Περιεχόμενα
Η Λίνα Ροδοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και από τα πρώτα μαθητικά της χρόνια έδειξε ιδιαίτερη κλίση στη μουσική και τις τέχνες. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο σπούδασε μουσική (κλασική κιθάρα, άρπα και δίπλωμα μονωδίας) καθώς και χορό.
Το 2019 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός της δίσκος «Nouvelle Passion» με γαλλικά τραγούδια σε μουσική επιμέλεια και κλασικές κιθάρες του Παναγιώτη Μάργαρη. Από τότε έχει κυκλοφορήσει αρκετά singles με πιο πρόσφατο το τραγούδι των Νίκου Παπάζογλου και Τάκη Σιμώτα, «Το πηγάδι», διασκευασμένο για φωνή, άρπα και έγχορδα.
Σήμερα, λίγες μέρες πριν την πολυαναμενόμενη εμφάνισή της στο «Booking Hill», το νέο καλλιτεχνικό στέκι της πόλης στη Δάφνη, μιλάει στο Intronews.gr για το πώς προέκυψε η μουσική στη ζωή της, τον χαρακτηρισμό «Ελληνίδα Loreena McKennitt», αλλά και τα επόμενα μουσικά της βήματα.
«Η μουσική μου χτυπούσε κάθε λίγο την πόρτα»
Να αρχίσουμε από τα παλιά λοιπόν προκειμένου να φθάσουμε στο σήμερα. Η αλήθεια είναι πως το ξεκίνημα δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική. Αντιθέτως, εργάστηκες ως Τοπογράφος Μηχανικός. Πώς προέκυψε αυτή η αλλαγή στη ζωή σου;
Η αλήθεια είναι πως είχα δύο μεγάλες αγάπες στη ζωή μου, τη μουσική και τα μαθηματικά. Η πρώτη με οδήγησε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και σε έναν άκρως τεχνοκρατικό χώρο με μία τελείως διαφορετική καθημερινότητα από αυτή που βιώνω τώρα.
Η δεύτερη αγάπη, αυτή της μουσικής υπήρχε πάντοτε μέσα μου αλλά ήταν αρκετά καταπιεσμένη για χρόνια μιας και η αβεβαιότητα που επικρατεί στον χώρο της τέχνης με τρόμαζε και έτσι το τραγούδι δεν είχε αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μου.
Τα πράγματα άλλαξαν όταν αποφάσισα ότι η μουσική, η οποία κάθε λίγο μου χτυπούσε την πόρτα, πρέπει να γίνει η κύρια ενασχόληση μου.
Ποιο ήταν το πρώτο μουσικό ερέθισμα και ποια η στιγμή που επέλεξες οριστικά την καλλιτεχνική οδό;
Το πρώτο μουσικό ερέθισμα ήταν, τα τραγούδια που άκουγα από πολύ μικρή ηλικία στο περιβάλλον που μεγάλωσα, μιας και κατάγομαι από οικογένεια φιλότεχνη, αλλά και η φωνή του πατέρα μου με το μπουζούκι όπου αποτελεί μια πολύ δυνατή ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων.
Η στιγμή που επέλεξα οριστικά την καλλιτεχνική οδό νομίζω ότι ήταν όταν παράλληλα με τις ζωντανές μου εμφανίσεις, μπήκε στη ζωή μου και το κομμάτι της διδασκαλίας, ως βοηθός μαέστρου σε χορωδίες. Η φοίτηση πλαί στον μαέστρο μου, Παναγή Μπαρμπάτη είναι μέχρι σήμερα μεγάλο σχολείο.
«Το όραμά μου για την άρπα»
Η σύνδεσή σου με την κέλτικη άρπα χαρίζει σε όλους μας ένα μυσταγωγικό αποτέλεσμα. Πώς επέλεξες το συγκεκριμένο όργανο;
Την άρπα την επέλεξα για δύο λόγους: ο πρώτος είναι γιατί έχει έναν παραμυθένιο κατά την άποψη μου ήχο και μια αισθητική που νιώθω ότι μου ταιριάζει, και με αυτόν τον τρόπο μπορώ να ενώνω διάφορα ετερόκλητα αγαπημένα μου ακούσματα.
Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί οραματίστηκα ότι το μαγικό αυτό όργανο μπορεί να δώσει μια νέα πνοή στα ελληνικά τραγούδια.
Θεωρείς τυχαίο γεγονός ότι είσαι η μοναδική Ελληνίδα αρπίστρια ή υπάρχει κάποιος άλλος λόγος τον οποίο εμείς που δεν είμαστε τόσο μυημένοι στον μουσικό χώρο δεν κατανοούμε;
Υπάρχει ένας περιορισμένος αριθμός καλλιτεχνών που ασχολούνται με την άρπα, όμως δραστηριοποιούνται πιο πολύ μέσα σε ορχήστρες, ή καταπιάνονται με πιο λυρικό ρεπερτόριο καθώς και με μουσική instrumental.
Το δικό μου όραμα όμως είναι τελείως διαφορετικό και αυτό γιατί κατ΄ αρχάς συνδυάζω την άρπα με το τραγούδι, μιας και με αυτή συνοδεύω τη φωνή μου. Επίσης μέσω της άρπας παρουσιάζω ακούσματα ιδιαίτερα αγαπητά στον μέσο Έλληνα, καθώς είναι επιθυμία μου να διαδώσω το υπέροχο αυτό όργανο, με τη μοναδική αισθητική που το περιβάλλει.
Αποδέχεσαι τον χαρακτηρισμό «Ελληνίδα Loreena McKennitt»;
Ο χαρακτηρισμός αυτός σίγουρα με χαροποιεί και αποτελεί τεράστια τιμή για εμένα, παρ΄ όλο που νιώθω πως δε μπορώ να συγκριθώ με την τεράστια αυτή μουσική προσωπικότητα.
Η Loreena McKennitt ήταν για εμένα μια μεγάλη πηγή έμπνευσης και ένας από τους λόγους που ασχολήθηκα με την κέλτικη άρπα.
Συγκεκριμένα το καλοκαίρι του 2019 στο Ηρώδειο ένωσε τα δικά της ακούσματα με την κέλτικη άρπα αλλά και ελληνικά παραδοσιακά όργανα με αποτέλεσμα πραγματικά μαγικό, από τότε λοιπόν μπήκα σε σκέψεις για το πως μπορώ να κάνω κι εγώ κάτι αντίστοιχο με τη μουσική που αγαπώ.
«Με την άρπα ενώνω πολλά διαφορετικά είδη μουσικής»
Ποιο ακριβώς είναι το μουσικό ύφος που υπηρετείς; Γιατί σε έχουμε θαυμάσει σε σύγχρονα αλλά και παραδοσιακά έργα, τόσο ελληνικά όσο και ξένα.
Σε μια προσπάθεια να συμπεριλάβω όλα αυτά τα διαφορετικά ακούσματα θα έλεγα ότι κινούμαι σε ένα ύφος μεσογειακό, το οποίο έχει τραγούδια από όλη την Ελλάδα αλλά και από τις γειτονικές μας χώρες, τα οποία όμως έχουν πολύ κοινή αισθητική με τα δικά μας και αν αφαιρέσουμε τα λόγια, θα διαπιστώσουμε ότι η μουσική είναι μία.
Έχεις συνυπάρξει στου στούντιο αλλά και επί σκηνής με αρκετούς σπουδαίους καλλιτέχνες. Ξεχωρίζεις κάποια συνεργασία;
Ξεχωρίζω τη συνεργασία μου επί σκηνής με τον Γιώργο Χατζηνάσιο, αλλά και τη συνεργασία μου με τον Παναγιώτη Μάργαρη, η οποία οδήγησε στον γαλλόφωνο δίσκο μου.
Για εμένα όμως είναι χαρά οποιαδήποτε συνεργασία γιατί πάντα φροντίζω να συνεργάζομαι με ανθρώπους που να εκτιμώ μουσικά, και από τον καθένα μαθαίνω διαφορετικά πράγματα.
Δεν γίνεται να μην σε ρωτήσω ποια ήταν τα συναισθήματά σου τη στιγμή που τραγουδούσες υπό τη διεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη στο Παναθηναϊκό Στάδιο (είχε εμφανιστεί ως χορωδός και υπεύθυνη διδασκαλίας στο Μέγαρο Μουσικής για την παράσταση «Όλη η Ελλάδα για τον Μίκη» το 2017).
Ήταν το απόλυτο δέος , καθώς θεωρώ ότι ο Μίκης Θεοδωράκης πέρα από το μουσικό του εκτόπισμα, υπήρξε ένας πραγματικός Έλληνας που μέσω της μουσικής του, αλλά και με την δυναμική του προσωπικότητα, πάλεψε με αυτοθυσία για το καλό της χώρας μας.
Η στιγμή αυτή ήταν μαγική και τη χρωστάω στον μαέστρο μου, Παναγή Μπαρμπάτη, όπου είχε το όραμα της ανάδειξης της μουσικής του σπουδαίου αυτού Έλληνα συνθέτη, με αυτόν τον τρόπο.
«Στο Booking Hill κόσμος και άρπα φτιάχνουν το πρόγραμμα»
Κλείνοντας σιγά σιγά, θα ήθελα να μου μιλήσεις για τα μελλοντικά σχέδιά σου αλλά και την εμφάνισή σου στο «Booking Hill» στη Δάφνη.
Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι κατ΄ αρχάς οι καλοκαιρινές μου εμφανίσεις, οι οποίες άρχισαν από νωρίς φέτος με πρώτους σταθμούς τη Μύκονο , το Πόρτο Χέλι και την Πάρο. Θα συνεχιστούν με κάποιες εμφανίσεις στη Πελοπόννησο και μοναδικό σταθμό στην Αθήνα θα αποτελέσει το «Booking Hill»!
Ένας πανέμορφος χώρος όπου επιστρέφω για δεύτερη φορά και θα ταξιδέψουμε στη Μεσόγειο υπό τον ήχο της κέλτικης άρπας! Θα τραγουδήσουμε μαζί αγαπημένα τραγούδια σε ένα πρόγραμμα που θα διαμορφωθεί και κατόπιν της επιθυμίας του κόσμου, πράγμα που αγαπώ να κάνω όταν μου δίνεται η δυνατότητα.
Προτού ολοκληρώσουμε την όμορφη συζήτησή μας, θα σου θέσω ένα δίλημμα όπως είναι η «παράδοση» στο Intronews. Προτιμάς ένα γεμάτο στάδιο να σε παρακολουθεί ή να βλέπεις χαμογελαστά παιδικά πρόσωπα την ώρα που διδάσκεις μουσική (έχει διδάξει τραγούδι στην παιδική και μικτή χορωδία του δήμου Βριλησσίων και Μαρκόπουλου, καθώς και στη χορωδία Ν. Ερυθραίας, όπου διδάσκει έως και σήμερα ως βοηθός του μαέστρου Παναγή Μπαρμπάτη);
Αυτό είναι ένα δίλημμα στο οποίο ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω. Αυτό που αγαπώ στην ενασχόληση μου με τη μουσική είναι ότι με κάθε μου δραστηριότητα δημιουργούνται δεσμοί με τους ανθρώπους αλλά και συναισθήματα, και για εμένα όλα έχουν την ίδια αξία, επομένως και τα δύο με κάνουν εξίσου χαρούμενη.
Η Λίνα Ροδοπούλου, υπό τον ήχο της κέλτικης άρπας, μας προσκαλεί για μια ακόμα φορά, την Παρασκευή 14 Ιουλίου στο Booking Hill, το νέο καλλιτεχνικό στέκι της πόλης στη Δάφνη.
Μία μουσική βραδιά σε κλίμα άκρως μυσταγωγικό, σε ένα ταξίδι σε όλη τη Μεσόγειο με τραγούδια από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία καθώς και από άλλα μέρη της Ευρώπης.
Επίσης δεν θα λείπουν και αγαπημένα παραδοσιακά τραγούδια από κάθε γωνιά της πατρίδας μας, τα οποία ζωντανεύουν σε μια νέα ονειρική διάσταση.
