Αν με ρωτούσες τι μουσική ακούω και σου απαντούσα ότι ακούω φανατικά ραπ, θα σου έλεγα ψέματα. Πιθανώς να το έλεγα για να κάνω fit in. Ακούω ενίοτε. Ο Bloody Hawk είναι ένας καλλιτέχνης που, με βάση όσα έχω ακούσει, είναι μάλλον λίγο το να τον κατατάξεις ως ράπερ. Το να τον αποκαλέσεις έναν καθολικό καλλιτέχνη, είναι μάλλον πιο συμβατό. Γιατί, αν τυχόν βάλεις να παίξουν 2-3 νότες από κάποια τραγούδια του σε έναν που δεν ακούει ποτέ ραπ, και τον αφήσεις να ακούσει προσεκτικά και 2-3 στίχους, τότε θα καταλάβει πως ο Bloody Hawk είναι ακριβώς αυτό που περιγράφουν οι δύο λέξεις.
Το ντοκιμαντέρ του «Εμείς: Μια Ταινία για τον Bloody Hawk», είναι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, μια προσπάθεια που περνάει το μήνυμα που θέλει να περάσει. Ποιο είναι αυτό; Ένα παιδί από την Ξάνθη, πήρε την απώλεια και την έκανε εργαλείο για να παράξει μουσική που φτάνει σχεδόν πάντα στα βαθύτερα της ψυχής.
Δεν είναι ευφημισμός πως ο Bloody Hawk είναι κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Στη ραπ ειδικά. Δε μιλάω για την τραπ. Εκεί σίγουρα. Και στη ραπ όμως, ο Νίκος Κίτσος (το πραγματικό του όνομα), είναι κάτι σπάνιο. Όχι μόνο γιατί επιλέγει να μην είναι εξωστρεφής, να μη δίνει συνεντεύξεις, αλλά να αφήνει μόνο τους στίχους του να μιλάνε, αλλά και γιατί σκέφτεται με έναν τρόπο που, όπως το λέει εμμέσως 1-2 φορές στο ντοκιμαντέρ, είναι βασανιστικός. Τον καταπιέζει, μα ταυτόχρονα τον οδηγεί και σε αυτή την ποίηση της μουσικής του.
Στο ντοκιμαντέρ, που ξεκινάει αρκετά ατσούμπαλα και με σκηνές που δεν προσφέρουν, κατ’ εμέ, κάτι το ουσιώδες, μετά τα πρώτα 10 λεπτά, κατανοείς πού ακριβώς θέλει να πάει, τι θέλει να αφηγηθεί. Κι έχει και πολλά ωραία πλάνα, ειδικά από τις συναυλίες του, αλλά και σκηνοθετικά ευρήματα, με πιο δυνατό συναισθηματικά το φινάλε του, που έρχεται να επαναλάβει την ιστορία που έζησαν ο Bloody Hawk και οι συνοδοιπόροι του πριν 12-13 χρόνια στην Ξάνθη.
Εκεί, όπου στα 15 τους άρχισαν να φτιάχνουν τη ραπ σκηνή της περιοχής, ίσως και της Βόρειας Ελλάδας συνολικά, με την αυτοκτονία ενός φίλου τους, να γεννά τον δίσκο Φθείρομαι και να αποτελεί το μαγκάλι του Bloody Hawk στο οποίο βάζει κάρβουνο και εντείνει τη φωτιά μέσα του.
Ένα παιδί που δεν περιμένεις να φέρει τόση φλόγα μέσα του, ένωσε γύρω του τη ραπ σκηνή, την έβαλε στους ώμους του και έφτασε πριν μερικούς μήνες να ενώσει και κοντά 20.000 κόσμο, στην Ξάνθη, εκεί όπου έφταναν κτελ γεμάτα κόσμο που ταξίδεψε για ένα βράδυ για να ζήσει αυτή την αξιομνημόνευτη στιγμή.
Ο Bloody Hawk είναι εμείς κι εμείς είμαστε Bloody Hawk
Το ντοκιμαντέρ καταθέτει το λεγόμενο drive του Bloody Hawk, αυτό που τον κινητοποιεί, αλλά είναι και μια υπενθύμιση προς τον εαυτό του να μην αντιμετωπίσει ποτέ το ραπ ως πηγή χρήματος, αλλά ως μέσο διαφυγής. Διότι αν συμβεί το πρώτο, θα είναι ασυνεπής στον 15χρονο εαυτό του.
Δίνει μεγάλη σημασία ο ίδιος στις κοινές διαδρομές, στη χάραξη ενός συλλογικού μονοπατιού, δεν υπάρχει μόνος του, υπάρχει μέσα από τους ανθρώπους που στέκονται στο πλάι του και διεκδικούν ένα κοινό όραμα.
Ο Bloody Hawk και μια παρέα από την Ξάνθη, έφτασαν πιο μακριά από αυτό που είναι γραμμένοι, όπως λέει κι ο στίχος του Μίλτου Πασχαλίδη, υπό την έννοια πως η στενότητα ή η ανοιχτωσιά του μέρους που μεγαλώνεις, ορίζει και το πόσο μακρύ θα είναι το μονοπάτι σου. Τίποτα δεν είναι καλύτερο από το άλλο, ούτε όσοι δεν έγιναν Bloody Hawk είναι «λίγοι». Αλλά πάντα καταλήγεις να θαυμάζεις το απροσδόκητο, αυτό που εσύ δεν πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κάνεις.
Η ταινία, σε σκηνοθεσία Ορέστη Πλακιά & Στέλιου Κοτιώνη και σενάριο Φαίδρας Βόκαλη & Κωστή Θεοδοσόπουλου, καταφέρνει σε 100 λεπτά να αφηγηθεί τη ζωή και την ως τώρα πορεία του ανατρεπτικού καλλιτέχνη, μέσα από τα μάτια όχι μόνο του ίδιου αλλά και των φίλων και συνεργατών που τον συντροφεύουν από τα πρώτα του βήματα.
Με εξαίρεση 2-3 σκηνές που δε μου ταιριάζουν με τον Bloody Hawk (όπως αυτή με το MEGA), είναι ένα ντοκιμαντέρ με ξεκάθαρο στόχο και μήνυμα. Για μένα, όπως το μεταφράζω τώρα, μετά από τόσες λέξεις, είναι ότι ο Νίκος είναι Εμείς κι Εμείς είμαστε ό,τι ο Νίκος.
Και πως καλό είναι να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να αράξουμε σε μια θέα και να ζούμε το τώρα, όχι να αφαιρούμε την ψυχή μας για να σκεφτόμαστε διαρκώς το μετά.
Για το τέλος, αφήνω την ειλικρινή ευγνωμοσύνη που έδειξε ο ράπερ στον κόσμο που τον τίμησε με την παρουσία του στην avant premiere.
* Η επίσημη προβολή της ταινίας ξεκίνησε σήμερα, Πέμπτη 10 Απριλίου, σε Ελλάδα & Κύπρο, σε παραγωγή FOSS PRODUCTIONS και συμπαραγωγή DYNASTY GROUP ATHENS και η διανομή ανήκει στην Tanweer και θα γίνει σε 30 πόλεις, αριθμός-ρεκόρ για ντοκιμαντέρ καλλιτέχνη.
** Υπενθυμίζεται ότι o Bloody Hawk επιστρέφει στην Αθήνα για μία μεγάλη συναυλία στο Γήπεδο Ριζούπολης στις 21 Ιουνίου και στις 5 Ιουλίου στη Θεσσαλονίκη στο Γήπεδο Απόλλωνα Καλαμαριάς, με την προπώληση να έχει ξεκινήσει ήδη!
