Πώς να προσεγγίσεις αλήθεια ένα θρύλο; Πώς να βρεις από κάπου να ξεκινήσεις όταν καλείσαι να διαλέξεις από μια πορεία πολλών ετών στην οποία το εξαιρετικό είναι o κανόνας; Είναι το «Αφεντικό». Είναι ο Μπρους Σπρίνγκστιν. Κι αυτό αρκεί για να αισθανθείς το μεγαλείο.

Κανείς άλλος ίσως δεν έχει τόσο ανεπτυγμένη την ικανότητα να δημιουργεί κόσμους ολόκληρους μέσα από τα τραγούδια του. Βρίσκοντας έτσι διάφορους τρόπους να μιλήσει απευθείας στην καρδιά του ακροατή.

Είσαι χαρούμενος; Στεναχωρημένος; Θες από κάπου να πιαστείς; Κάτι για να ξεσπάσεις; Αναζητάς ελπίδα; Στήριγμα; Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα τα έχει καλύψει εκτενώς όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τα άλμπουμ του, μέσα από τις δουλειές του.

Γι’ αυτό και είναι δύσκολο να ακούσεις από κάποιον απλώς «μου αρέσει ο Σπρίνγκστιν». Όχι. Οι φαν του είναι τρελαμένοι μαζί του. Στα μάτια τους είναι πολλά περισσότερο από ένας τραγουδοποιός. Γίνεται και λίγο θρησκευτικό το όλο θέμα, αν το καλοσκεφτείς.  

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Bruce Springsteen (@springsteen)

Το να βλέπεις live τον Σπρίνγκστιν είναι σχεδόν μια θρησκευτική εμπειρία

Οι συναυλίες του είναι εμπειρία ολιστική, μυσταγωγία. Τα δίνει όλα στη σκηνή, αξιοποιεί κάθε δευτερόλεπτο και είναι πολλά αυτά, αφού συνήθως συμπληρώνει τρίωρα on stage. Με ασταμάτητη ενέργεια, κάτι που ήταν πάντα αξιοθαύμαστο, αλλά πλέον γίνεται ως και απίστευτο αν σκεφτούμε πως το Σεπτέμβριο γίνεται 74 ετών. Μακάρι βέβαια να ‘ταν όλοι στην ηλικία του τόσο προσεκτικοί με το σώμα τους, με τον εαυτό τους.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Bruce Springsteen (@springsteen)

Πάντα έχει κάτι διαφορετικό να πει, δεν επαναλαμβάνεται, η playlist των συναυλιών του ποτέ δεν είναι «προκάτ». Δεν το βλέπει ως αγγαρεία – το ακριβώς αντίθετο. Του αρέσει φουλ που είναι εκεί, ζει γι’ αυτό που κάνει. Βάζει τη ψυχή του και αυτό ο κόσμος το εισπράττει. Μεταδίδεται σαν ένα κύμα που σαρώνει τον αρνητισμό και τα όποια άλλα προβλήματα – για λίγο μπορεί να περιμένουν, να κλειδωθούν απ’ έξω.

Κι όλα αυτά χωρίς ποτέ να πουλήσει «σταριλίκι» ή να αλλοιωθεί από τους πειρασμούς της δημοσιότητας, της θεοποίησης. Παρέμεινε ταπεινός, γνήσιος, προσιτός. Παρέμεινε ο εαυτός του.

Η άλλη όψη του νομίσματος – Γιατί τον κριτικάρουν και τον κατηγορούν

Πάντως, για πρώτη φορά, βρέθηκε στο επίκεντρο σκληρής κριτικής στο πλαίσιο της εν εξελίξει παγκόσμιας περιοδείας του, με την E Street Band. Μέγα γεγονός έτσι κι αλλίως, έγινε πιότερο καθώς είχαν περάσει έξι χρόνια από τo προηγούμενo tour. Και από το ότι, μην κρυβόμαστε, κανείς δεν ξέρει αν θα έχει τις πνευματικές και σωματικές αντοχές να αποτολμήσει ξανά κάτι τέτοιο στο μέλλον.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Bruce Springsteen (@springsteen)

Τα εισιτήρια εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού. Είχε χρόνια να παίξει σε μεγάλα γήπεδα, σε ευρύ κοινό. Μεσολάβησε και η πανδημία και το πήγε πιο πίσω από ό,τι θα ήθελε και ο ίδιος.

Μόνο που αυτή τη φορά υπήρχε και γκρίνια. Για τις τιμές. Στην Αμερική τα εισιτήρια έφτασαν ως και τα 4.500 ευρώ! Στην Ευρώπη δεν ξέφυγε τόσο το πράγμα, αλλά και πάλι ήταν πιο ακριβά από το μέσο όρο, από αυτό που θα ήθελαν οι φαν από έναν καλλιτέχνη που πάντα στεκόταν στο πλευρό των λιγότερο προνομιούχων.   

«Αυτό γινόταν πάντα, κοιτάξαμε τι έκαναν οι άλλοι, και είπαμε να το κάνουμε κι εμείς. Κι αν κάποιος δεν μείνει ευχαριστημένος στο τέλος της συναυλίας, ας ζητήσει τα λεφτά του πίσω», είπε και ξενέρωσε πολλούς φαν του, καθώς ήταν μια ψυχρή, αποστασιοποιημένη προσέγγιση. Μακριά από τη ζεστασιά που τον είχαν άπαντες συνηθίσει. Σε ύφος «μπίζνες» και μόνο.

Επίσης, το ότι δεν ακύρωσε τη συναυλία του την περασμένη Πέμπτη (18/5) στην Ιταλία, έφερε εκ νέου τον Σπρίνγκστιν στο στόχαστρο. Επειδή πραγματοποιήθηκε περίπου 50 χιλιόμετρα μακριά από στο σημείο που σημειώθηκαν φονικές πλημμύρες, στην περιοχή Εμίλια-Ρομάνια.

Μια υδάτινη κόλαση που κόστισε τη ζωή 9 ανθρώπων, καταστρέφοντας επίσης σπίτια και αφήνοντας πίσω ζημιές δισεκατομμυρίων ευρώ. Ο Αμερικανός ροκ σταρ κατηγορήθηκε για έλλειψη σεβασμού, ότι πρόσβαλε τον πόνο, την απελπισία και τις δυσκολίες χιλιάδων ανθρώπων.

Το Αφεντικό δεν τρελάθηκε, το Αφεντικό είναι απλώς άνθρωπος

Μήπως για πρώτη φορά αρχίζει και ο ίδιος να νιώθει λιγότερο δυνατός; «Όταν είσαι 15 χρονών, όλα είναι αύριο. Στα 73, υπάρχουν πολλά χθες. Γι′ αυτό πρέπει να αξιοποιούμε στο έπακρο το τώρα», είπε πριν αρχίσει το tour και είναι εμφανής μια αγωνία στα λεγόμενά του. Και κατανοητή. Ας μην είμαστε τόσο αυστηροί μαζί του. Πώς μπορεί ένας καλλιτέχνης, όσο σπουδαίος κι αν είναι, να ελέγξει τα πάντα;

Συχνά κάνουμε το λάθος να ζητάμε από τους μουσικούς (ή όχι) ήρωες μας, να είναι τέλειοι, όταν το… λάθος είναι ακριβώς αυτό που τους κάνει ανθρώπους, άρα προσιτούς σε μας. Προβάλουμε επίσης τα δικά μας «θέλω» πάνω τους, δεν είναι όμως ούτε εμείς, ούτε εκπρόσωποί μας.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Bruce Springsteen (@springsteen)

«Αφεντικό» δεν τον είπανε τον Σπρίνγκστιν επειδή τον φανταστήκανε σε ένα γραφείο να διευθύνει μια επιχείρηση. Οι συνεργάτες του τον αποκαλούσαν έτσι γιατί αυτός είχε αναλάβει το δύσκολο έργο να ζητά και να παίρνει την αμοιβή τους κάθε βράδυ και στη συνέχεια να μοιράζει τα χρήματα. Το μάθανε τα media και κόλλησε.

Ποτέ δεν του πολυάρεσε. Αλλά το αποδέχτηκε με τον καιρό και το υιοθέτησε στην πράξη αν σκεφτούμε πως έγινε ένας ηγέτης στο χώρο του που δούλευε για το καλό των άλλων. Και σε ό,τι έχει να κάνει με το κομμάτι που μπορεί να ελέγξει, ποτέ δεν έκανε εκπτώσεις. Κι αυτό οφείλουμε να κρατήσουμε.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Bruce Springsteen (@springsteen)

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Bruce Springsteen (@springsteen)

* Φωτογραφία: Getty Images