Ότι ο Dwayne Johnson είναι overachiever σε επίπεδο υποκριτικής, αλλά και επιχειρηματικά, είναι αυταπόδεικτο πια. Οι περισσότεροι θα θέλαμε να είχαμε την δική του ορμή μπροστά στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Σίγουρα δεν θα θέλαμε να περάσουμε όλα αυτά που πέρασε για να το καταφέρουμε. Αλλά για να φτάσεις στα μεγάλα ύψη, είναι προαπαιτούμενο να ξεκινήσεις από το χαμηλότερο δυνατό σημείο. Ποιος κατέκτησε βουνά ξεκινώντας από τη μέση;
Και για όλη αυτή τη διαδρομή που έκανε, ο The Rock έχει πάρει όσα credits του αναλογούν. Και χρηματικά, και ηθικά, και σε επίπεδο αποδοχής από τους συναδέλφους του. Το Jumanji είναι ένα από τα πιο επικερδή franchises τα τελευταία 10 χρόνια. Οι περισσότερες παραγωγές του τα τελευταία χρόνια τον έχουν κατατάξει στη συνείδηση ως έναν απόγονο του Stalone στο action. Το Hobbs and Shaw είναι μια τρομερά καλή ταινία, ανώτερη όλων των Fast and the Furious – σόρι γι΄αυτό.
Όλα όσα ήταν να του αναγνωριστούν, του έχουν αναγνωριστεί. Έχει και μια επιτυχημένη εταιρεία τεκίλα, την Teremana, έχει χτίσει και τον δικό του παράδεισο με το γυμναστήριό του, έχει πάνω από 300 εκατομμύρια ακόλουθους, είναι και ένας γενναιόδωρος άνθρωπος. Αλλά και πολύ απαιτητικός. Από τον εαυτό του πρωτίστως και μετά κι από τους συνεργάτες του.
Για να υποδυθεί τον Black Adam και να έχει την εμφάνιση που πρέπει, δεν δέχτηκε να του βάλουν μια πρόσθετη στολή. Επέλεξε να γυμναστεί, να ακολουθήσει συγκεκριμένη διατροφή και να αποκτήσει το σώμα που έπρεπε. Και γι΄αυτό, του βγάζουμε το καπέλο. Δεν έχει σημασία που διαθέτει τα μέσα και τον χρόνο για να καταφέρει ό,τι θέλει. Δεν είναι αυτονόητο που το πετυχαίνει.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν έναν, μεγάλο είναι η αλήθεια, πρόλογο για να καταληξουμε στο ότι ο Dwayne Johnson δεν κάνει για όλα. Μπορεί να κάνει για Πρόεδρος των ΗΠΑ σε 5-6 χρόνια, αλλά μάλλον δεν κάνει για superhero. Με την ταινία Black Adam φάνηκε αρκετά πως είναι ένα περιβάλλον που δεν του ταιριάζει. Βέβαια, ίσως είναι πολύ νωρίς για τέτοια κρίση. Μήπως ο Chris Hemsworth άρεσε πολύ ως Thor στο ξεκίνημα; Όχι. Αλλά εξελίχθηκε ως χαρακτήρας απίστευτα και ανέπτυξε τις υποκριτικές του ικανότητες.
Ήταν όμως μια άλλη εποχή. 11 χρόνια πίσω. Ένας άλλος κόσμος. Και σε μια άλλη ηλικία. Κάτω των 30 ήταν ο Chris όταν ξεκίνησε το ταξίδι του στη Marvel. Ο The Rock ξεκινά ως Black Adam στα 50 του χρόνια. Δεν ξέρω αν έχει τον χρόνο για να αναπτύξει ένα εύρος στον χαρακτήρα που υποδύεται.
Το Black Adam έχει εμφανείς αστοχίες
Σε αυτή την πρώτη προσπάθεια, ενώ η ταινία παίρνει άριστα στις σκηνές δράσης, στις μάχες, στην αποτύπωση των υπερδυνάμεων του Teth Adam, πέφτει πολύ κάτω από τον πήχη σε όλα τα υπόλοιπα. Καταπιέζεται αρκετά στην επιθυμία του Johnson να δείξει πως ο Black Adam είναι ένας διαφορετικός ήρωας απ΄όλους τους άλλους, πως σκοτώνει τους κακούς, πως είναι αμείλικτος. Το κάνει τελικά με τρόπο υπερβολικά επιδεικτικό, ώστε χάνεται το νόημα. Υπάρχει μέχρι και σκηνή 1-2 λεπτών όπου συζητάει με τον Hawkman και τον Fate για το ότι δεν αφήνει κανέναν ζωντανό.
Το σενάριο είναι αρκετά ισχνό. Το βλέπεις στους διαλόγους. Ευτυχώς σε αυτούς συμμετέχει σχετικά λίγο ο Dwayne Johnson και παίζει περισσότερο με τις εκφράσεις του, που δε θα λέγαμε ότι είναι και οι πιο ταιριαστές για τον Black Adam. Ότι καταφέρνουν να φανεί ο Pierce Brosnan χειρότερος απ΄ό,τι στο Percy Jackson, είναι επίτευγμα.
Επίσης, θα ήθελα για μια φορά καλύτερη συμμετοχή των λεγόμενων κακών. Οκ, δεν είναι όλοι ευφυείς, υπάρχουν και στόκοι στην πλευρά του villain, αλλά δε γίνεται να τους λείπει η στοιχειώδης αντίληψη. Δηλαδη σε κάποιες σκηνές βλέπουμε τον Black Adam που ούτε ιδρώνει από σφαίρες και τους βλέπεις εκεί να συνεχίζουν να τον πυροβολούν. Ή, να τελειώνουν σε έναν οι σφαίρες και να βγάζει μαχαίρι για να αντιμετωπίσει σώμα με σώμα τον Adam.
Σε ποιο σύμπαν ρε αδερφέ βλέπεις έναν τύπο θεόρατο να αιωρείται, να έχει δεχτεί 500 σφαίρες σε κάθε σημείο του σώματος και να μην έχει βγάλει ούτε στάλα αίμα, και πιστεύεις ότι θα τον σκοτώσεις με ένα μαχαίρι; Ή ότι θα σε φοβηθεί; Θα προτιμούσα σε αυτές τις σκηνές να τους δείχνει να παραδίνουν τα όπλα και να αποδέχονται τη μοίρα τους ή να φεύγουν μακριά, παρά αυτό το πράγμα. Κι αυτό είναι ένα από τα προβλήματα που έχουν όλες οι ταινίες της DC και δείχνουν και την απόσταση που έχει να διανύσει σε σχέση με τη Marvel.
Για το τέλος, άφησα τον κακό της ταινίας, τον Ismael που στο τέλος έγινε κάτι ανάμεσα σε Διάβολο και Βάκχο. Οριακά κακόγουστη η CGI αποτύπωσή του. Θα αρκεστώ σε αυτό.
Συνοπτικά, για μια ταινία που ξεκινάει με ένα βασίλειο που θυμίζει αρκετά αρχαία Αίγυπτο, που σε μεταφέρει αιώνες πίσω και σου δημιουργεί ενθουσιασμό από το ξεκίνημά της, το Black Adam δεν ανταποκρίνεται σε αυτόν τον ενθουσιασμό και ο Dwayne Johnson είναι μοναχικός καβαλάρης, ασύνδετος με το υπόλοιπο καστ. Περισσότερο σου μένει στο μυαλό ο πιτσιρικάς με το skateboard, παρά ο Black Adam.
Φυσικά, δεν είναι μόνο αρνητικά αυτά που έχει η ταινία. Είπαμε. Έχει 4-5 πολύ άρτια σκηνοθετημένες σκηνές μάχης. Έχει κι ένα έξυπνο τρικ που ανακοινώνει την κλιμάκωση του ξύλου με τραγούδια. Δίνει έναν πιο χιουμοριστικό τόνο. Έχει και κάποιες καλές χιουμοριστικές στιγμές, με τους δύο πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες του Black Adam να είναι η Cyclone και ο Atom Smasher.
Σε κάθε περίπτωση, μένει η απορία: άραγε θα πάρει ποτέ τα μαθήματα που πρέπει η DC; Γιατί με εξαίρεση το Aquaman και το Snyder-Cut Justice League, δε μπορούμε να πούμε πως έχουμε υπερενθουσιαστεί με το DCCU. Θα βάζαμε και το Batman του Pattinson, αλλά φαίνεται να συντελείται σε διαφορετικό σύμπαν απ΄αυτό που δρουν η Justice League, ο Shazam και ο Black Adam.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
