«Αυτά δεν γίνονται ούτε στο σινεμά»! Την έχουμε ακούσει ή διαβάσει αυτή τη φράση-κλισέ τόσες φορές, που πλέον έχει χάσει το νόημά της. Στην περίπτωση, όμως, του The Iron Claw, του φιλμ που αφηγείται την ιστορία της οικογένειας Φον Έριχ, το κλισέ κουμπώνει απόλυτα. Η ταινία, που θα προβληθεί στην Ελλάδα από τι αρχές Φεβρουαρίου, αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας επαγγελματιών παλαιστών από το Τέξας, αλλά η αληθινή ιστορία των Φον Έριχ είναι πολύ πιο τραγική απ’ αυτή που θα δούμε στο πανί. Ακόμα και το σινεμά δεν μπορεί να συγκριθεί με τα σενάρια της ζωής.
Η σχέση των Φον Έριχ με την επαγγελματική πάλη ξεκινάει από τον πατέρα Τζακ. Ο οποίος μπήκε στα ρινγκ σε μικρή ηλικία με το πραγματικό του όνομα, ως Τζακ Άντκινσον, αλλά σύντομα κατάλαβε ότι έπρεπε να δώσει περισσότερο… αλατοπίπερο στο ρόλο του. Υιοθέτησε, λοιπόν, το ρόλο του «κακού» κι εμφανιζόταν στα ρινγκ ως γνήσιος Γερμανός ναζί, με σβάστικες και λοιπά. Κι άλλαξε, φυσικά, το όνομά του στο γερμανικότερο Φριτς Φον Έριχ.
Η επιτυχία του ήταν τέτοια, που όχι μόνο αναδείχτηκε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και 20 φορές πρωταθλητής της πολιτείας του Τέξας στην επαγγελματική πάλη (ακόμα ο αριθμός αυτός αποτελεί απλησίαστο ρεκόρ), αλλά μετά το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε επαγγελματικά με την διοργάνωση αγώνων (έτσι εμφανίζεται και στο The Iron Claw). Και, το κυριότερο, έγινε το παράδειγμα για να τον ακολουθήσουν και οι πέντε (!) γιοι του που έζησαν για να φτάσουν στην εφηβεία και να πάρουν αποφάσεις για την ζωή τους.
Ο Φριτς Φον Έριχ παντρεύτηκε τη Ντόρις στα 21 του χρόνια, το 1950. Απέκτησε έξι γιους. Ο ένας απ’ αυτούς έχασε τη ζωή του πριν κλείσει τα έξι του χρόνια σε ένα τραγικό δυστύχημα. Κεραυνοβολήθηκε όταν ακούμπησε ένα γυμνό ηλεκτρικό καλώδιο. Οι υπόλοιποι πέντε γιοι του ασχολήθηκαν, ο ένας μετά τον άλλο, με την επαγγελματική πάλη. Απ’ αυτούς μόνο ένας ζει, ο Κέβιν, ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος στην ηλικία. Στα 66 του, ήταν και ο μοναδικός της οικογένειας Φον Έριχ που παραβρέθηκε στην πρώτη προβολή της ταινίας The Iron Claw στις ΗΠΑ τον περασμένο Νοέμβριο.
The Iron Claw: Τέσσερις γιοι που έφυγαν από τη ζωή
Ο Ντέιβιντ, που γεννήθηκε το 1958, έφυγε από τη ζωή στα 26 του χρόνια, το 1984, στο Τόκιο της Ιαπωνίας, όπου βρισκόταν για ένα τουρνουά πάλης. Η ακριβής αιτία θανάτου, που ανακοινώθηκε μάλιστα από την Αμερικανική πρεσβεία στην Ιαπωνία, ήταν εντερίτιδα, μια φλεγμονή του παχέος εντέρου. Αυτό ακολουθεί και το σενάριο του The Iron Claw. Οργίασαν, βέβαια, οι φήμες ότι ο Ντέιβιντ πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
Ο Κέρι, γεννημένος το 1960, έκανε την μεγαλύτερη καριέρα από τους γιους του Τζακ. Είχε δημιουργήσει, μάλιστα, αξιοσέβαστο όνομα στο χώρο σε περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ. Η επιτυχία αυτή, όμως, δεν του δημιούργησε και προσωπική ευτυχία. Στα 33 του χρόνια αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του μ’ ένα 44άρι πιστόλι, στο ράντσο της οικογένειας στο Τέξας. Αρκετούς μήνες πριν την αυτοκτονία του είχε εκμυστηρευθεί σε φίλους του ότι «τα πεθαμένα αδέλφια του τον καλούν» και σκεφτόταν σοβαρά να τους ακολουθήσει. Φυσικά, αυτό δεν αναφέρεται στο The Iron Claw.
Ο Μάικ Φον Έριχ, γεννημένος το 1964, είχε ακόμα πιο σύντομη ζωή. Στο μεγαλύτερο διάστημα της επαγγελματικής του καριέρας στην πάλη έφτιαξε ζευγάρι με τον Κέρι, μετά το θάνατο του Ντέιβιντ. Υπέφερε, όμως, από συχνούς τραυματισμούς, με αποκορύφωμα μια εξάρθρωση ωμοπλάτης που τον οδήγησε σε χειρουργείο.
Δεν κατάφερε να επανέλθει στο προηγούμενο επίπεδο μετά απ’ αυτόν τον τραυματισμό. Φαινόταν, μάλιστα, από μικρή ηλικία να μην θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με την πάλη, αλλά να ακολουθήσει καριέρα καμεραμάν. Στις 12 Απριλίου 1987 πήρε μια δόση ηρεμιστικών τόσο ισχυρή, που τον οδήγησε στο θάνατο, στα 23 του χρόνια.
Ο Κρις Φον Έριχ ήταν το τελευταίο παιδί της οικογένειας και, κατά γενική ομολογία, δεν έκανε για επαγγελματική πάλη. Ασθματικός, με υπερβολικά ευαίσθητα κόκκαλα και αρθρώσεις, και μόλις 1μ.58, δεν είχε ούτε το παράστημα, ούτε και την σωματική διάπλαση των αδελφών του. Στο φιλμ The Iron Claw δεν εμφανίζεται καθόλου ως χαρακτήρας. Ακολούθησε, όμως, κι αυτός το δρόμο προς το ρινγκ.
Σε όλη τη μετεφηβική του ηλικία υπέφερε από κατάθλιψη και υπερβολικό άγχος, που το μεγάλωνε η απώλεια των αδελφών του. Στα 21 του χρόνια, το 1991, έβαλε τέλος στη ζωή του με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Αυτά τα τραγικά γεγονότα δεν αποτυπώνονται όλα στο φιλμ The Iron Claw. Ένας ουδέτερος παρατηρητής δεν μπορεί να μην σημειώσει ότι οι σχέσεις πολλών μελών της οικογένειας με την πάλη ήταν προβληματικές. Ακόμη κι αυτοί που θεωρήθηκαν πετυχημένοι δεν έζησαν για να γευτούν τους καρπούς της δόξας τους.
Είναι φανερό ότι υπήρχε μια πιεστική καθοδήγηση από τον πατέρα, να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και να μπουν στο ρινγκ, είτε το ήθελαν, είτε όχι. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι τα παιδιά ήθελαν να μοιάσουν στον πατέρα όταν ήταν μικροί και έκαναν κάποια βήματα στο χώρο, η μετέπειτα (πολύ σύντομη) ζωή τους έδειξε ότι δεν ήταν ευχαριστημένοι μ’ αυτό που έκαναν.
Κάπως έτσι προέκυψε η «Κατάρα των Φον Έριχ», η οποία δεν αναφέρεται καθόλου στο φιλμ The Iron Claw. Πολλές εφημερίδες και γενικότερα μαζικά μέσα ενημέρωσης, που ασχολήθηκαν με την ιστορία της οικογένειας, προσπάθησαν να συνοψίσουν την τραγική ιστορία σ’ ένα είδος κατάρας, που κατατρέχει τα μέλη της οικογένειας.
Ο Κέβιν, ο μοναδικός επιζών από τα αδέλφια, δήλωσε πρόσφατα με αφορμή το The Iron Claw ότι διαφωνεί μ’ αυτό το χαρακτηρισμό και ότι όσα συνέβησαν στην οικογένειά του οφείλονταν σε «μεγάλη ατυχία». Αν εξαιρέσει, βέβαια, κανείς την απώλεια του πρώτου παιδιού, οι άλλοι τέσσερις ουσιαστικά έβαλαν μόνοι τους τέλος στη ζωή τους. Αυτό μόνο ατυχία δεν λέγεται.
Η ταινία The Iron Claw μπορεί να παρακολουθεί τη ζωή της οικογένειας για περίπου 20 χρόνια, ωστόσο δεν γίνεται καμία νύξη σε πίεση του πατέρα Φριτς προς τους γιους του να τον ακολουθήσουν στην επαγγελματική πάλη. Φαίνεται ότι τα παιδιά το ήθελαν όσο κι ο πατέρας, αν όχι περισσότερο. Γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές πρέπει να κρατάει κανείς μικρό καλάθι σε ταινίες που «βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα», όπως αναφέρεται συχνά στους τίτλους αρχής. Τα γεγονότα μπορεί να είναι πραγματικά, ωστόσο μπορεί να μην λένε όλη την αλήθεια.
** Με πληροφορίες από People.