Από τον Ιούλιο που έγινε το Φεστιβάλ των Καννών, οι κριτικοί μιλούσαν πολύ για μια ταινία, για την οποία έλεγαν ότι θα κάνει την ανατροπή και θα εκπλήξει ευχάριστα τους πάντες. Το Last Night In Soho αναγορεύτηκε από πολλούς ως η underdog ταινία της χρονιάς, όμως λίγες ημέρες μετά την κυκλοφορία της στις αίθουσες σε ΗΠΑ και Λονδίνο, είδε το κοινό και τους κριτικούς να μειώνουν αρκετά volume την αποθέωση.
Με αφορμή την επικείμενη κυκλοφορία της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες αυτή την Πέμπτη, ανοίγουμε το «μαύρο κουτί» της ταινίας του Έντγκαρ Ράιτ, με κεντρική απορία: ΓΙΑΤΙ;
Οκ, προφανώς και δεν είναι το Last Night In Soho μια ταινία που θα την βάλουμε πάνω από το Dune, ούτε – κατά πάσα πιθανότητα – πάνω από το The French Dispatch, που αναμένουμε να κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες, αλλά πήραν ήδη κάποιοι γεύση από την ταινία του Άντερσον στις Νύχτες Πρεμιέρας.
Αλλά, όπως θα έλεγε και ο Βασίλης Σκουντής «ΔΙΑΟΛΕ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ».
Ο Έντγκαρ Ράιτ καταφέρνει με τρόπο απρόσμενο και όχι άμεσα συνειδητό, να αποτίσει έναν φόρο τιμής σε μια άλλη εποχή του Λονδίνου, σε μια άλλη εποχή της κουλτούρας και του πολιτισμού.
Στο κέντρο της ιστορίας βρίσκεται η Ελοΐζ Τέρνερ, μια 18χρονη που ζει με τη γιαγιά της σε ένα χωριό έξω από το Λονδίνο. Η Έλι έχει χάσει τη μαμά της, όχι όμως απόλυτα. Ναι μεν η μητέρα της αυτοκτόνησε, όπως η Έλι έχει ένα χάρισμα να βλέπει φαντάσματα ανάλογα με τον χώρο που βρίσκεται. Έτσι, μπορεί και βλέπει τη μητέρα της καθημερινά μέσα από τον καθρέφτη.
Όταν παίρνει υποτροφία για μια σχολή σχεδίου μόδας στο Λονδίνο και μετακομίζει σε αυτή την τεράστια πόλη του 2021, θα έρθει αντιμέτωπη με νέα φαντάσματα.
Καθώς δε μπορεί να μείνει στην εστία γιατί δέχεται κοροϊδία από τις αστές συμφοιτήτριες της και βλέπει πως δεν θα ταιριάξει, αποφασίζει να βρει ένα δωμάτιο να νοικιάσει. Καταλήγει κάπου στο Σόχο, στο σπίτι μιας ηλικιωμένης γυναίκας, που της παραχωρεί ένα δωμάτιο στον πάνω όροφο. Το σπίτι είναι παλιό, οι προηγούμενοι ένοικοι έφευγαν μετά από λίγες ημέρες, όμως για τα δεδομένα της Έλι, ήταν αυτό που ήθελε. Παραπάνω απ΄αυτό.
Στο πρώτο κιόλας βράδυ η Έλι βυθίζεται σε μια άλλη ζωή. Μέσα από τον καθρέφτη βλέπει μια πανέμορφη ξανθιά στη δεκαετία του ’60, την Σάντι και παρακολουθεί τη ζωή της, ούσα πια η ίδια η αντανάκλαση. Η Έλι θαμπώνεται από την προσπάθεια της Σάντι να μπει στο χώρο του θεάματος και να γίνει τραγουδίστρια, ώστε τα επόμενα βράδια προτιμάει να κοιμάται για να τη συναντά, παρά να βγαίνει έξω.
Ταυτίζεται τόσο με τη Σάντι, ώστε αλλάζει τα μαλλιά της για να της μοιάζει και όλα της τα σχέδια στη σχολή εμπνέονται από εκείνη. Πριν προλάβει να το χαρεί, θα καταλάβει ότι το να σε απορροφά μια άλλη εποχή, ακόμα κι αν την αγαπάς, μπορεί μόνο να καταλήξει σε εφιάλτη.
Το δωμάτιο που μένει κουβαλά άπειρες αναμνήσεις, άρα και πολλά φαντάσματα. Γιατί αυτό είναι οι αναμνήσεις, τα φαντάσματα του παρελθόντος μας. Και πολλές φορές, οι καταχωνιασμένες αναμνήσεις κρύβουν μυστικά.
Το Last Night In Soho είναι μια αλληγορία για τις αναμνήσεις και τις ζωές που κατακλύζουν έναν χώρο
Τα όνειρα της Έλι θα αρχίσουν να την κατασπαράζουν ψυχικά και στην ξύπνια κατάσταση και θα αρχίσει να φοβάται πως θα έχει την κατάληξη που είχε η μαμά της. Νομίζοντας ότι έχει βρεθεί μέσα σε ένα μυστήριο και στην προσπάθεια της να το επιλύσει, θα γίνει άθελα της δολοφόνος ενός αθώου, αλλά και θύμα ενός…θύματος.
Το Last Night In Soho έχει τρομερή αισθητική σε επίπεδο εικόνας και μουσικής, τοποθετεί τις αλληγορίες του στη διάσταση που τους αρμόζει σε μια κινηματογραφική αφήγηση και θυμίζει κάτι από τα 60’s ως προς την ελεγεία με την οποία περιβάλλονται οι θλιμμένες γυναίκες. Η Άνια Τέιλορ-Τζόι έχει κάτι από Μέριλιν Μονρό στο Last Night In Soho, προφανώς για τα σημερινά δεδομένα.
Το Queen’s Gambit την πότισε με τον αέρα μιας ντίβας, ώστε να μπορεί με ευκολία να κατακτήσει έναν ρόλο και την κάμερα, ακόμα κι αν μιλάει σχετικά λίγο για το star quality που έχει πια. Μαζί με την Τομαζίν ΜακΚένζι που υποδύεται την Έλι, συνθέτουν ένα δίδυμο της μορφής γιν-γιανγκ. Η μία είναι το σκοτάδι του παρελθόντος που φοράει λαμπερά ρούχα, η άλλη είναι το φως του παρόντος που εκπέμπει το σκοτάδι στην ψυχή της.
Και μαζί με όλα αυτά, η ταινία ξεδιπλώνει το κουβάρι της τελικής της αφήγησης, το σημείο που αποκαλύπτεται η αλήθεια, προς το φινάλε, με τρόπο επίσης απρόσμενο.
Υπό το πρίσμα όλων αυτών, είναι κατάφωρα άδικο να έχει το Last Night In Soho 7.6 στο IMDB και μόλις 74% στο Rotten Tomatoes.
Οπότε θα ρωτήσουμε ξανά: ΓΙΑΤΙ;
* Το Last Night In Soho κυκλοφορεί την Πέμπτη 4/11 στις αίθουσες από την Tulip Entertainment.