Οι υποψηφιότητες των Όσκαρ 2024 ανακοινώθηκαν το μεσημέρι της Τρίτης κι εκεί που οι περισσότεροι θα σταθούν, είναι στο Oppenheimer των 13 υποψηφιοτήτων, στον Λάνθιμο και το Poor Things των 11 υποψηφιοτήτων και στις ταινίες που διεκδικούν τα μεγάλα Όσκαρ. Ανάμεσα τους, εκτός του Poor Things, θα συναντήσει κανείς άλλες δύο ταινίες με έντονο ελληνικό χρώμα.
Για την ακρίβεια, ταινία με Έλληνα συντελεστή, έχει 30% πιθανότητες να πάρει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Οκ, για τον Λάνθιμο και το Poor Things τα γνωρίζετε, τα έχουμε πει χιλιάδες φορές και εδώ στο Intronews, αλλά θα τα έχετε διαβάσει και αλλού.
Για το The Holdovers του ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν, σου είχαμε γράψει εδώ και δικαίως, αφού τελικά η ταινία έχει 5 υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Ο τρίτος της παρέας είναι πιο κρυφός, βρίσκεται στην ομάδα παραγωγής της ταινίας American Fiction που έχει επίσης 5 υποψηφιότητες για Όσκαρ Ο λόγος για τον Νίκο Καραμίγιο ο οποίος έχει βάλει το λιθαράκι του στην παραγωγή για τις δύο ταινίες Knives Out του Ράιν Τζόνσον, για το τελευταίο Star Wars, το The Last Jedi, και για την ταινία A Tale of Love and Darkness με τη Νάταλι Πόρτμαν του 2015.
Αν συναθροίσουμε τις 3 ταινίες που έχουν στα πιο σημαντικά πόστα τους Έλληνες, τότε η σούμα βγάζει 21 Όσκαρ που θα διεκδικήσουν το βράδυ της 10ης Μαρτίου, κάποια ως αντίπαλοι: 11 το Poor Things, 5 το The Holdovers, 5 το American Fiction.
Λίγα λόγια για το American Fiction που διεκδικεί 5 Όσκαρ
Πρόκειται για την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Κορντ Τζέφερσον, ο οποίος είναι γνωστός στα τηλεοπτικά δρώμενα, έχοντας γράψει και σκηνοθετήσει επεισόδια για σειρές όπως Masters of None, The Goodplace, Station Eleven, Watchmen και, φυσικά, το Succession.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τζέφρι Ράιτ, Τρέισι Έλις Ρος, Στέρλινγκ Κ. Μπράουν, Άισα Ρέι, Τζον Ορτίθ και Άνταμ Μπρόντι μεταξύ άλλων.
Εκεί, ο Ράιτ, υποδύεται τον Θελόνιους «Μονκ» Έλισον, έναν μαύρο συγγραφέα και καθηγητή στο Λος Άντζελες ο οποίος παρόλο που έχει την ακαδημαϊκή αναγνώριση, βλέπει τα βιβλία του να πατώνουν. Ο λόγος; Όπως του εξηγούν οι εκδότες του, γράφει πολύ σοφιστικέ για μαύρος και δεν μπορεί να πιάσει το μαύρο κοινό.
Not black enought. Αυτό του λένε κάποιοι. Έτσι, θέλοντας να καταδείξει τον αντιρατσισμό που υφίσταται, ότι δηλαδή πρέπει ως μαύρος να γράφει με το μαύρο slang, να μιλάει για γκέτο, για επικίνδυνη παιδική ηλικία κτλ., γράφει ένα βιβλίο όσο πιο «μαύρα» μπορεί.
Για να το πετύχει αυτό, ο Θελόνιους επιστρέφει στη Βοστόνη για να περάσει χρόνο με τη μητέρα του που είναι στα τελευταία της λόγω Αλτζχάιμερ, και με την αδερφή του τη Λίζα, που είναι γιατρός. Η Λίζα παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει και για την κηδεία εμφανίζεται ο αποξενωμένος αδερφός, ο Κλιφ, ο οποίος είναι ένας τύπος που το ‘χει ρίξει στα ναρκωτικά και το περιστασιακό σεξ, έχοντας χωρίσει από τη γυναίκα του όταν τον έπιασε να κάνει σεξ με άντρα.
Αυτή η εμπειρία οδηγεί τον Θελόνιους στο να γράψει ένα πολύ black βιβλίο με τίτλο My Pafology, τίτλος ειρωνικός προς το ψεύδισμα των μαύρων, αφού κανονικά θα ήταν My Pathology. Στο μυθιστόρημά του βάζει βίαιους πατεράδες, συμμορίες, ναρκωτικά και ο εκδοτικός του δίνει 750.000 δολάρια για τα δικαιώματα.
Ο Θελόνιους δεν θέλει να ταυτιστεί με αυτό το βιβλίο και γι’ αυτό φτιάχνει μια περσόνα, τον Σταγκ Λέι, έναν χαρακτήρα που έχει παρελθόν φυλακής για πράξεις βίας. Όλοι ξαφνικά θέλουν να μάθουν το στόρι του, κλείνει συμφωνία με στούντιο για να γίνει ταινία το βιβλίο. Μάλιστα, θέλοντας να δείξει ο ίδιος πόσο αστείο του φαίνεται όλο, ελπίζοντας πως δεν θα υπάρξει συμφωνία, απαιτεί η ταινία να έχει τίτλο Fuck. Και οι παραγωγοί το δέχονται!
Είναι μια σάτιρα αυτή η ταινία με αρκετά βιογραφικά στοιχεία του Τζέφερσον και αν δει κανείς τις καυστικές ερμηνείες, που αποδομούν την ανθρώπινη ύπαρξη, θα καταλάβει γιατί έχει 5 υποψηφιότητες για Όσκαρ.
