Περιεχόμενα
Πολλές φορές έχω την αίσθηση, ακούγοντας ένα τραγούδι, πως είναι απλά λέξεις και μελωδία. Ακούγοντας τη «Μάχη», τραγούδι που κυκλοφορεί από την Panik Records, από τον ΖΑΦ, είχα την αίσθηση πως ήταν κάτι παραπάνω. Και ο ZAF με επιβεβαίωσε με αυτά που μου είπε στη συνέντευξη που κάναμε με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού.
«Ήρθες για να μείνεις», λένε με ένταση ψυχής όλοι σε μπαρ και κλαμπ όταν πέφτει το τραγούδι «Πες» του ZAF που έκανε το μουσικό του ξεκίνημα με ένα μεγάλο hit και τώρα καλείται να κουβαλήσει το βάρος του να στέκεται πάντοτε στο ύψος των καλλιτεχνικών απαιτήσεων.
Αυτή είναι σίγουρα μια μάχη που θα δίνει ως καλλιτέχνης ο ZAF από δω και στο εξής. Δεν θα είναι όμως η μόνη. Τα υπόλοιπα στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Η διαδρομή του ZAF μέχρι το σήμερα
Εµείς ως κοινό δεν έχουµε τη δυνατότητα να δούµε όλη τη διαδροµή σου ή τις προσπάθειες. Βλέπουµε το αποτέλεσµα και το αποτέλεσµα µας λέει ότι εµφανίστηκες πολύ ξαφνικά και µε ένα τραγούδι έγινες από άγνωστος, ο ZAF που όλοι αναγνωρίζουν τη φωνή του. Ποια είναι λοιπόν η διαδροµή σου;
Η αλήθεια είναι ότι όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ας το πάρουμε από την αρχή. Τραγουδούσα και έφτιαχνα µελωδίες από πάντα, γεννήθηκα µε µουσικό αυτί και ο εγκέφαλος µου λειτουργεί ακουστικά. Ʃτην αρχή της εφηβείας µου, πεπεισμένος ότι το τραγούδι, η µουσική και η δηµιουργία είναι αυτό που θέλω να κάνω σε αυτή τη ζωή, ξεκίνησα µιούζικαλ.
Εκεί έµαθα να είµαι άνετος πάνω στη σκηνή και να εκφράζοµαι συναισθηµατικά στο κοινό. Μέσα από τις πρόβες και τα µαθήµατα ανακάλυψα την αγάπη µου για το πιάνο. Όµως µεγάλωνα σε µια φτωχή οικογένεια και δεν ζητούσα πολλά, δεν ήθελα να ζητήσω λεφτά για ωδείο ή καθηγητές πιάνου.
Έτσι, έµαθα µόνος µου. Έκανα εξάσκηση κάθε µέρα πρωί βράδυ µέχρι να φτάσω σήµερα σε ένα επίπεδο στο οποίο µπορώ να κάτσω στο πιάνο και να δηµιουργήσω κάτι από το µηδέν. Τα τελευταία 6 χρόνια γράφω τα δικά µου τραγούδια τα οποία όµως φοβόµουν και δεν ήξερα πως να τα επικοινωνήσω µε το κόσµο. Έκανα εξάσκηση στη στιχουργία και την παραγωγή ξανά… µόνος.
Όλα αυτά τα χρόνια εξάσκησης και προσπάθειας µε έφεραν σε επίπεδο σήµερα να µπορώ να γράφω, να ενορχηστρώνω και να παράγω τη δίκη µου µουσική χωρίς να έχω ανάγκη να το κάνει άλλος για εµένα. Η «ώρα µηδέν» ήταν όταν ανέβασα το «ΠΕƩ» στο TikTok. Εκτός από την αγάπη του κόσμου, αυτό με οδήγησε και στην Panik Records και… the rest is history.
Τα ακούσµατα που είχες µικρός στο σπίτι, τα τραγούδια που έβαζαν οι γονείς σου, επέδρασαν µε κάποιον τρόπο στις δικές σου µουσικές αναζητήσεις;
Η µητέρα µου άκουγε συνέχεια µουσική στο αυτοκίνητο και περνούσα τη µισή µου µέρα µέσα σε αυτό καθώς όλη µέρα κάναµε δροµολόγια στο σχολείο, στο φροντιστήριο στη προπόνηση κλπ. Άκουγε Μιχάλη Χατζηγιάννη, Αντώνη Ρέµο, Άλκηστις Πρωτοψάλτη κλπ. Όποτε το αυτί µου άκουγε στίχους και λέξεις µε νόηµα, µε µήνυµα και µε συναίσθηµα καθώς τα αγαπηµένα µου κοµµάτια είναι γραµµένα από την Ελεάνα Βραχάλη, τον Γιώργο Θεοφάνους, τον Νίκο Μωραϊτη και τον Δηµήτρη Κοντόπουλο. Αυτό είχε ως αποτέλεσµα ο στιχουργικός µου πυρήνας να αναζητά την ικανοποίηση σε µια δηµιουργία που θα είναι γεµάτη συναίσθηµα και σηµαντικό λόγο.
Η εικόνα σου δηλώνει πως έχεις µια ξεκάθαρη αντίληψη για το τι σηµαίνει καλλιτέχνης και για το πού θες να φτάσεις. Είναι έτσι;
Είναι έτσι ακριβώς! Έχω ξεκάθαρη εικόνα του δρόµου που περπατάω και ξεκάθαρο στόχο γι’ αυτο και κινούμαι στρατηγικά πάντα προς αυτόν. Ετοιµαζόµουν χρόνια για αυτή τη στιγµή όποτε τώρα νιώθω πιο δυνατός και πιο σίγουρος. Είµαι έτοιµος για κάθε λάθος, για κάθε αποτυχία και για κάθε εµπόδιο. Ʃήµερα υπάρχουν πολλοί τραγουδιστές, πολλοί καλοί ερµηνευτές και πολλοί performers. Αυτό που δεν βλέπω σε αφθονία είναι οι καλλιτέχνες και οι δηµιουργοί.
Η σχέση του ZAF με το παρόν, το μέλλον και το παρελθόν
Υπάρχει ένας µεγάλος στόχος στη ζωή σου που µένει απαράλλακτος ή αφήνεσαι στις προκλήσεις της κάθε εποχής και αναπροσαρµόζεσαι διαρκώς; Πιο απλά, ζεις τη στιγµή ή σχεδιάζεις µε άγχος και ανυποµονησία το µέλλον;
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύοµαι τις περισσότερες φορές να «ζω τη στιγµή» γιατί είµαι πολύ συγκεντρωµένος στο στόχο και τη δουλειά. Προσπαθώ να αφήνοµαι περισσότερο αλλά αυτό δεν είναι κάτι που ένας overthinker µε ADHD σαν εµένα µπορεί να κάνει εύκολα. Πάντα σχεδιάζω την επόµενη µου κίνηση και πάντα θέλω να είµαι ένα βήµα µπροστά. Αφήνοµαι και ζω τη στιγµή µόνο όταν νιώθω ασφαλής και σε µια συνεχή προσπάθεια για επιτυχία και εξέλιξη δεν υπάρχει ασφάλεια. Το να αγωνίζεσαι µε αξιοπρέπεια, να κανεις δηλαδή τα όνειρα σου πραγµατικότητα είναι σαν µια αρένα µε λιοντάρια.
Το παρελθόν σε αιχµαλωτίζει; Είσαι νοσταλγικός;
Είµαι αρκετά νοσταλγικός αλλά δεν νιώθω ούτε µου επιτρέπω να νιώθω «αιχµάλωτος» του παρελθόντος. Ο µόνος λόγος για τον οποίο θα ήθελα να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο είναι για να αγκαλιάσω τον µικρό έφηβο και τροµοκρατηµένο εαυτό µου και να του πω πως όλα θα πάνε καλά.
Ένας καλλιτέχνης, πρέπει να έχει βουτήξει στα βαθύτερα σκοτάδια του για να µπορέσει να δηµιουργήσει; Ή κι η χαρά µπορεί να γίνει µήτρα της τέχνης;
Κάθε συναίσθηµα του ανθρώπου µπορεί να είναι µήτρα της τέχνης πιστεύω. Το σίγουρο είναι ότι ο καλλιτέχνης δηµιουργεί πιο ποιοτικά έργα όταν µελετά τον εαυτό του και την ψυχή του. Γιατί η τέχνη του κάθε ένα από εµάς πηγάζει από εκεί. Όποτε πρέπει να εξοικειωθείς µε την πηγή αυτή.
Τι ιδέα είχες για τον χώρο της µουσικής πριν µπεις σε αυτόν και τι ιδέα έχεις τώρα;
Έχω την ίδια ιδέα που είχα και πριν µπω. Μπήκα στο χώρο της δισκογραφίας αρκετά συνειδητοποιηµένος σχετικά µε το τι θα αντιµετωπίσω, τι θα ακούσω και τι θα κάνω. Προφανώς ο κόσµος δεν ξέρει ούτε το 5% των διαδικασιών και των συµβάντων µέσα στο χώρο αυτό. Εγώ είµαι ροµαντικός και θέλω να µη χάνω αυτό το ροµαντισµό αλλά πρέπει κάθε καλλιτέχνης της σύγχρονης εποχής να καταλάβει ότι δεν φτάνει µόνο να δηµιουργείς τη τέχνη σου για να πετύχεις. Πρέπει να έχεις και αλλά skills όπως marketing, management, critical thinking, social media, image development και αλλά πολλά ώστε να έρθεις κοντά στον κόσµο σήµερα.
Ο ZAF και οι ταμπέλες
Θεωρείς πως υπάρχει ταυτότητα στο κοινό σήµερα; Υπάρχουν οι σηµερινοί µεταλάδες, ροκάδες, ρεµπετάδες του παρελθόντος ή είµαστε ένα χωνευτήρι ειδών που αρνούµαστε να έχουµε ταυτότητα;
Δεν το έχω σκεφτεί. Αλλά καλό είναι να µη βάζουµε ταµπέλες και ταυτότητες. Μπορεί ένας ρεµπέτης να νιώσει καλά ακούγοντας ένα trap banger και ένας χεβιµεταλάς να νιώσει καλά ακούγοντας Katy Perry ή κλασική µουσική του 80. Με το να βάζουµε ταµπέλες και να κατηγοριοποιούµε τους ανθρώπους έχει ως αποτέλεσµα να δηµιουργούµε αποστάσεις ανάµεσα µας.
Με τις ταµπέλες πώς τα πας; Ειδικά σε επίπεδο σχέσεων; Ʃε τροµάζει η δέσµευση των λέξεων ή είναι κάτι που το θες;
Δεν µε τροµάζει η δέσµευση ούτε οι λέξεις. Είµαι άνθρωπος που µου αρέσει να χτίζω σχέσεις είτε φιλικές είτε ερωτικες. Δεν βρίσκω νόηµα στα απρόσωπα και περιστασιακά, τα θεωρώ χάσιµο χρόνου.
Ποια είναι τα πιο σηµαντικά πράγµατα στη ζωή σου αυτή την περίοδο;
Τα πιο σηµαντικά πράγµατα στη ζωή µου γενικά είναι οι φίλοι µου και η αγάπη που λαµβάνω καθηµερινά από το κόσµο.
Ο ZAF ΣΤΟ SPEED ROUND
- Αγαπηµένο ποτό: Mojito Strawberry
- Αγαπηµένο φαγητό: Λαχανοντολµάδες
- Μαγειρεύεις ή παραγγέλνεις: και τα δυο
- Τραγούδι που παίζει στο repeat αυτές τις µέρες στην playlist: ZAF – MAXH
- Αγαπηµένο µέρος που έχεις ταξιδέψει: Ρόδος
- Μέρος που δεν έχεις πάει και θα ήθελες να πας: Κρήτη
- Αγαπηµένη ταινία: Ηρακλής της Disney
- Πρώτο ραντεβού ή 10ο ραντεβού: 10ο Ραντεβού
- Ύπνος στον καναπέ ή στο κρεβάτι: Ʃτο Κρεβάτι
- Καλοκαίρι ή χειµώνας: Φθινόπωρο
- Έρωτας ή Αγάπη: Έρωτας
* Photo credits: Βάσω Αθανασιάδου/Μάριος Τσουλχάι
