Περιεχόμενα
Η πρώτη φορά που βρέθηκα σε συναυλία της, ήταν πριν 2-3 χρόνια, όταν παρουσίαζε τον πρώτο της δίσκο το άλμπουμ YENΝA. Μετά, την είδα άλλες 2 φορές. Όχι, δεν κάνω αυτόν τον πρόλογο για να πω ότι εγώ βλέπω από παλιά τη Μαρίνα Σάττι και δεν είμαι σαν εσάς τους φασαίους. Το κάνω για να πω ότι η πρώτη της συναυλία μετά τη Eurovision, το βράδυ της Τετάρτης στην Τεχνόπολη, που ήταν κι η πρώτη της καλοκαιρινής της περιοδείας, ήταν μάλλον η καλύτερη συναυλία που έχει κάνει. Κι ίσως η καλύτερη του καλοκαιριού, αν βάλουμε μόνο Έλληνες καλλιτέχνες και αφήσουμε στην άκρη Coldplay, Pulp, Offspring και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.
Η συναυλία της στην Τεχνόπολη ήταν σαν τα βίντεο κλιπ της. Ένα αμάλγαμα της ελληνικής κουλτούρας. Έμπαινες από τις δύο εισόδους και όσο προχωρούσες, έβλεπες ανθρώπους με φανελάκια να έχουν ιδρώσει, έβλεπες μια καντίνα με σουβλάκια και την τσίκνα να μυρίζει διακριτικά στην ατμόσφαιρα, αλλά να σε κάνει να αναζητάς την πηγή της, ένα κιόσκι με πατάτες και χοτ ντογκ, κάτι πανό υψωμένα και τα κινητά μόνιμα ψηλά για να καταγράφουν στα τυφλά οτιδήποτε συμβαίνει στη σκηνή.
Τόσο κόσμο σε συναυλία της δεν έχω ξαναδεί. Κι όμως, η Μαρίνα Σάττι ήταν πιο απολαυστική, παρά το ότι δεν είχα τη δυνατότητα να δω τη σκηνή στην ευθεία, αλλά ξέκλεβα ματιές από πλάγια και πίσω, ανάμεσα από υψωμένα χέρια.
Η συναυλία της Σάττι έφερε κόσμο από το εξωτερικό στην Τεχνόπολη
Εκεί που καθόμουν, άκουσα ένα ζευγάρι Γάλλων να συζητούν. Τους έπιασα την κουβέντα γιατί ήθελα να διαπιστώσω αν έχουν έρθει στην Ελλάδα για τη Μαρίνα Σάττι. Μου είπαν ότι ήταν ούτως ή άλλως εδώ. Εκεί πήγα να απογοητευτώ, αλλά συμπλήρωσε η κοπέλα ότι ήθελε πολύ να την δει και πως την έχει δει και σε συναυλίες προ Eurovision. Ο φίλος της ήταν στην πρώτη του φορά. Από το Παρίσι στην Αθήνα, άφησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να δουν τη Μαρίνα Σάττι. Το ίδιο μου είπαν και δύο Βρετανίδες που χόρευαν με το Zari κι ας μην ξέρουν τους στίχους.
Με το Zari βγήκε στη σκηνή η Μαρίνα Σάττι και έγινε πανικός, με ουρλιαχτά και τα κινητά να μη σταματούν να τραβάνε.
Κι ενώ θα περίμενε κανείς να πάει στη συνέχεια με τα hits, δηλαδή το La La La La και το Mixtape, εκείνη έμεινε στις ρίζες της και πήγε με τα τραγούδια που την έκαναν γνωστή, τα singles Μάντισσα και Κούπες που ήταν μετά στο πρώτο της άλμπουμ, το YENΝA, και μετά και το Spirto Ke Venzini και το Pali.
Πριν φτάσει εκεί, είχε ρωτήσει το κοινό πόσοι ήταν και στην περσινή της συναυλία, με αιχμηρό χιούμορ για το ότι η Eurovision άλλαξε το στάτους της και έφερε περισσότερο κοινό στις συναυλίες της. Η Μαρίνα Σάττι έκανε κάτι που δεν συνηθίζεται, δεν μονοπώλησε τη σκηνή, έδωσε χώρο στις Fones πίσω της, στη μπάντα της και όταν ήρθε η ώρα για το Mixtape, αφού είπε τα τσάο της, έκανε τη μεγάλη έκπληξη.
Το καλύτερο collab που έχουμε δει
Ο Λευτέρης Πανταζής βγήκε στη σκηνή και τραγούδησε 5 μεγάλες του επιτυχίες, τις οποίες το κοινό έδειχνε να τις ξέρει πολύ καλά, κάτι αναπάντεχο αν σκεφτούμε πως ένα μεγάλο κομμάτι του πλήθους ήταν από 20 και κάτω.
Στον «Έβδομο Ουρανό» και στο «Ωραιότερο Πλάσμα του Κόσμου», έγινε η φάση Πεχλιβάνης στον Παπακωνσταντίνου από τον πανζουρλισμό.
Ουσιαστικά, η Μαρίνα Σάττι σύστησε με το Mixtape τον Πανταζή σε μια γενιά που ίσως δεν είχε επαφή μαζί του και έκανε αυτή τη γενιά να γουστάρει με τα τραγούδια του ανυπέρβλητου LePa.
Κι αφού έγιναν όλα αυτά, ήρθε η ώρα για το La La La La και τα τραγούδια του LP της που, τώρα που το σκέφτομαι, είναι τα αρχικά του Λευτέρη Πανταζή. Σαν της μοίρας τους γραφτό να βρεθούν μαζί στη σκηνή.
Η Μαρίνα Σάττι δε χρειάζεται αυτή τη φορά να πει 2-3 φορές το Pali και το Spirto Ke Venzini. Είναι μια μια καλλιτέχνιδα που μπορεί να κρατήσει για κοντά 2.5 ώρες ένα κοινό χιλιάδων σε θέση ετοιμότητας.
Και το πολύ ωραίο στη συναυλία της; Μπορούσες να την απολαύσεις χωρίς καπνογόνα, χωρίς τίποτα που να μη σου επιτρέπει να αναπνεύσεις.
Από αυτό και μόνο, η Μαρίνα Σάττι έκανε την κορυφαία συναυλία του καλοκαιριού σε επίπεδο Ελλήνων καλλιτεχνών και κανένα τέλος Παπακωνσταντίνου, κανένας Χαρούλης, τίποτα δε μπορεί να συγκριθεί μαζί της, ακριβώς γι’ αυτό. Μπορούσαν να την δουν ακόμα κι αυτοί που ήταν πολύ πίσω κι όχι να την ψάχνουν μέσα στους καπνούς λες κι είναι ο Σκαρ στην τελική μάχη με τον Σίμπα στο Lion King.
Και κάπως έτσι, ανάμεσα στην μυρωδιά της τσίκνας από το σουβλάκι, το φαντεζί ντύσιμο του ΛεΠα και τον ασταμάτητο χορό της Σάττι, εγώ, ένας 33αρης μπάρμπας ανάμεσα σε 20χρονα, απόλαυσα μια συναυλία όπως δεν μου έχει συμβεί με Έλληνες καθόλου τα τελευταία χρόνια.
* Κεντρική φωτογραφία: Instagram/MarinaSatti
