Δεν θα πάψω να το γράφω και να το ξαναγράφω, κι ας έχω γίνει γραφικός. Τα πράγματα τα όμορφα, έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις, όπως λέει κι ο Πασχάλης Τερζής. Κι εγώ θα συμπληρώσω ότι έρχονται εκεί που πιστεύεις ότι έχεις ήδη βιώσει το απόγειο της ομορφιάς και νιώθεις χορτάτος. Εμφανίζεται λοιπόν μια ταινία, για να σου πει ότι ποτέ δεν χορταίνει ο άνθρωπος από ομορφιά και πως η πείνα γίνεται θηρίο, αρκεί να δει μπροστά της το φαγητό. Σαν τα άγρια ζώα που μαθαίνουν να προσαρμόζονται στην έλλειψη θηραμάτων και τρώνε μια φορά τις 10 μέρες, αλλά μόλις εμφανιστούν 2-3 ευκαιρίες μαζεμένες, θα κοιτάξουν να φτιάξουν απόθεμα.
Κάπως έτσι ήταν για μένα η κατάσταση μετά το Inside Out 2, τον περασμένο Ιούνιο. Όντας αθεράπευτος εραστής των animations, είχα πειστεί πως για το 2024 δεν έχω να ζήσω κάποια άλλη μεγάλη συγκίνηση. Μέχρι που εμφανίστηκε η ταινία The Wild Robot ή Το Ατίθασο Ρομπότ, για να με κάνει να καταλάβω τι σημαίνει πείνα και δίψα για το ωραίο παραμύθι.
Είναι μια ταινία για την οποία διάβαζα αρκετά τις τελευταίες εβδομάδες ότι πάει πολύ καλά στα εισιτήρια και είναι πολύ καλή, οπότε ήταν μια καλή μέθοδος πειθούς για να πάω να την δω στις δημοσιογραφικές προβολές. Και μετά από 101 λεπτά, έφυγα πολύ συγκινημένος από αυτό που είδα.
Η ταινία The Wild Robot είναι δημιουργία αυτών που έφτιαξαν το How To Train Your Dragon και η αλήθεια είναι πως το στόρι δεν είναι πολύ διαφορετικό στις λεπτομέρειες. Απλώς, εδώ αντί για άνθρωπο, έχουμε ένα ρομπότ. Κι αντί για δράκο, μια αρσενική χήνα.
Τι θα δεις στην ταινία
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η Universal Dynamics, μια εταιρεία τεχνολογίας και ρομποτικής, έχει δημιουργήσει με μαζική παραγωγή ρομπότ-βοηθούς, με στόχο να εξυπηρετήσουν τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους και να τους γλυτώσουν ένα 40% χρόνου σε μικροδουλειές, ώστε να είναι πιο ευτυχισμένοι.
Μια ομάδα ρομπότ της ομάδας Rossum, στέλνεται σε μια περιοχή, όμως μια καταιγίδα καταστρέφει το σκάφος και τα ρομπότ διαλύονται πάνω σε κάτι βράχια. Εκτός από ένα. Η Rossum ή Ρόζι, ψάχνει σε ένα δάσος την αποστολή της, βρίσκεται να την κυνηγάει μια αρκούδα και καταλήγει να πέσει σε κάτι κλαδιά, με αποτέλεσμα να καταστρέψει μια φωλιά και τα αυγά που περίμεναν να επωαστούν από τη μητέρα τους. Ένα όμως αυγό έχει μείνει σώο. Η Ρόζι το παίρνει για να το προστατεύσει και, αφού το γλυτώνει από μια αλεπού, τον Φινκ, το βλέπει να σπάει το τσόφλι και να προσκολλάται πάνω της.
Ένα θηλυκό πόσουμ της εξηγεί πως τώρα είναι η μαμά της χήνας και πρέπει να του μάθει να τρώει, να κολυμπάει και να πετάει μέχρι να έρθει το φθινόπωρο, όταν και θα πρέπει να μεταναστεύσει με το σμήνος.
Με τη βοήθεια του Φινκ, της αλεπούς, που προσφέρεται να βοηθήσει για να εκμεταλλευτεί το ρομπότ και να βρίσκει ευκολότερα τροφή, το χηνάκι μεγαλώνει, το ονομάζουν Λαμπερό και αρχίζει η ταχύρρυθμη εκπαίδευση. Ο Λαμπερός νομίζει πως η Ρόζι είναι η μαμά του και έχει μάθει να τη μιμείται στο περπάτημα και στη συμπεριφορά, γι’ αυτό και δεν είναι αρεστός στις άλλες χήνες και τον κοροϊδεύουν. Και όταν μαθαίνει πως η Ρόζι σκότωσε την οικογένειά του, απομακρύνεται. Γρήγορα όμως η Ρόζι του εξηγεί πως δεν μπορεί να σταματήσει την αποστολή μέχρι να επιτύχει και τον βοηθάει να μάθει, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, προλαβαίνοντας εγκαίρως τη μετανάστευση.
Η ταινία όμως δεν είναι για να δείξει την αγάπη δύο διαφορετικών ειδών ή το πως ένα ρομπότ αποκτά συναίσθημα μετά από συναναστροφή με έμβια όντα. Αλλά για να δείξει πως όλοι μας αναζητάμε το μέρος όπου ανήκουμε. Και η Ρόζι αυτό αναζητά, νομίζοντας πως το μέρος όπου ανήκει, είναι το εργοστάσιο όπου κατασκευάστηκε. Θα καταλάβει όμως, πως είναι αυτό το δάσος και χάρη στη δική της «ψυχή», θηράματα και θηρευτές θα συνεργαστούν για να προστατεύουν ο ένας τον άλλον στον βαρύ χειμώνα. Και ο Λαμπερός θα γίνει όντως λαμπερός ηγέτης.
Το πώς μπορεί η ύλη, η άψυχη ύλη, να ξεπεραστεί από το συναίσθημα, αυτό είναι η ταινία The Wild Robot. Στην ταινία βλέπουμε ένα ρομπότ να συγκινείται και να αρχίσει να λειτουργεί όχι με τον επεξεργαστή του εγκεφάλου, μα με τον επεξεργαστή που βρίσκεται στο μέσο, εκεί όπου τα όντα έχουν την καρδιά τους.
Μέσα από την μυθοπλαστική της πλοκή, η ταινία προσφέρεται και για ένα μάθημα συνύπαρξης, για τον κύκλο της ζωής, αλλά και το πώς αυτός μπορεί να σπάσει όταν διακυβεύεται κάτι πολύ μεγαλύτερο. Είναι ένα μάθημα για ενήλικες και μια πολύτιμη διδαχή για να κουβαλάνε μαζί τους τα παιδιά.
Για να κατανοήσετε πόσο ωραία είναι αυτή η ταινία, θα σας πω ότι την είδα σε ελληνική μεταγλώττιση, για την οποία έχω καταθέσει εδώ ότι δεν μου αρέσει, και δεν με ενόχλησε καθόλου. Ίσα ίσα που τη συνήθισα και μου άρεσε τελικά, ίσως παραπάνω από τις φωνές των Αμερικάνων, βλέποντας και το καστ. Θα την ξαναδώ εννοείται και με τις ορίτζιναλ φωνές.
Η ταινία έχει ένα 8.5/10 στο IMDB κι ένα 98% στο Rotten Tomatoes, ένα από τα μεγαλύτερα για το 2024 σε ταινίες γενικά, όχι μόνο animations, και έχει ξεπεράσει το Inside Out 2 σε υποδοχή κοινού και κριτικών. Λογικά, δεν θα το ξεπεράσει σε έσοδα, δεν θα ξεπεράσει σε έσοδα ούτε το Despicable Me 4, αλλά είναι, για μένα, το ωραιότερο animation της χρονιάς.
* Το Ατίθασο Ρομπότ κυκλοφορεί στις αίθουσες την Πέμπτη 10/10 από την Tanweer
