Τι μας κάνει άραγε να παρακολουθούμε με τέτοια ζέση ιστορίες καταστροφής; Μάλλον η γνώση, όσο και αν παλεύουμε να την ξορκίσουμε ή να προσποιηθούμε πως είναι αλλιώς, του πόσο εφήμερα είναι όλα, πως μια στιγμή και μόνο αρκεί για να ανατρέψει τα πάντα. Σκέψεις που θα περάσουν από το μυαλό σου καθώς θα παρακολουθείς στο Netflix το Twister: Caught In The Storm (Ο Ανεμοστρόβιλος: Στο Μάτι του Κυκλώνα). Ένα ντοκιμαντέρ στο Netflix, απ’ αυτά που δεν αφήνεις μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους…
Πρόκειται για μια αληθινή, φρικιαστική, ιστορία, αυτή που για αδιανόητο λόγο πήγε από το Νο1 του Netflix την Κυριακή, στο Νο10 σε 2 μέρες. Μάρτυρας της βιαιότητας της φύσης, υπενθύμιση του πόσο μικροί είμαστε μπροστά της. Ποτέ πραγματικά δεν έχεις τον έλεγχο. Και απλώς κάποιοι είναι πιο ευνοημένοι σε σύγκριση με άλλους. Ή η μοίρα τους έφερε να ζουν σε μέρη που ο καιρός δεν είναι τόσο άγριος όσο στο Τζόπλιν, στο Μιζούρι των ΗΠΑ. Τοποθετημένη γεωγραφικά σε μια περιοχή που ονομάζεται «Κοιλάδα των Ανεμοστρόβιλων» κατανοείς με τη μία πως τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ ζόρικα στην εν λόγω αμερικανική πόλη και στα πέριξ αυτή.
Ακόμα κι έτσι όμως, παρά δηλαδή τη γνώση και του φαινομένου και των τρόπων προφύλαξης, οι κάτοικοι πιάστηκαν στον ύπνο στις 22 Μαΐου του 2011. Καθώς το κακό χτύπησε με μια σφοδρότητα και μια ένταση που ξεπέρασε και το χειρότερο εφιάλτη.
Αυτό ακριβώς αναβιώνει μπροστά μας μέσω του Netflix, μέσα από τις μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν από μέσα το φαινόμενο και κατάφεραν να δουν να ξημερώνει και η επόμενη μέρα. Δεν στάθηκαν όλοι το ίδιο τυχεροί. Πάνω από 150 άτομα πέθαναν, ενώ το 1/3 του Τζόπλιν καταστράφηκε ολοσχερώς. Στην Ελλάδα δεν τους ξέρουμε τους ανεμοστρόβιλους, τουλάχιστον στην ένταση που μας δείχνει το Twister: Caught In The Storm. Αυτό δεν το κάνει λιγότερο συγκλονιστικό, τρομακτικό. Γιατί, ξαναλέμε, η ουσία είναι η ίδια: Η έλλειψη ελέγχου που έχουμε στο τι μπορεί δυνητικά να μας συμβεί.
Αυτό που θα δεις στο Netflix αποκλείεται να σε αφήσει αδιάφορο – το ακριβώς αντίθετο
Θα το νιώσεις έντονα μέσα από τις διηγήσεις. Των παιδιών που πήγαν να δουν την καταιγίδα από κοντά, με πλήρη άγνοια κινδύνου και γεμάτοι νεανικό ενθουσιασμού. Ενός 13χρονου εφήβου με «τρέλα» για τη μετεωρολογία που πήρε τη μάνα του από το χέρι για να αφήσουν το Σαν Ντιέγκο και να πάνε σε ένα μέρος που «ο καιρός έχει πραγματικά ενδιαφέρον» προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά έναν ντόπιο επαγγελματία του χώρου και παρουσιαστή στο τοπικό τηλεοπτικό σταθμό. Ενός νεαρού αγοριού με βαθιά πίστη στο Θεό αλλά και φόβο να παραδεχτεί ανοιχτά πως είναι ομοφυλόφιλος, το βίωνε ως αμαρτία.
Μιας παρέας αγοριών που η κοινωνία θα αποκαλούσε «του περιθωρίου» – του ενός εξ αυτών η ζωή του θα άλλαζε μια για πάντα με τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί μετά από αυτήν την καταιγίδα. Και μιας μεγάλης ομάδας παιδιών που είδαν μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές τους, αυτή της αποφοίτησης από το Λύκειο, να συνδυάζεται με μια ανείπωτη τραγωδία.
Όλες οι ιστορίες ρέουν με τον τρόπο που περιμένει κανείς από ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ. Με την ένταση να ανεβαίνει σταδιακά, κάνοντάς σε να νιώθεις πως είσαι και εσύ στο πριν, στο «τώρα» και στο «μετά» της καταιγίδας. Το ζεις κλιμακωτά, το εισπράττεις σαν συμμέτοχος. Θα σου ξυπνήσει φόβους που ενδεχομένως να μην ήξερες καν πως είχες ή πως υπήρχαν. Είναι αληθινή ιστορία, με αληθινούς ανθρώπους, που η ψυχή τους τραυματίστηκε βαθιά από τη σαρωτική και δολοφονική μανία εκείνου του θηριώδους ανεμοστρόβιλου.
Σαν πατήσεις το κλικ στο Netflix, μη γελιέσαι, σε περιμένει μια έντονη εμπειρία, βγαλμένη από ταινία θρίλερ. Ένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ της πλατφόρμας εδώ και πολύ καιρό. Και να σκεφτεί κανείς πως το story ξεκινάει με… ΨΕΚ alert, με μια «προφητεία» καταστροφής του κόσμου που είχε κάνει ο Χριστιανός φονταμενταλιστής Χάρολντ Κάμπινγκ για την προηγούμενη, του ανεμοστρόβιλου, ημέρα. Λιγότερο από 24 ώρες μετά, οι κάτοικοι του Τζόπλιν, πίστεψαν πως αυτό συνέβαινε. Και ξέρεις κάτι, υπό μια έννοια, όντως συνέβη.
