Η κυκλοφορία του Eternals στις κινηματογραφικές αίθουσες έφερε στην επιφάνεια ένα φλέγον ζήτημα της μυθοπλασίας στη σημερινή εποχή. Οι κοινωνικοί αγώνες για ισότητα, για diversity, για συμπερίληψη όλων των κοινωνικών ομάδων (κάποτε θα πρέπει να αυτοπροσδιορίζονται και να τις προσδιορίζουμε ως μειονότητες) απαίτησαν αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής βιομηχανίς στις ΗΠΑ. Αυτές οι αλλαγές ήρθαν. Όχι στον βαθμό που θα έπρεπε, αλλά οι ζυμώσεις εξελίσσονται.
Αυτές οι ζυμώσεις όμως πήγαν τα πράγματα στην αντίπερα όχθη. Έτσι συμβαίνει πάντοτε βέβαια. Όταν επιχειρείται η εύρεση του μέτρου, δικαιολογείται αυτό το ταντάλισμα από το ένα άκρο στο οποίο βρίσκεται κάποιος, προς το άλλο.
Δε χρειάζεται να το γράψουμε εμείς, πως για τη Disney και τη Marvel, αλλά και για κάθε μεγάλο brand, είναι ζήτημα οικονομικό και όχι ηθικό να προσφέρουν χώρο για κάθε μειονότητα. Βλέπουν ότι το κοινό ζητάει πλέον διαφορετική προβολή και ξέρουν πως ενισχύει το οικονομικό τους στάτους να φτιάξουν μια ταινία με έναν γκέι, έναν τρανς, έναν Λατίνο, μια μαύρη, μια γυναίκα 65 χρονών και έναν άνθρωπο με κάποια χρόνια σωματική πάθηση. Είναι αναμφίβολα εικόνες που πρέπει να περιλαμβάνονται και σε ίσα ποσοστά στη μυθοπλασία.
Δεν αποτελούν όμως πανάκεια και αυτό φαίνεται να μην το αντιλαμβάνονται γενικά, στη Marvel ειδικά. Ποιο το νόημα να γράφεται ένα σενάριο με βάση τα δημογραφικά στοιχεία και να ασθενεί τρομερά η πλοκή, η ιστορία; Το Eternals είναι ένα τρανό παράδειγμα. Πρόκειται υποτίθεται για το franchise-ναυαρχίδα της Marvel για αυτή τη δεκαετία, αφού παίρνει τη σκυτάλη από τους Avengers, που έγραψαν κινηματογραφική ιστορία πατώντας πάνω σε μια αφήγηση με βάση και περιεχόμενο.
Το Eternals είναι απογοητευτικό και χωρίς κάποια νοηματική αλληλουχια
Μέσα σε λίγα 24ωρα το Eternals έχει ένα μάλλον «γαλαντόμο» 6.9 στο IMDB και ένα πολύ πιο επεξηγηματικό 48% στο Rotten Tomatoes. Ακόμα και το Thor: Dark World είχε καλύτερη βαθμολογία. Το Eternals έχει με διαφορά τα χειρότερα ratings για ταινία της Marvel. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το συνηθίσουμε από δω και στο εξής. Υπάρχει και δύο ζητήματα μέσα στην ταινία. Από τη μία έχουμε την πρώτη ερωτική σκηνή σε superhero film και παράλληλα υπάρχουν δύο αναφορές στον Batman και τον Superman, δηλαδή το σύμπαν της DC. Αν αυτό αποτελεί ένα προμήνυμα για μια πιθανή one off ένωση των δύο σε ταινία, έχει καλώς. Προκάλεσε όμως μια τεράστια σύγχυση.
Το ερώτημα όμως είναι στο κατά πόσο αυτή η πτώση οφείλεται στην ανάγκη της Marvel να πει στο κοινό ότι «δείτε μας, σας βάζουμε όλους στις ταινίες μας», ή είναι μια ένδειξη για το ότι το Disney+ και οι σειρές της Marvel εκεί, θα μπουν σε μια προτεραιότητα στην τρέχουσα δεκαετία.
https://www.intronews.gr/5886-2-marvel-dikaiomata-gia-avengers-tha-hasei
Είναι μια πραγματικότητα πως η Marvel παρέδωσε μέσα στο 2021 τέσσερις πολύ καλά δομημένες σειρές. Wandavision, The Falcon and the Winter Soldier, Loki και What If εξέλιξαν το MCU και άνοιξαν τις πόρτες για το μέλλον του multiverse που θα μας συστηθεί για τα καλά στο επερχόμενο Spider-Man: No Way Home. Μπορεί το κοινό να είναι τεράστιο, ειδικά στις ΗΠΑ, μπορεί να υπάρχει μεγάλο fanbase προς τα κόμικς και κάθε τι που σχετίζεται με τη Marvel, αλλά η διάσπαση του σε τηλεοπτικό και κινηματογραφικό, εκ των πραγμάτων θα πρέπει να θυσιάσει κάτι από τα δύο.
Με το Eternals φαίνεται πως η εποχή των Avengers που προσέλκυσε κοινό και εκτός του nerd community, έχει περάσει ανεπιστρεπτί και δύσκολα θα ξαναδούμε κάτι επικό όπως το Infinity War ή το Endgame. Πέραν της πολυπλοκότητας στην κατανόηση που φέρνει το multiverse, η ύπαρξη των σειρών απορροφά κοινό και διαφοροποιεί τον πήχη για τις κινηματογραφικές παραγωγές.
Ίσως τελικά να είναι ένας συνδυασμός. Από τη μία η Marvel να υποβαθμίζει εσκεμμένα το κινηματογραφικό της προϊόν, το οποίο ταβάνιασε με τα 2.8 δισ. έσοδα που είχε το Endgame κι από την άλλη η τόση προσήλωση στη δημιουργία σεναρίων και ιστοριών με βάση τα ποσοστά εκπροσώπησης, να αποπροσανατολίζουν απ΄αυτό που είναι τελικά το σινεμά: η αφήγηση.
