Δύο κατακτήσεις σε λιγότερο από έναν χρόνο σε δύο σπουδαία κινηματογραφικά φεστιβάλ. Το ημερολογιακό έτος για την Heretic, ελληνική εταιρεία συμπαραγωγής ξένων παραγωγών που γυρίζονται στην Ελλάδα, ολοκληρώθηκε ένδοξα μετά την ανακοίνωση των βραβείων στην Berlinale.
Μετά τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες για το Triangle of Sadness του Ρούμπεν Έστλουντ που είναι και υποψήφιο για Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας, η Heretic είδε την ταινία Music της Άνγκελα Σανελέκ να παίρνει την Αργυρή Άρκτο στην Berlinale. Εν προκειμένω βέβαια, η εταιρεία των Γιώργου Καρναβά και Κωνσταντίνου Κοντοβράκη ήταν executive producer και η συμπαραγωγή ήταν γερμανογαλλικοσέρβικη.
Το Music γυρίστηκε κατά ένα μεγάλο ποσοστό στην Ελλάδα, κυρίως στο Γύθειο και την Εύβοια, ενώ στο καστ συναντάμε τους Αργύρη Ξάφη, Σταμάτη Μπάκνη, Ελένη Χαλαστάνη και Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού το οποίο βρέθηκε σ’ ένα μαντρί στα ελληνικά βουνά και υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι χωρίς να γνωρίσει τους βιολογικούς γονείς του. Ως έφηβος σκοτώνει για μια ασήμαντη αφορμή έναν συνομήλικο του και οδηγείται στο αναμορφωτήριο. Εκεί ερωτεύεται μια σωφρονιστική υπάλληλο αγνοώντας την αληθινή της ταυτότητα.
Η συνέχεια είναι εξίσου δραματική με το έργο του Σοφοκλή. Η σκηνοθέτις όμως προτιμά μια ελλειπτική αφήγηση με ελάχιστους διαλόγους επηρεασμένη από τις ταινίες του Ρομπέρ Μπρεσόν. Πρόκειται για μια ταινία ποιητική με πολλούς συμβολισμούς που αρχικά μπορεί να σε ξενίζει αλλά μόλις μπεις στο σύμπαν της σε σαγηνεύει.
Ένα ντοκιμαντέρ για τις ψυχικές διαταραχές κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο
(Credits: Annette Riedl/picture alliance via Getty Images)
Η έκπληξη έγινε με την Χρυσή Άρκτο στην Berlinale. Όχι γιατί δεν ήταν στα φαβορί αυτή η ταινία, αλλά γιατί το Sur l’ Adamant του Νικολά Φιλιμπέρ είναι ένα ντοκιμαντέρ και συνήθως στα κινηματογραφικά φεστιβάλ τα ντοκιμαντέρ διαγωνίζονται μεταξύ τους σε ειδική κατηγορία. Όμως το συγκεκριμένο ανάγκασε την κριτική επιτροπή να πάρει την ανατρεπτική απόφαση.
Στο Sur l’ Adamant ο Φιλιμπέρ μας μεταφέρει σε ένα πλωτό κέντρο ημερήσιας φροντίδας ατόμων με ψυχικές διαταραχές στην καρδιά του Παρισιού. Κατά την παραλαβή της Χρυσής Άρκτου από την Κρίστεν Στιούαρτ, πρόεδρο της επιτροπής, ο Φιλιμπέρ δήλωσε πως «Μην ξεχνάτε ότι οι τρελοί άνθρωποι δεν είναι πάντα αυτοί που νομίζουμε».
Το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής πήγε στην ταινία του Γερμανού Κρίστιαν Πέτζολντ, το «Afire», μια δραματική κωμωδία για τέσσερις νεαρούς που κάνουν διακοπές σε ένα εξοχικό στη Βαλτική Θάλασσα ενώ γύρω τους μαίνονται δασικές πυρκαγιές.
Το Βραβείο Σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στον Γάλλο Φιλίπ Γκαρέλ, ο οποίος επέστρεψε στην Μπερλινάλε με το «The Plough», ένα οικογενειακό δράμα στο οποίο πρωταγωνιστούν για πρώτη φορά μαζί και τα τρία παιδιά του σκηνοθέτη (Λουί, Εσθέρ και Λένα Γκαρέλ).
Τέλος, ως προς τα βραβεία ερμηνείας, το βραβείο Ά Ρόλου (στη Berlinale έχουν καταργηθεί από το 2021 οι διαχωρισμοί σε Ανδρική και Γυναικεία Ερμηνεία) πήγε στην Σοφία Οτέρο για την ερμηνεία της στο «20.000 species of Bees» και δεύτερου ρόλου στην Τέα Ερε για τη συμμετοχή της στο «Till The end of the night».
