Εμφανίστηκε πρώτη φορά στο πλάι του μπαμπά της Γιάννη Πλούταρχου και του αδερφού Γιώργο Κακοσαίου. Η Κατερίνα έδινε την εντύπωση από την αρχή πως δεν θέλει να ακολουθήσει ένα τόσο εμφανές καλλιτεχνικό μονοπάτι, ότι ήθελε να είναι πιο διακριτική στη μουσική της πορεία. Είχε άλλωστε διπλό όνειρο.
Από τη μία της αρέσει αυτό που σπούδασε, η βιολογία και βιομηχανία φαρμάκων, από την άλλη το τραγούδι είναι κάτι στο οποίο θέλει να δίνεται.
Τρία χρόνια μετά το remix του «Πόσο Ωραία Μάτια Έχεις», με το οποίο μας συστήθηκε, η Κατερίνα έχει χαράξει την αρχή για το δικό της μονοπάτι, εντασσόμενη στη Minos EMI/Universal πριν μερικούς μήνες, και κυκλοφορώντας το πρώτο τραγούδι αυτής της νέας εποχής, με τίτλο «Τι Φταις Κι Εσύ;».
Με αφορμή αυτό το τραγούδι, η Κατερίνα μιλάει στο Intronews για όσα θέλει να πετύχει στη ζωή της και για το αν υπάρχει αυτοσκοπός ή αν αποδέχεται οτιδήποτε της φέρει η πορεία της.
– Από ό,τι διάβασα, έχεις σπουδάσει βιολογία και βιομηχανία φαρμάκων και σκέφτομαι ότι η αρχή σου με το τραγούδι, εννοώ όταν μας πρωτοσυστήθηκες, ήταν σε περίοδο που είχαμε στην καθημερινότητα μας τα εμβόλια κτλ. Οριακά τη γλύτωσες να σε κατηγορούν για τα εμβόλια ε;
Ως φοιτητές και ειδικά μακριά από τους γονείς μας ήταν μια περίοδος κατά την οποία και εμείς οριακά κατηγορούσαμε τον ίδιο μας τον κλάδο που δεν μπορούσε να δώσει σύντομα μία λύση σε αυτό το πρόβλημα. Ήταν μια περίοδος η οποία δεν ήταν καθόλου ευχάριστη σχεδόν για κανέναν, ειδικά για τον καλλιτεχνικό χώρο, ο οποίος έμεινε πολύ πίσω.
– Πέρα από την πλάκα, επειδή αντιλαμβάνομαι πως είσαι ένα άτομο που δεν θες να σε παρατηρούν, σε εκείνη τη φάση σκέφτηκες πως το τραγούδι μπορεί να παραμείνει χόμπι και να επενδύσεις πάνω σε αυτό που είχες σπουδάσει;
Γενικά δεν εγκαταλείπω τίποτα από τα δύο: συνεχίζω την έρευνα στο αντικείμενο που σπούδασα, απλώς μπήκε πιο επαγγελματικά και το τραγούδι στη ζωή μου. Υπάρχει θέληση και για τα δύο και η ζωή θα δείξει που θα με βγάλει ο δρόμος στο τέλος.
– Κατέστη για σένα κάπως σαν βάρος ότι ο περίγυρος σου μπορεί να σου έβαζε μια πίεση να γίνεις κι εσύ τραγουδίστρια; Ακόμα κι αν δε στο έλεγαν ανοιχτά, το σκεφτόσουν ότι μπορεί να το περιμένουν;
Όχι, το τραγούδι το αγαπάμε πολύ, οικογενειακά, και είναι σίγουρα κομμάτι μας, το κάνουμε όλοι πολύ συνειδητά.
– Αν και κατανοώ γιατί το επώνυμο έχει κάνει στην άκρη, θα ήθελα να ακούσω από σένα το γιατί είσαι η «Κατερίνα σκέτο».
Όταν ήμουν στο σχολείο ακόμα, ένας συμμαθητής μου που καθόταν ακριβώς από πίσω μου μια τυχαία μέρα γύρισε και μου είπε: «Αν ποτέ γίνεις διάσημη τραγουδίστρια κράτα το όνομά σου Κατερίνα σκέτο» και έτσι μου έμεινε από τότε. Οπότε όταν έφτασε η στιγμή να ασχοληθώ επαγγελματικά και με ρωτήσανε πως θα ήθελα να εμφανίζεται το όνομά μου καλλιτεχνικά απάντησα Κατερίνα.
– Αντιμετωπίζεις το τραγούδι ως κάτι στο οποίο πρέπει να πετύχεις; Είναι κάτι που το είχες ως όνειρο; Γιατί μου δίνεις την εντύπωση ότι δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός. Ότι αν έρθει καλώς να έρθει, κι αν φύγει, καλώς έφυγε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι αυτοσκοπός να πετύχει το τραγούδι επαγγελματικά. Σίγουρα είναι κάτι που θα με ευχαριστούσε και θα χαιρόμουν να είναι βιοποριστικά το επάγγελμα μου. Παρόλα αυτά το κάνω από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου και θα συνεχίσω να το κάνω, νομίζω, μια ζωή- πετύχει δεν πετύχει. Οπότε ναι, αν έρθει η «επιτυχία» καλώς να έρθει, κι αν φύγει, καλώς έφυγε το τραγούδι ως τραγούδι. Ωστόσο νομίζω θα είναι για πάντα μέρος της Κατερίνας.
– Ποιο είναι το πιο έντονο συναίσθημα που έχεις νιώσει ως τώρα και πώς σε διαμόρφωσε;
Είναι διάφορες στιγμές από πολύ μικρή ηλικία που διαμορφώνουν το χαρακτήρα ενός ανθρώπου δεν μπορώ να απαντήσω συγκεκριμένα μία στιγμή που να πω ότι από εκεί άλλαξα σαν άνθρωπος, σίγουρα όμως μπορώ να πω ότι θεωρώ ότι ο άνθρωπος αλλάζει όσο περνάει ο χρόνος, εάν το θέλει φυσικά.
Εγώ δεν έχω καμία σχέση με τον άνθρωπο που ήμουν περίπου μέχρι και δύο χρόνια πριν, Αν και είμαι ακόμα μικρή και πολλοί μπορεί να πουν ότι «ναι σιγά, ακόμα 25 είσαι, τι έχει προλάβει να αλλάξει;», και όμως νομίζω ότι πραγματικά δεν έχω καμία σχέση με την Κατερίνα, μέχρι και πριν δύο χρόνια, και πιστεύω ότι σε αλλά δυο χρόνια από τώρα θα έχω αλλάξει ακόμα περισσότερο και πάει λέγοντας…
– Κάνοντας στην άκρη τα τραγούδια του μπαμπά, τα μουσικά σου ακούσματα στην παιδική σου ηλικία τι περιελάμβαναν;
Μόνο ξένη μουσική. Η αλήθεια είναι ότι άκουγα πάρα πολύ Shakira, ήταν η αγαπημένη μου τραγουδίστρια. Και όσον αφορά για το αγαπημένο μου είδος μουσικής, είναι η λατινική trap.
– Είχες κάποια καλλιτέχνιδα που να έλεγες ότι θες να της μοιάσεις;
Φωνητικά υπάρχουν πάρα πολλές τραγουδίστριες που θαυμάζω όπως για παράδειγμα η Whitney Houston, η Aretha Franklin, Ariana Grande και παρά πολλές ακόμα. Εκτός από αυτές, φωνητικά υπάρχουν αρκετοί που θα ήθελα να τους μοιάσω, όπως ο Μέρκιουρι ή ο Μάικλ Τζάκσον.
– Τι φοβάσαι περισσότερο;
Γενικά έχω φοβίες. H μεγαλύτερη φοβία μου είναι η θάλασσα και νομίζω η δεύτερη μεγαλύτερη είναι η αγοραφοβία. Ίσως μπορώ να πω ότι έχω και λίγο κλειστοφοβία.
– Πώς αντιμετωπίζεις τη συνθήκη πως η μουσική είναι ένας τόσο εξωστρεφής χώρος που απαιτεί από σένα να δίνεις όλο και περισσότερα από τον εαυτό σου στον κόσμο, σε ανθρώπους που δεν τους γνωρίζεις, να ανταποκρίνεσαι στα social σε πράγματα που σου στέλνουν;
Γενικά είναι εξωστρεφής χώρος όντως, που απαιτεί από εσένα να δίνεις πράγματα από τον εαυτό σου. Ωστόσο το να δώσω στον κόσμο χαρά απλώς τραγουδώντας, είναι κάτι που μου επιστρέφει και εμένα πίσω. Υπάρχει διαφορά στο «δίνω» και στο «δίνομαι» και εγώ θέλω να κάνω το δεύτερο.
– Στη μουσική σήμερα, τα πάντα αντιμετωπίζονται με αριθμούς, με προβολές, με streaming, με TikTok reach, άρα υπάρχει έντονα η σήμανση «επιτυχία/αποτυχία». Πώς τα πας με αυτούς τους δύο όρους;
Αυτοί οι δύο όροι για εμένα δεν ορίζονται μέσα από τα social media. Για παράδειγμα, υπάρχουν τραγουδιστές που στα social media είναι πάρα πολύ δυνατοί αλλά δεν είναι το ίδιο δυνατοί στα lives, δηλαδή δεν θα τους δεις πρώτα ονόματα σε μαγαζιά. Από την άλλη μεριά, υπάρχουν τραγουδιστές που κατακλύζουν τα νυχτερινά κέντρα που εμφανίζονται αλλά στα social media θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι μέχρι και αδύναμοι. Οπότε θεωρώ ότι οι όροι «επιτυχία» και «αποτυχία» αντίστοιχα δεν ορίζονται μόνο στα νούμερα της online παρουσίας ενός καλλιτέχνη. Είναι δύο πιο γενικοί όροι και παίζουν πολλοί παράμετροι ρόλο στη διαμόρφωσή τους.
Ο Γύρος των Γρήγορων Απαντήσεων με την Κατερίνα
– Αγαπημένο φαγητό για να τρως;
Noodles.
– Φαγητό που μαγειρεύεις πολύ καλά;
Ριζότο.
– Αγαπημένο ποτό;
Μαστίχα, βασικά είναι το μοναδικό ποτό που μ’ αρέσει, ίσως λίγο και ο αφρώδης οίνος.
– Αγαπημένοι ξένοι καλλιτέχνες;
Shakira, Μάικλ Τζάκσον, Μάιλι Σάιρους, Φρανκ Σινάτρα και πολλοί ακόμα
– Αγαπημένες ταινίες;
Lalaland και A Walk To Remember
– Αγαπημένη εποχή;
Φθινόπωρο
– Αγαπημένο μέρος που έχεις ταξιδέψει και θα ήθελες να μείνεις για καιρό εκεί;
Λος Άντζελες, Καλιφόρνια: είναι το αγαπημένο μου μέρος στον πλανήτη.
– Αγαπημένος τρόπος διασκέδασης με την παρέα σου;
Να είμαι με τα αδέρφια μου, ό,τι κι αν κάνουμε.
– Θα ήθελες να ταξιδέψεις στο παρελθόν ή στο μέλλον και γιατί.
Στο παρελθόν, σίγουρα… θα είχα πάρει αρκετές διαφορετικές αποφάσεις.
– Έρωτας με την πρώτη ματιά ή έρωτας κλιμακούμενος;
Δεν ξέρω (σ.σ. γέλια)
* Φωτογραφίες: Γιώργος Κατσανάκης
