Περιεχόμενα
Το καλοκαιράκι είναι και επίσημα εδώ και μαζί του έχει φέρει φεστιβάλ και συναυλίες. Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά από δύο χρόνια αναβολών λόγω Covid-19 ήρθε η ώρα να έρθουν τα πολυ-αναμενόμενα συγκροτήματα του εξωτερικού που περιμέναμε πως και πως. Και τώρα που ήρθαν τι έχουμε να πούμε; Ένα μεγάλο «μεχ».
Συναυλίες στην Ελλάδα; Εννοείτε συναυλίες… στην Αθήνα
Πολλοί φίλοι και γνωστοί απέφυγαν εντελώς το να παρακολουθήσουν συναυλίες στην Ελλάδα και πήγαν κατευθείαν στο εξωτερικό. Κάτι θα ήξεραν. Μπορεί ακόμη και να τους βγήκε και πιο οικονομικά αν αναλογιστεί κανείς πόσο υψηλές ήταν φέτος οι τιμές στα εισιτήρια για συναυλίες. Συν το πόσες πολλές είναι οι επιλογές που έχει κανείς, ανάμεσα σε τόσους αξιόλογους καλλιτέχνες.
Σημειωτεόν, όταν λέμε Ελλάδα εννοούμε Αθήνα γιατί η υπόλοιπη χώρα είναι «εκτός χάρτη» αφενός για τους διοργανωτές και αφετέρου για τους ξένους καλλιτέχνες. Εκτός από μερικούς πιο indie καλλιτέχνες που αξιώνονται να επισκεφτούν και μικρότερες πόλεις, με τα live τους να αξίζουν και πάρα πολύ.
Εάν, λοιπόν, κάποιος που δεν μένει Αθήνα θέλει να δει τα αγαπημένα του συγκροτήματα, τότε είναι καλύτερη επιλογή να πάρει το αεροπλάνο και να πάει σε άλλη χώρα. Εκεί, όπου η διοργάνωση θα είναι πολύ καλύτερη, το line-up θα είναι αξιοπρεπές και το πρόγραμμα των headlines θα είναι ολόκληρο και όχι «κουτσουρεμένο».
Θες συναυλία; Πήγαινε καλύτερα στο εξωτερικό
Στο εξωτερικό υπάρχει πολύ περισσότερη η κουλτούρα του φεστιβάλ, όπως αυτό θα έπρεπε να είναι. Χώροι πολύ πιο φιλικοί προς το κοινό, ώστε να μπορεί να περνάς όλη σου την μέρα εκεί χωρίς να χρειάζεσαι 3 μέρες ανάρρωση από την κούραση. Χώροι όπου μπορείς να φας και να πιεις χωρίς να περιμένεις στην ουρά για ώρες -φίλος περίμενε να παραγγείλει μπύρα στους Muse στο ΟΑΚΑ για 40 λεπτά πριν παρατήσει εντελώς την μάταια αυτή προσπάθεια.
Κάπου, που δεν υπάρχει η λογική «κατέβα εσύ, ανέβα εσύ, άντε πότε θα έρθει ο επόμενος» αλλά περνάς όλη σου την μέρα σε ένα μέρος στο οποίο ακούς και καλή μουσική. Δεν ταλαιπωρείσαι και μένεις νηστικός μέχρι αργά το βράδυ που θα τελειώσει το πρόγραμμα. Επίσης, τι νέα συνήθεια είναι αυτήν των διοργανωτών, να βάζουν τους headliners να παίζουν σχεδόν τα μεσάνυχτα; Υποπτευόμαστε ότι είναι ακριβώς επειδή θέλουν να φέρουν περισσότερα μικρά συγκροτήματα ώστε να παρουσιάσουν ένα «γεμάτο» headline, τρόπος ο οποίος μόνο χαλάει την ποιότητα του φεστιβάλ.
Εάν ξέρω ότι θα φύγω από την συναυλία στις 1-2 το βράδυ, αν αναλογιστούμε και το γεγονός ότι στην χώρα μας δεν υπάρχουν μεταμεσονύχτια μέσα μαζικής μεταφοράς και το ξεπαρκάρισμα και η έξοδος μετά από μία συναυλία είναι κυριολεκτικό μαρτύριο, τότε ασφαλώς και δεν θα πάω από νωρίς το απόγευμα να δω τα μικρότερα συγκροτήματα. Που και να ήθελα, δεν μπορώ να πάω από νωρίς το απόγευμα, γιατί ως απλός καθημερινός άνθρωπος, εργάζομαι. Γιατί οι περισσότερες συναυλίες φέτος είναι μεσοβδόμαδα; Ποιος σκέφτηκε, ας πούμε, να φέρει τους Manowar να βγουν μία Τετάρτη και μάλιστα στις 11 η ώρα το βράδυ; Έχουμε και δουλειές.
Προς τους διοργανωτές: Παρακαλώ, φέρτε λιγότερους και καλύτερους καλλιτέχνες και βγάλτε τους headliners σε φυσιολογικές ώρες -και μέρες.
Και τι ζητάμε; Μία συναυλία χωρίς τεχνικά ζητήματα
Με αφορμή την συναυλία των Muse στα πλαίσια του Ejekt Festival, αναλογιστήκαμε πόσο καλύτερα περνάμε σε μικρότερες συναυλίες εγχώριων καλλιτεχνών από ότι σε διοργανώσεις με τεράστιους headliners.
Ακόμη και εάν το συγκρότημα το ίδιο κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να περάσουμε όλη μία τέλεια βραδιά, οι διοργανωτές έρχονται οι ίδιοι να βάλουν «τρικλοποδιά» στους εαυτούς τους.
Κακός ή μέτριος στην καλύτερη ήχος που μπουκώνει τα μπάσα ή την ηλεκτρική κιθάρα, φωνή που φτάνει «σπασμένη» στα αφτιά του κοινού και έλευση κόσμου τόσο μεγάλη που δεν υπάρχει περίπτωση να δεις το συγκρότημα από κοντά. Αν είναι να πληρώσω 55 ευρώ μίνιμουμ για να δω μία συναυλία με μέτριο ήχο από τεράστιο απόσταση, υπάρχει και το YouTube. Βγάλτε την συναυλία sold out και αφήστε όσους πάνε να απολαύσουν αυτό που θα δουν. Μην προσπαθείτε να βγάλετε τα σπασμένα από τις άλλες χρονιές.
Για να μην ανοίξουμε την κουβέντα για όσους πλήρωσαν 110€ για Red Hot Chili Peppers και κατέληξαν μετά από 2 χρόνια όπου τα λεφτά τους ήταν δεσμευμένα να προσπαθούν να τα πουλήσουν σωρηδόν στο διαδίκτυο, αφού τα ίδια χρήματα δεν αξίζουν για να δει κανείς Muse, τους οποίους απολαύσαμε πολύ καλύτερο το 2016 με 35€ στην Πλατεία Νερού.
Η κατάσταση αυτή, δυσφημίζει και την χώρα μας στους ίδιους τους καλλιτέχνες. Ποιος θα ξεχάσει την φετινή εμπειρία των Bauhaus; Το σκηνικό που έζησαν όσοι παρευρέθηκαν στην συναυλία, θα το συζητάμε για χρόνια. Λέει ο τραγουδιστής τους στο 2ο τραγούδι «παιδιά δεν ακούω στα ακουστικά, δε γίνεται έτσι». Στο καπάκι, χαλάει το ασύρματο της κιθάρας. Τη βάζουν με καλώδιο. Μετά από λίγο χαλάει το ασύρματο του μικροφώνου του τραγουδιστή. Του δίνουν το back-up. Τελείωσαν εδώ τα «ατυχήματα» της βραδιάς; Όχι, βέβαια. Μετά από λίγο χαλάει το ασύρματο του σαξοφώνου. Ακουγόταν σαν… κόρνα και εν τέλει δεν μπόρεσαν να το φτιάξουν, παρά μόνο να πειράξουν τη μίξη. Την συνέχεια την ξέρουμε όλοι, σηκώθηκε και έφυγε και ο τραγουδιστής, όταν τελικά χάλασε και το ασύρματο back-up μικρόφωνο που του είχαν δώσει.
Να χρυσο-πληρώσεις, λοιπόν, εισιτήριο για να είσαι 300 μέτρα μακριά από την σκηνή, να βλέπεις την μπάντα από γιγαντο-οθόνη και να ακούσεις μόνο το μισό πρόγραμμα αφού το συγκρότημα κρατάει τα «καλά» του για τις μεγαλύτερες χώρες; Ε, No thanks.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Trannos: «Τεμπέλης» δηλώνει ο τράπερ – «Δεν ήθελα να δουλέψω, η μουσική με ηρέμησε» | intronews.gr
