Δύο ρόλοι έχουν ταυτιστεί διαχρονικά με κάποιου είδους κατάρα για τους ηθοποιούς που έχουν «τολμήσει» να τους υποδυθούν: Του Σούπερμαν και του Ιησού Χριστού. Ειδικά, ο δεύτερος (ρόλος) εμπεριέχει ad hoc και το θρησκευτικό στοιχείο, κάτι που εντείνει την αίσθηση του μεταφυσικού. Οι πιστοί βλέπουν σε αυτήν την αλληλουχία συμπτώσεων ένα θεϊκό σημάδι…
Αν πάντως για κάποιους αυτός ο ρόλος συνοδεύτηκε με κακοτυχία, για άλλους ήταν μια στάση στην καριέρα τους που βυθίστηκε στη λήθη. Υποδύθηκαν μεν τον Ιησού, αλλά ένας… Θεός ξέρει πότε!
Κι αυτό καθότι σχεδόν κανείς δεν το θυμάται, ενδεχομένως ούτε οι ίδιοι – τρόπος του λέγειν. Μα δηλαδή διαβάστε ονόματα: Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Κρίστιαν Μπέιλ, Ρέιφ Φάινς και Χοακίν Φίνιξ. Αν θυμάστε πως κάποια στιγμή έπαιξαν κινηματογραφικά τον Θεάνθρωπο τότε μπράβο, όχι μπράβο…
Γιούαν ΜακΓκρέγκορ
Η ταινία λέγεται «Οι Τελευταίες Ημέρες στην Έρημο» και βγήκε το 2015. Πρόκειται για μια μυθοπλαστική ματιά στις 40 ημέρες όπου ο Ιησούς πέρασε στην έρημο. Εκεί όπου ήρθε αντιμέτωπος με τον Σατανά και τους πειρασμούς που αυτός του πρόβαλε.
Ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ παίζει και τον Χριστό και το Διάβολο και πριν αναρωτηθείτε «τι στο καλό, δεν είχε λεφτά η παραγωγή να πάρει άλλον ηθοποιό;», να σας πούμε πως εξυπηρετούσε την πλοκή και το στόχο του σκηνοθέτη (Ροντρίγκο Γκαρσία) να κάνει τον παραλληλισμό πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας το καλό και το κακό, αμαρτωλοί και ευάλωτοι στη διττή μας φύση.
Το φιλμ ξεφεύγει κατά πολύ από τη βιβλική προσέγγιση στη συγκεκριμένη ιστορία. Αυτό άλλωστε σημαίνει και «μυθοπλασία». Χρειάζεται να το εξηγούμε παρότι θα έπρεπε να είναι δεδομένο, δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουν όλοι, ειδικά σε τέτοια ευαίσθητα θέματα και δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Αρκετοί φωνάξαν και τότε «βλασφημία», οι φανατισμένοι αφορμή ψάχνουν. Η ταινία περισσότερο είχε να κάνει με τις σχέσεις πατέρα και γιου με έμπνευση αυτή την περίοδο της ζωής του Χριστού.
Γίνεται πάντως κάπως πιο spicy δεδομένου πως ο ΜακΓκρέγκορ δεν δηλώνει Χριστιανός. Οι γονείς του δεν ήταν διόλου θρήσκοι, πήρε απλώς τα βασικά της πίστης των Προτεσταντών όπως τα διδάχτηκε στο σχολείο. Δηλαδή επιφανειακά, τυπικά.
Ίσα ίσα, εκείνη την εποχή εμπλοκή είχε μόνο με την ιουδαϊκή θρησκεία, λόγω της πρώην γυναίκας του, της Ελληνοισραηλινής Ήβης Μαυράκη. Ήταν ακόμα παντρεμένοι, τότε. Ο γάμος τους τελείωσε το 2020 έπειτα από 25 χρόνια. Άντε, για να κουτσομπολέψουμε και λίγο, ο λόγος ήταν πως ο Σκωτσέζος ηθοποιός σαγηνεύτηκε από την Αμερικανίδα ηθοποιό Μέρι Ελίζαμπεθ Γουίνστεντ – η απιστία κατέληξε αργότερα σε διαζύγιο και νέο γάμο. Με την Μέρι.
Όχι και πολύ χριστιανικό αυτό που έκανε ο φίλος Γιούαν. Τελικά μάλλον ο ρόλος του Ιησού δεν τον επηρέασε. Μπορεί και να μη θυμόταν πως τον υποδύθηκε, προς υπεράσπισή του…
Κρίστιαν Μπέιλ
Πίσω στο 1999, πολύ πριν μεγαλουργήσει ως Μπάτμαν και ελάχιστα πριν κάνει το «μπαμ» μέσω του American Psycho, ο Κρίστιαν Μπέιλ ήταν ο Ιησούς στην τηλεταινία «Μαίρη, Μητέρα του Ιησού» που μας δείχνει την ιστορία που όλοι τόσο καλά ξέρουμε από την πλευρά της Παναγίας.
Δεν θα εξαντλούσε εκεί τις βιβλικές του υποκριτικές ανησυχίες, 15 χρόνια μετά, έπαιξε τον Μωυσή στην Έξοδο του Ρίντλεϊ Σκοτ. «Πιστεύω πως το πιθανότερο είναι ότι ο Μωυσής ήταν σχιζοφρενής και ένα από τα πιο βάρβαρα άτομα για τα οποία έχω διαβάσει στη ζωή μου. Πολύ μπερδεμένος, ταραγμένος και κυκλοθυμικός», είπε τότε.
Το τι «πέσιμο» έφαγε από χριστιανικές οργανώσεις, δεν λέγεται. Κάποιοι εξ αυτών θυμήθηκαν πως κάποτε υποδύθηκε τον Χριστό (θα το ψάξανε, αλλιώς δεν «έπαιζε» να το είχαν ως ανάμνηση) και αυτό γιγάντωσε την οργή τους για τον «βλάσφημο» στα μάτια τους Κρίστιαν.
Ρέιφ Φάινς
Δικαιούμαστε να μη θυμόμαστε τον Ρέιφ Φάινς στους ηθοποιούς που έχουν υποδυθεί τον Ιησού, καθώς το έκανε για λογαριασμό μιας αρκετά ιδιαίτερης προσέγγισης της ιστορίας.
Ήταν για το «The Miracle Maker» («Ο Θαυματοποιός») και ο 60χρονος ηθοποιός είναι η φωνή του Χριστού σε αυτό το animation που έγινε με την τεχνική του stop-motion ή αλλιώς καρέ-καρέ και χαρακτήρες φτιαγμένους από πηλό. Η ιστορία παρουσιάζεται από την πλευρά της Ταμάρ, βαριά άρρωστης κόρης ιερέα στην Καπερναούμ.
O Φάινς χρωματίζει με ανθρωπιά τον Υιό του Θεού, βγάζοντας πολύ έντονο συναίσθημα και πάθος με τη δύναμη της φωνής του, με το καλλιτεχνικό του βάθος. ΟΚ, όλοι τον ξέρουμε για τη Λίστα του Σίντλερ ή τον Χάρι Πότερ (ως Βόλντεμορτ ή… Βαρουφάκης) αλλά κι εδώ μια χαρά τα πήγε.
Αξιοσημείωτο: Η ταινία είναι συμπαραγωγή Βρετανίας, ΗΠΑ και… Ρωσίας, κάτι που από μόνο του δείχνει πόσο άλλαξε ο κόσμος από το 1999 όταν και φτιάχτηκε.
Χοακίν Φίνιξ
Έπαιξε και ο «Τζόκερ» το Χριστό; Ω, ναι και πολύ πρόσφατα μάλιστα. Στο «Μαρία Μαγδαληνή», το 2018. Βέβαια όπως φανερώνει και ο ρόλος, η ταινία δεν ήταν τόσο για τον Ιησού όσο για τη γυναίκα που έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τόσες και τόσες διαφορετικές της επίσημης εκδοχής των πραγμάτων ιστορίας.
Υπήρξε μία από τις πιο πιστές ακόλουθους και συμβούλους του Χριστού και ποτέ πόρνη, παρά την κρατούσα λάθος αίσθηση. Εν προκειμένω, την υποδύεται η Ρούνεϊ Μάρα και το κάνει πολύ καλά. Μάρα και Χοακίν Φίνιξ είχαν παίξει μαζί και στο Her, λίγα χρόνια νωρίτερα. Εκεί άνθισε ο έρωτας τους και μέσω της Μαρίας Μαγδαληνής είχαν ξανά την ευκαιρία να συνυπάρξουν και επαγγελματικά.
Όταν πήρε το ρόλο ο Φίνιξ, έκανε όλα τα αναμενόμενα για την εκλεκτή περίσταση: Άφησε μαλλί, υιοθέτησε ένα έντονο, απόκοσμο βλέμμα, πήγε ως και για διαλογισμό στην κορυφή ενός βουνού. Αλλά υπήρξε ένα πράγμα που αρνήθηκε να κάνει όταν διάβασε το σενάριο: Να βάλει λάσπη στα μάτια μιας τυφλής γυναίκας για να τη θεραπεύσει. «Δεν βγάζει νόημα, ποιος θα έκανε κάτι τέτοιο; Να ρίξει βρωμιά σε μάτια; Είναι μια πολύ κακή πρώτη εικόνα για να δει κανείς».
Οπότε, πήρε την πρωτοβουλία και εναπόθεσε τον (πεντακάθαρο) αντίχειρά του πάνω στα μάτια της γυναίκας και τα έτριξε απαλά. Το θαύμα έγινε, κι έτσι. Κατά τον Φίνιξ άλλωστε αυτό (το θαύμα δηλαδή) δεν ήταν πως «και οι τυφλοί είδαν». Αλλά πως «κάποιος που είχε εξοριστεί από την κοινωνία, είχε γίνει αόρατος, ξάφνου γίνεται και πάλι ορατός. Αγκαλιάζεται και ενθαρρύνεται να γίνει ξανά μέλος της κοινότητας. Για μένα, αυτό είναι θαύμα».
Δεν ξέρουμε για σας, αλλά είναι από τις πιο ωραίες ερμηνείες που έχουμε ακούσει. Μια ανθρώπινη ματιά, μια συναισθηματική προσέγγιση που πολύ μας αρέσει και περνάει όντως ένα χριστιανικό μήνυμα αγάπης.
