανίζεται στην αρχή του βίντεο κλιπ. Αν δεν το θυμάστε λογικό, δεν πρέπει να το είδε κανείς, ούτε καν αυτοί που έπαιζαν…
Το Shrek άλλαξε τα πάντα για το All Star – Και να σκεφτείς, έκαναν τους δύσκολους
Σε κάθε περίπτωση, το All Star δεν ήταν αρχικά να μπει στο Shrek. Ο σκοπός ήταν να χρησιμοποιηθεί προσωρινά και να αντικατασταθεί μετά από κάτι που θα είχε το ίδιο feeling και τέμπο. Αλλά άκου-άκου, τους άρεσε, το συνήθισαν. Δεν ήθελαν μετά να το αλλάξουν, δεν τους πήγαινε η καρδιά.
Στην αρχή οι Smash Mouth το έπαιζαν δύσκολοι, δεν ήθελαν να συνδεθούν με μια «παιδική» ταινία. Τελικά είπαν ναι και (ακόμα) ένα τραγούδι. Το I’m a Believer, διασκευή από το original των The Monkees. Η ταινία βγήκε στις αίθουσες και ως γνωστόν, έσκισε.
Το soundtrack πούλησε 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και οι Smash Mouth απέκτησαν κοινό από την κοινότητα των Millenials αλλά και τους… λοβοτομημένους γονείς που ήταν υποχρεωμένοι να ακούν τα τραγούδια αυτά ξανά και ξανά.
Κι ύστερα ήρθαν τα memes. Από τα 00s και μετά, το ίντερνετ έγινε (και) ένας ναός χαζομάρας. Καλής, κακής, γουστόζικης ή όχι. Ήταν ένας νέος μαγικός κόσμος, ανοιχτός σε όλες τις ερμηνείες και στις πιθανότητες. O ρυθμός του τραγουδιού ήταν πιασάρικος, τα λόγια έδιναν πάτημα για χαβαλέ και δεν είναι περίεργο που ενέπνευσε τόσες πειραγμένες διασκευές.
Συνοψίζει την κατάσταση το εξής: Από το 2016 ως το 2019, ο YouTuber Jon Sudano ανέβαζε δικά του cover τραγουδιών μόνο και μόνο για να «χώσει» μετά τους στίχους του All Star. Κι αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα, ίσως το πιο «καμένο».
Το «κορονοπάρτι» στην Ντακότα και οι ανοησίες του Χάργουελ
H μπάντα καλωσόρισε αυτή τη δεύτερη ζωή και γιατί όχι; Χάρη σε αυτό και λεφτά βγάλανε και βγάζουνε και στην επιφάνεια έμειναν και μένουν. Διαφορετικά θα τους είχαν λησμονήσει άπαντες. Μόνο που μετά ήρθε η αρνητική διαφήμιση – για κάποιους πάντως κι αυτή καλοδεχούμενη είναι, αφού παραμένει διαφήμιση.
Οι Smash Mouth ήταν στους καλλιτέχνες που κλήθηκαν, τον Αύγουστο του 2020, να παίξουν σε ένα φεστιβάλ μουσικής στη Νότια Ντακότα, που είχε γίνει τότε πρώτο θέμα στις ΗΠΑ καθώς ήταν το γεγονός με το περισσότερο κοινό μετά την έναρξη της πανδημίας. Κοντά 250 χιλ. άνθρωποι επρόκειτο να παρευρεθούν. σύμφωνα με τον προγραμματισμό.
«Κορονοπάρτι» τα λέγαμε τότε. Για να μετριάσουν τις αντιδράσεις και τις ανησυχίες, οι διοργανωτές έλεγαν πως θα ζητήσουν από τον κόσμο να φορέσει μάσκες και να τηρήσει αποστάσεις. Αναρωτιόμαστε αν το πιστεύανε…
Οι Smash Mouth έγιναν πρώτο θέμα για εντελώς λάθος λόγο. Κάποια στιγμή, ο frontman τους, Στιβ Χάργουελ άρχισε να ουρλιάζει προς το (αμάσκωτο) κοινό πως “γαμ… τον Covid” και τέτοια χαριτωμένα. «Δηλαδή ρισκάρατε τη ζωή σας για να δείτε τους Smash Mouth;» άρχισε η λεπτή ή όχι ειρωνεία ως αντίδραση στα social media.
Και πήγε λέγοντας. Η εποχή άλλωστε ήταν πολωμένη φουλ. Μετά μαθεύτηκε πως συνολικά 460 χιλ. άνθρωποι πήγαν στο φεστιβάλ και πως εξ αυτού προέκυψαν πολλές μολύνσεις, άρα και θάνατοι και η διαμάχη φούντωσε για τα καλά. Διόλου αδίκως.
Τον Οκτώβριο του 2021, σε μια άλλη συναυλία, ο Χάργουελ τα έκανε ολοκληρωτικά μαντάρα. Βγήκε σκνίπα στη σκηνή, μπέρδευε τα λόγια του, απείλησε πως θα σκοτώσει ένα θεατή και έκανε κάτι που πολλοί εξέλαβαν ως ναζιστικό χαιρετισμό.
Την επομένη, ανακοίνωσε πως αποχωρεί από το συγκρότημα προκειμένου να προστατεύσει την υγεία του, σωματική και ψυχική. Υποφέρει εδώ και χρόνια από καρδιομυοπάθεια, κάτι που του δημιουργεί παρενέργειες στην ομιλία και στη μνήμη, Η κατάχρηση ουσιών έκανε πολύ χειρότερη την κατάστασή του.
Λίγο μετά ανακοινώθηκε πως ο Ζακ Γκουντ είναι ο νέος τραγουδιστής και κάπως έτσι μόνο ο μπασίστας (Πολ ντε Λισλ) έχει μείνει από την αρχική original σύνθεση. Αλλά το τραγούδι θα μείνει. Για πάντα. Ξανά και ξανά. Στο repeat. Πάμε λοιπόν, όλοι μαζί:
Hey now, you’re an all star/ Get your game on, go play
Hey now, you’re a rock star
Get the show on, get paid
(And all that glitters is gold)
Only shooting stars…
