Είναι κάπου το 2006. Ένας τραγουδιστής έχει αναδυθεί στα μουσικά δρώμενα της χώρας, αν δεν κάνουμε κάποιο λάθος κερδίζοντας αρκετά σε ακροατές από το ALTER που τότε λειτουργούσε ως ένα κανάλι που προωθούσε άγνωστους καλλιτέχνες. Με το πρώτο κιόλας τραγούδι, κάνει τεράστια επιτυχία και ακούγεται παντού. Ο Μιχάλης Εμιρλής συστήθηκε με την Πίπα Της Ειρήνης και κανένα του τραγούδι δεν ξέφυγε ποτέ από αυτή την επιτυχία.
Αν ακούσει κάποιος την δισκογραφία του, θα δει πως έβγαλε αρκετά τραγούδια. Κάποια είναι διαμαντάκια, χωρίς υπερβολή. Είτε μιλάμε για τα ερωτικά του τραγούδια, αυτά που αποτυπώνουν τον πόνο του έρωτα, είτε για τα πιο αστεία, στην λογική της Πίπας, ο Μιχάλης Εμιρλής είχε ένα χαρακτηριστικό αποτύπωμα ως τραγουδιστής. Και φωνητικά, και στους στίχους, και στις μελωδίες του. Είχε όλο το πακέτο.
Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως το ύφος του ενέπνευσε αρκετούς μετά από αυτόν, ίσως χωρίς κι οι ίδιοι να το καταλαβαίνουν, χωρίς κι ο ίδιος να το ξέρει, μάλλον. Η Πίπα της Ειρήνης τα κάλυψε όλα. Για χρόνια, μέχρι και σήμερα, στα λεγόμενα trash parties ή 90s-00s parties, αυτό το τραγούδι είναι το μόνο του που παίζει.
Ας ακούσετε όμως τα τραγούδια Ο Κουβανός, Η Αιτία του Κακού, το Τζερόνυμο ή το Παιδί των Ηδονών. Είναι κομμάτια που αν δεν υπήρχε η Πίπα της Ειρήνης, θα είχαν φτάσει στα αυτιά πολλών και θα τα θυμούνταν ακόμα και σήμερα.
Αν περνάς έναν επώδυνο χωρισμό, άκου το Ζω Περιμένοντας Να Ζήσω ή το Να Σε Ξεχάσω Προσπαθώ.
Τρία άλμπουμ έβγαλε από το 2005 ως το 2011 ο Μιχάλης Εμιρλής. Κι ενώ οι πιο γνωστές επιτυχίες του υπάρχουν στον πρώτο του δίσκο, το άλμπουμ Φωτιά Στα Παραμύθια, το 3ο και τελευταίο του, έχει μέσα 4-5 τραγούδια που αξίζουν της προσοχής σου. Ένας ποπ-ροκ τραγουδιστής, ένας τραγουδιστής που ήταν πραγματικά one of kind στην ελληνική μουσική και ένα τεράστιο what if. Πού θα είχε φτάσει αν δεν αποφάσιζε να το αφήσει; Ο τρόπος που εξελίχθηκε η μουσική από το 2010 μέχρι σήμερα, μήπως ήταν κάτι που το είχε δει και δεν πίστευε πως θα μπορούσε να το εξυπηρετήσει; Ποιος ξέρει…
Τα τελευταία χρόνια ο Μιχάλης Εμιρλής είναι πρωτίστως μπαμπάς και σύζυγος, μετά επιχειρηματίας και μετά τραγουδιστής. Ακούγοντας όμως τη φωνή του, μας έρχεται ως εικόνα το εξής σκηνικό: μια μουσική σκηνή, 100-150 θεατές το πολύ, κι ο ίδιος επί σκηνής να τραγουδάει με ελάχιστη μελωδία και να τραγουδάμε μαζί του.