Περιεχόμενα
- Μια 11άδα βγαλμένη από τα 90s που θα έκανε κάθε πάρτι σούπερ
- Στέλλα Γεωργιάδου – Χειροβομβίδα
- Σάκης Ρουβάς – Φάση Ροκ εντ Ρολ
- Δημήτρης Κόκοτας – Παλιοχαρακτήρας
- Έφη Σαρρή – Καίγομαι
- Χρήστος Αντωνιάδης – Χώρισα Και Δε Χώρισα
- Δέσποινα Βανδή – Οι άντρες θέλουν παίδεμα
- Αντώνης Ρέμος – Τα Μεταξωτά Σου Χέρια
- Έλλη Κοκκίνου – Πρέπει
- Λίτσα Γιαγκούση – Όταν μια γυναίκα
- Άννα Βίσση – Σιγά
- Καίτη Γαρμπή – Φτου Ξελευτερία
Αν κάνει κάποιος μια σύγκριση της μουσικής σήμερα με τη μουσική στα 90s, θα καταλάβει πολύ καλά γιατί η τότε κρατάει μέχρι σήμερα και γιατί η σημερινή θα ξεχαστεί σε 3-4 χρόνια. Ο λόγος είναι παράδοξος. Ενώ σήμερα οι καλλιτέχνες δε βγάζουν άλμπουμ, αλλά singles, η διάρκεια τους στη μνήμη είναι μικρότερη σε σχέση με το λιγότερο γνωστό τραγούδι ενός άλμπουμ του τότε.
Αυτή ήταν η χαρά της μουσικής στα 90s. Η χαρά της ανακάλυψης. Είχες τα άλμπουμ και από αυτά, στα ραδιόφωνα θα έβγαιναν τα 4-5. Τα υπόλοιπα μόνος όποιος έπαιρνε τον δίσκο θα τα άκουγε. Στα 90s τα γνωστά τραγούδια λειτουργούσαν ως δόλωμα για να αγοράσει κάποιος έναν δίσκο. Τώρα, είναι εύκολο να μπεις στο Spotify και το Youtube και ο αλγόριθμος να στο πετάξει μπροστά σου, να μην το έχεις ψάξει εσύ το τραγούδι και αυτό να σου στερεί την προσοχή.
Δεν είναι δηλαδή ότι απαραίτητα η μουσική στα 90s είναι ποιοτικά ανώτερη. Ισχύει και αυτό σε έναν μεγάλο βαθμό. Είναι κι ότι τα καλά τραγούδια του σήμερα, χάνουν από την ίδια την εποχή και τα μέσα που διαθέτει.
Για να καταλάβετε τι εννοούμε, αρκεί να ακούσετε τα ακόλουθα τραγούδια από τη δεκαετία του ’90. Είναι τραγούδια ελάχιστα γνωστά, είτε από καλλιτέχνες που συνεχίζουν μέχρι σήμερα είτε από καλλιτέχνες που εκείνη η εποχή τους κατάπιε και τους κράτησε αιχμάλωτους.
Τα τραγούδια αυτά δεν παίζει να τα θυμούνται όσοι τα τραγούδησαν. Κι αν υπάρχει ένας από εσάς, φίλτατοι αναγνώστες, που τα αναγνωρίζει και τα τραγουδάει, του βγάζουμε το καπέλο.
