Τι είναι αυτό που τα καλοκαίρια μας κάνει να θέλουμε να ερωτευτούμε τους πάντες και τα πάντα, να δοθούμε και να μη δοθούμε, να ανήκουμε, αλλά και να μην ανήκουμε; Η απάντηση μάλλον δε θα βρεθεί ποτέ, γιατί για τον καθένα μας, το κάθε του βίωμα, έρχεται να διαμορφώσει αυτή τη συνθήκη. Γι’ αυτό και τα τραγούδια για τον έρωτα δεν είναι ποτέ τα ίδια.
Ο Θέμος Σκανδάμης, ένας τραγουδοποιός, ένας καλλιτέχνης που απλά γίνεται η φωνή των πανανθρώπινων βασάνων με τρόπο παιχνιδιάρικο, βίντατζ και αισθαντικό, μια καντάδα δωματίου, έγραψε την δική του επωδό με τίτλο «Χαρά Θεού». Μια χαρά Θεού ερωτική, που φέρνει μια τρέλα αλλιώτικη.
Και για αυτό του το single μας μιλάει σε τούτο εδώ το μικρό πόνημα.
– Έχουν περάσει 5 χρόνια και μια αιωνιότητα από τη «Χειμερία Νάρκη» που τα είπαμε τελευταία φορά. Τι έχει αλλάξει από τότε;
Έχουν μεσολαβήσει μερικά singles ανάμεσα στα οποία το «Έχει φύγει το παιδί». Έχει μεσολαβήσει ένας δίσκος, και ο μάλλον αγαπημένος μου με τίτλο «Η Άνοιξη που θα ‘ρθει». Μουσική για το θέατρο, η γραφή και η σκηνοθεσία μίας ταινίας μικρού μήκους και η συμμετοχή της στο φεστιβάλ Δράμας. Σχέδια, ελπίδες, απογοητεύσεις και επιτυχίες. Μια ζωή ολόκληρη. Και βέβαια έχει μεσολαβήσει η πανδημία. Πολλοί ελπίσαμε πως με κάποιο τρόπο η ανθρωπότητα θα μάθαινε κάτι από όλο αυτό, μόνο και μόνο για να τη δούμε να συνεχίζει την αυτοκαταστροφική πορεία της με ακόμα πιο έξαλλο ρυθμό αμέσως μετά.
Αυτό που έχει αλλάξει σε προσωπικό επίπεδο είναι η ανάγκη μου να πορεύομαι με λιγότερο άγχος και πιο κοντά σε αυτό που αναγνωρίζω σαν ουσία των πραγμάτων, και που δεν μπορώ να το περιγράψω παρά χρησιμοποιώντας την γνωστή, ένδοξη και φθαρμένη λέξη «αγάπη».
– Αναφέρεις το Ζαμπέτα ως έμπνευση για το τελευταίο σου single «Χαρά Θεού». Από τι αντλείς έμπνευση συνήθως για να δημιουργήσεις;
Αναφέρω τον Ζαμπέτα σε αυτή την περίπτωση γιατί στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι μία εμφανής αναφορά και γιατί όντως ήταν αυτός που στον ύπνο μου ψιθύρισε την μελωδία του μπουζουκιού. Η άλλη έμπνευση για το συγκεκριμένο τραγούδι είναι κάποια λόγια από τα Μαθήματα Ζωγραφικής του Τσαρούχη (εκδόσεις Άγρα). Εκεί εξηγεί ο σπουδαίος ζωγράφος ότι ο καλλιτέχνης βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Έρωτα. Και έτσι τον αποδίδει!
Μεταμορφωμένο από μία δύναμη ανώτερη αλλά όχι εξωτερική. Μία δύναμη που κατοικεί εντός του. Είναι ένθεος δηλαδή και ενθουσιασμένος. Αυτή την μεταμορφωτική και απελευθερωτική διάσταση του έρωτα θέλησα να κάνω τραγούδι. Κατα τα άλλα μπορεί έμπνευση να είναι ένα συμβάν, μία κουβέντα, ένα ταξίδι, ένα χαμόγελο, ένα πρόσωπο ή ένα βιβλίο.
– Η ηχογράφηση έγινε ζωντανά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του πολύ παρεΐστικου music video που δημιουργήσατε. Πώς προέκυψε αυτή η δημιουργική παρέα;
Με τους μουσικούς Ευγένιο Χαλίλ, Φώτη Βερόπουλο και Φώτη Σιώτα γνωριζόμαστε πολλά χρόνια υπό διάφορες συνθήκες. Ο καθένας απ’ αυτούς είναι ένας μουσικός κόσμος ολόκληρος, και κατά περιόδους διασταυρωνόμαστε σε συναυλίες, αλλά πρωτίστως σε παρέες.
Αυτό που αποτυπώνεται στο βίντεο είναι κάτι που ευτυχώς συμβαίνει ακόμα. Σε σπίτια, αυλές και καφενεία οι άνθρωποι βρίσκονται, σχηματίζουν παρέες, παίζουν και τραγουδούν. Είναι για μένα πολύτιμο και απολύτως συγκινητικό. Έτσι θέλησα να ηχογραφήσω και αυτό το τραγούδι. Να φτιαχτεί μία ευρύτερη παρέα – που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι όλος ο κόσμος που φάινεται στο βίντεο και τους ευχαριστώ – και να καταγραφεί αυτή η ανοιχτόκαρδη στιγμή της μοιρασιάς.
Στην καταγραφή αυτή βέβαια καθορίστικό ρόλο έπαιξαν ο αδερφός μου και σταθερός συνεργάτης Γιάννης Σκανδάμης, που έκανε την ηχοληψία και όλη την μετέπειτα επιμέλεια του ήχου, και ο Θάνος ο Λυμπερόπουλος με τη Ρωξάνη Βαρελά που φρόντισαν για την εικόνα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Τους δύο τελευταίους τους γνώρισα από την ενασχόληση με τον κινηματογράφο μέσα από το Athens Filmschool ένα σεμινάριο σκηνοθεσίας που παρακολούθησα πέρσι. Αυτό που συμβαίνει κάπως πλέον και μου αρέσει που συμβαίνει, είναι οι διάφορες πλευρές της ζωής και των ενδιαφερόντων μου να συντίθενται με τρόπο δημιουργικό. Από τη σύνθεση των στίχων και της μουσικής, μέχρι το βίντεο και τα κείμενα που μπορεί να συνοδεύουν το τραγούδι, διαφορετικοί άνθρωποι και ιδέες έρχονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι μεγάλη η χαρά!
– Τα τραγούδια σου συχνά περιέχουν ένα σχόλιο για την εποχή που ζούμε. Υπάρχει κάτι για το οποίο θα ήθελες να γράψεις και δεν το έχεις κάνει ακόμη;
Τα τραγούδια μου μιλούν για τα γνωστά αιώνια ζητήματα: Τη γέννηση, τον έρωτα, την αγάπη, το θάνατο, και την απόπειρα του ανθρώπου να βγάλει νόημα από όλα αυτά ενώ βρίσκεται έρμαιο εντός τους. Η εποχή και τα φαινόμενα της, ακόμα και όταν μοιάζουν να πρωταγωνιστούν, στην πραγματικότητα είναι η αφορμή και το φόντο. Τα θέματα δεν τα διαλέγω εγώ ακριβώς αλλά με κάποιο τρόπο έρχονται και με βρίσκουν. Έτσι δεν ξέρω ποτέ ποιο θα είναι το επόμενο.
– Για κλείσιμο, δώσε μας μια ευχή για το μέλλον!
Εύχομαι στο μέλλον να αντιλαμβανόμαστε περισσότερο αυτό που είναι κάτω απ’ τη μύτη μας, δηλαδή το παρόν.
