Δεν έχω μεγάλη επαφή με τη ραπ σκηνή σε επίπεδο ακουσμάτων, ξέρω 2-3 τραγούδια από κάθε καλλιτέχνη από τους πολύ γνωστούς. Έχει τύχει όμως να με κερδίσει ο Bloody Hawk, κάτι που δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο, διότι ο τύπος έχει τρομερούς στίχους. Οπότε, μπορώ να κατανοήσω πόσο σπουδαίο είναι να εμφανίζεσαι σε μια σκηνή μαζί του, να συνεργάζεσαι μαζί του. Ο Trouf είναι ένας ράπερ που, ομολογώ, δεν γνώριζα, μέχρι που μου πρότειναν να κάνουμε μια συνέντευξη.

Άκουσα τη μουσική του και κατάλαβα ότι θα καταφέρει κι αυτός να με κάνει να ακούω ενίοτε και άλλα είδη μουσικής. Καθώς ετοιμάζεται για δύο συναυλίες, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη, ο Trouf μου μίλησε για τη μουσική του διαδρομή, από την Ξάνθη σε ηλικία 13 ετών, μέχρι σήμερα.

Έχοντας βγάλει το πρώτο του άλμπουμ το 2019, ο Trouf φτάνει πολύ γρήγορα, κατ’ εμέ, στο σημείο να γίνεται αυτός ο λόγος που θα πάνε κάποιοι κάπου, θα πληρώσουν εισιτήριο και θα τον ακούσουν.

Και αυτό θα συμβεί αύριο, 18/10, στο Temple και στις 26/10 στη Θεσσαλονίκη, στο Eightball, όπου ο Trouf θα παρουσιάσει το νέο του άλμπουμ, το Kinitra II που κυκλοφορεί από τη Minos EMI, A Universal Music Company.

Trouf, πώς είναι να τραγουδάς για 20.000 κόσμο μαζί με τον Bloody Hawk;

Ο Trouf μέσα από 10 απαντήσεις

– Τι μουσικές επιρροές έχει ένας άνθρωπος που μεγαλώνει στην Ξάνθη;

Οι μουσικές επιρροές που είχα μικρότερος είναι παρόμοιες αν όχι ίδιες, με ένα παιδί της γενιάς μου που ξεκίνησε να αγαπάει αυτό το είδος από μικρή ηλικία. Θυμάμαι κάπου στα 10 μου είχα ανακαλύψει στο δωμάτιο του αδερφού μου το Ρίμα για Χρήμα του Τακι Τσαν και το Οχυρωμένη Αντίληψη από FFC, όπου ήμουν στην ηλικία που δε μπορούσα να πιάσω 100% όσα έλεγαν, αλλά ηχητικά είχα ερωτευτεί από τότε αυτό το είδος.

– Τι κοινωνικές επιρροές έχεις και μπαίνουν στη μουσική σου, αποτυπώνοντας τις δυσκολίες του να ζεις σε μια κοινωνία πιο μικρή από την Αθήνα;

Πολλές φορές μπορεί να θίξω το θέμα του φαίνεσθαι, διότι στη μικρή κοινωνία που μεγαλώσαμε πάντα ήμασταν δακτυλοδεικτούμενοι. Όλοι έκριναν αυτό που τους φαινόταν περίεργο όπως το ντύσιμο τότε. Στο τώρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που πολλοί έχουν την ανάγκη να δείξουν πλούτο και πράγματα τα οποία θα δει κάποιος και θα πει αυτός είναι πετυχημένος, παρόλα αυτά και στις δυο περιπτώσεις, δε μπορείς να δεις πραγματικά τι άνθρωπος είναι ο καθένας.

– Πώς βλέπεις την εξέλιξη της ραπ σε τραπ, όπου πια το διακύβευμα δεν είναι να μιλήσεις για τα εμπόδια που ορθώνει η κοινωνία, αλλά για το πόσα λεφτά περισσότερα έχει ο κάθε ράπερ; 

Εγώ πιστεύω πως μόνο καλό είναι να εξελίσσονται τα πράγματα στη μουσική, διότι πλέον υπάρχει μεγάλη ποικιλία για να ακούσεις όποια θεματολογία θέλεις. Υπάρχει πλέον μουσική για κάθε mood που θα έχεις, από κει και πέρα διαλέγεις ότι θέλεις.

Trouf, πώς είναι να τραγουδάς για 20.000 κόσμο μαζί με τον Bloody Hawk;

– Ένα από τα πιο πετυχημένα σου τραγούδια, λέγεται Δαίμονες. Ποιοι είναι οι δικοί σου δαίμονες, ποιες σκέψεις σε βασανίζουν και έχεις ανάγκη να τις κάνεις τέχνη για να τις αντιμετωπίσεις καλύτερα;

Μέσα στη μουσική μου αλλά και στη ζωή μου γενικά, «δαίμονες» χαρακτηρίζω τις κακές σκέψεις που μπορεί να προέρχονται από τα άγχη της καθημερινότητας μέχρι και τις τοξικές ανθρώπινες σχέσεις. Η μουσική για μένα είναι το όπλο ώστε να αποβάλλω όλα αυτά τα αρνητικά πράγματα. Πρώτα για μένα και μετά για να ταυτίζεται οποίος με ακούει.

– Αντιμετωπίζεις την πορεία σου με τους όρους επιτυχία και αποτυχία; Είσαι αυστηρός, πιστεύεις, με σένα;

Για να είμαι ειλικρινής, έχω γίνει αυστηρός πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που με κάνει να νιώθω καλύτερα είναι όταν στη μουσική μου είμαι 100% ο εαυτός μου και να μη με νοιάζει καν πως θα πάει σε θέμα απήχησης.

– Αν είχες τη δύναμη, τι θα άλλαζες με ένα χτύπημα των χεριών σου στον κόσμο;

Αυτό που θα πω ίσως ακουστεί λίγο κλισέ, παρόλα αυτά θέλω ο κόσμος να γεμίσει με περισσότερη αγάπη μέσα του, γιατί το μίσος φέρνει μόνο μίσος και όλο αυτό ποτέ δεν καταλήγει σε καλό.

Trouf, πώς είναι να τραγουδάς για 20.000 κόσμο μαζί με τον Bloody Hawk;

– Έχεις παρακολουθήσει, φαντάζομαι, όλο αυτό που έγινε με τον Diddy και όλο αυτό το μαύρο σύννεφο πάνω από τεράστια ονόματα της μουσικής. Δεν ξέρω αν είχες κάποιους και ως είδωλα, αλλά είναι πάντοτε ένα σοκ να βλέπεις αυτούς που αποθέωνες, να κάνουν τέτοια απεχθή πράγματα. Πώς βλέπεις αυτή τη συνθήκη της απώλειας των ειδώλων;

Είναι όντως σοκαριστικό όταν έρχονται στην επιφάνεια τέτοιες καταστάσεις, ειδικά όταν εμπλέκονται άτομα με τα οποία έχεις ταυτιστεί τόσο καλλιτεχνικά όσο ως fan τους. Νομίζω πως αυτό είναι μια καλή ευκαιρία ωστόσο για όλους μας ώστε να υπενθυμίζει ότι στο τέλος της ημέρας είμαστε όλοι άνθρωποι που ανεξαρτήτως της φήμης ή της επιτυχίας, έχουμε και τις αδυναμίες μας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δικαιολογούμε τις πράξεις τους, αλλά να αναγνωρίζουμε ότι η απογοήτευση είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας και ότι ακόμα και τα δημόσια πρόσωπα που θεωρούμε άτρωτα ή αψεγάδιαστα, έχουν και αυτά τις σκοτεινές τους πλευρές. Το σημαντικό για εμένα είναι ότι χρειάζεται να ξεχωρίζουμε το έργο από το άτομο, όπου είναι δυνατόν, και να εξετάζουμε την κατάσταση με κριτική σκέψη και κατανόηση όπου υπάρχει χώρος.

– Πριν λίγες μέρες είδαμε να γίνεται στον Λυκαβηττό ένα διήμερο φεστιβάλ για τον Σάσκε, κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί για ράπερ καλλιτέχνη στην Ελλάδα. Ποια είναι η δική σου μεγάλη επιθυμία σε επίπεδο συναυλίας, αρένας κλπ.;

Η αλήθεια είναι ότι η rap σκηνή στην χώρα μας φαίνεται να κερδίζει κάθε χρόνο και μεγαλύτερο έδαφος. Πλέον, βλέπουμε ότι έχουν καθιερωθεί διάφορα θεματικά festivals με κορυφαία ονόματα τόσο από Ελλάδα όσο και από εξωτερικό που χρόνο με τον χρόνο συγκεντρώνουν όλο και περισσότερο κόσμο, κάτι το οποίο δεν σου κρύβω ότι με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί δείχνει πόσο έχει εξελιχθεί το είδος τα τελευταία χρόνια. Μια αντίστοιχη εμπειρία βιώσαμε και φέτος το καλοκαίρι με τον αδελφικό μου φίλο, Bloody Hawk, στο πλαίσιο του Tour του με τη συναυλία του στην Αθήνα να συγκεντρώνει πάνω από 20 χιλιάδες άτομα!

Πραγματικά το συναίσθημα αυτό ήταν απίστευτο και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα πραγματοποιήθηκαν. Επιθυμία αλλά και στόχος μου είναι να μπορέσω και εγώ μελλοντικά να συγκεντρώσω αντίστοιχο πλήθος ή και ακόμα περισσότερο, στη solo περιοδεία μου που να μην είναι απλώς ένα μουσικό event, αλλά μια ολοκληρωμένη εμπειρία για το κοινό με τη συνοδεία στο stage πάντοτε των καλών μου συνεργατών μου που βρίσκονται εκεί για εμένα σε όλα μου τα βήματα τα τελευταία χρόνια. Αν το καταφέρω αυτό, νομίζω πως θα έχω πετύχει ένα από τα όνειρα μου.

– Ποιοι Έλληνες καλλιτέχνες είναι στο πάνθεόν σου και ποιοι ξένοι;

Αν σου απαντούσε ο έφηβος Trouf θα σου έλεγε Taki Tsan διότι έχω μεγαλώσει με την μουσική του και με ΖΝ γενικά. Στο τώρα, για εμένα ο καλύτερος ράπερ στην Ελλάδα είναι ο αδερφός μου, Bloody Hawk. Όσο για ξένους, έχω πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες στις playlists μου όπως τον Kendrick Lamar. Παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια ακούω περισσότερη ευρωπαϊκή ραπ και καλλιτέχνες όπως Morad, Baby Gang, Jul και άλλους πολλούς.

– H επίδειξη πλούτου είναι κάτι που βλέπουμε παγκοσμίως στη ραπ σκηνή. Φοβάσαι ποτέ μήπως το πολύ χρήμα διαφθείρει την ψυχή σου, από τη στιγμή που ρέει αρκετό στους μουσικούς κύκλους που βρίσκεσαι;

Ένα από τα ωραία πράγματα που έχουμε όλοι εμείς που ξεκινήσαμε από πολύ μικρή ηλικία αυτή τη μουσική σαν χόμπι, ότι και να γίνει την πονάμε, τη βλέπουμε πιο ρομαντικά. Στο κάτω κάτω πλέον φαίνεται ποιος μπαίνει στο χώρο για το χρήμα και μόνο, και όσο δεν υπάρχει η αγάπη για αυτό που κάνεις, δε θα υπάρξει και διάρκεια.

* Για πληροφορίες και εισιτήρια για τα 2 live του Trouf, τσέκαρε εδώ.