Στα ομαδικά αθλήματά σημασία δεν έχουν μόνο τα λεφτά αλλά και το υλικό που διαθέτει η ομάδα με την κατάλληλη διαχείριση των στατιστικών του κάθε παίχτη.
Το 2002, λίγο πριν από την έναρξη της σεζόν στο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα μπέιζμπολ (Major League Baseball), η άσημη ομάδα Όκλαντ Αθλέτικς αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα έχοντας χάσει όλα του τα αστέρια και οδηγείται σε περαιτέρω μείωση του ήδη περιορισμένου της μπάτζετ.
Ο Μπίλι Μπιν, μεγάλο ταλέντο του επαγγελματικού μπέιζμπολ στα νιάτα του αναλαμβάνει να δημιουργήσει ένα αξιόμαχο σύνολο διαθέτοντας όμως το 1/3 του συνήθους μπάτζετ. Γεννημένος νικητής και αντιλαμβανόμενος πως υπό τις παρούσες συνθήκες θα ήταν πολύ δύσκολο να κοντράρει στα ίσια τις υπόλοιπες ομάδες, αποφασίζει να ρισκάρει.
Η δίψα του Μπιν για διάκριση τον οδηγεί στον εντοπισμό του Πίτερ Μπράντ, ενός ιδιοφυούς, νεαρού μελετητή του αθλήματος. Οι δυο τους καταστρώνουν ένα παράτολμο μοντέλο μάνατζμεντ της ομάδας, βασισμένο στη στατιστική ανάλυση μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή όπου αν επιβεβαιωθεί στην πράξη, είναι ικανό να αλλάξει ριζικά την ιστορία του μπέιζμπολ. Κόντρα σε κάθε λογική και προγνωστικά, οι Όκλαντ Αθλέτικς επιχειρούν να ξεπεράσουν τις μεγάλες δυνάμεις του πρωταθλήματος και να στεφθούν πρωταθλητές.
Η ιστορία του Μπίλι Μπιν μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο μέσα από την ταινία Moneyball η οποία προβάλετε εδώ και λίγες ημέρες στο Ertflix.
Πρωταγωνιστής της ταινίας που έσπασε ταμεία στο αμερικανικό box-office είναι ο Μπραντ Πιτ και βασίζεται στο εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα best seller «Moneyball: The Art of Winning an Unfair Game» του Μάικλ Λιούις.
O Μπίλι και οι συνεργάτες του αποφάσισαν, ως άλλοι Δον Κιχώτες, να τα βάλουν με το σύστημα, αντιδρώντας στην αδικία που επί δεκαετίες ολόκληρες μάστιζε το άθλημα. Από τη στιγμή που όλοι οι πρωτοκλασάτοι παίχτες κατέληγαν κατά κανόνα στα πιο εύρωστα οικονομικά σωματεία, το μόνο που τους απέμενε ήταν να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε παίχτες οι οποίοι θεωρούνταν «τελειωμένοι» λόγω προχωρημένης ηλικίας, σοβαρών τραυματισμών ή ακόμη και εξαιτίας του ιδιότροπου χαρακτήρα τους.
Για τις ανάγκες του «φρεσκαρίσματος» των Όκλαντ Αθλέτικς, ο Μπίλι Μπιν απευθύνθηκε σε μια ομάδα οικονομικών αναλυτών οι οποίοι τον βοήθησαν να θέσει την επιστήμη της στατιστικής στην υπηρεσία του μπέιζμπολ.
Για τις ανάγκες τις ταινίας, το σεναριακό δίδυμο των Στίβεν Ζαΐλιαν και Άαρον Σόρκιν δημιούργησε ένα νέο χαρακτήρα, ο οποίος λειτουργεί ως άτυπος «εκπρόσωπος» της προαναφερθείσας ομάδας: τον ταλαντούχο στατιστικολόγο Πίτερ Μπραντ.
Χάρη στη συνεργασία του με τον Μπραντ, ο Μπιν αρχίζει να συνειδητοποιεί πως η αξία ενός παίκτη δεν είναι κάτι που φαίνεται με το μάτι ή κάτι το οποίο μπορείς να διαισθανθείς. Η πραγματική του αξία κρύβεται κάπου ανάμεσα στους αριθμούς. Τον Μπραντ κλήθηκε να ενσαρκώσει ο Τζόνα Χιλ, κινούμενος αρκετά μακριά από το σύνηθες κωμικό του ρεπερτόριο.
Η ταινία καταπιάνεται μεν με την στατιστική και την αριθμολογία, όμως δεν σταματά εκεί. Ο Μπιν συνειδητοποιεί κάποια στιγμή πως, όσο ακολουθεί την «πεπατημένη», δεν πρόκειται να σταυρώσει νίκη. Αποκαμωμένος, όσο και απογοητευμένος από αυτή την κατάσταση, αποφασίζει πως ήρθε ο καιρός να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό, κάτι καινοτόμο.
Και τότε συλλαμβάνει την ιδέα να δοκιμάσει να εφαρμόσει για πρώτη φορά στην ιστορία τις διάφορες στατιστικές αναλύσεις στο χώρο του μπέιζμπολ. Με άλλα λόγια, μέσω της ταινίας γίνεται επίσης ξεκάθαρο το πόσο επινοητικός και αποφασισμένος για όλα μπορεί να γίνει κανείς, όταν οι εις βάρος του συνθήκες τον έχουν φέρει με την πλάτη στον τοίχο.
«Είναι δύσκολο να μην γίνεις ρομαντικός με το μπέιζμπολ», λέει κάποια στιγμή ο κεντρικός ήρωας του Moneyball, ο μάνατζερ της ομάδας του Οκλαντ που, κόντρα σε όλους και σε όλα, θα εμπιστευθεί τις αρχές της στατιστικής προκειμένου να αποδείξει πως η νίκη δεν είναι απαραίτητα προνόμιο των καλύτερων.
Το Moneyball είναι μια ταινία που μπορεί να «μιλήσει» στον κάθε φίλαθλο. Όχι μόνο προσεγγίζει με το δέοντα σεβασμό το άθλημα του μπέιζμπολ, εκτιμώντας τα όσα προσφέρει στους φανατικούς του φίλους, αλλά παράλληλα εξετάζει την επιστημονική πλευρά του αθλήματος, χωρίς να παραβλέπει το γεγονός πως ο ανθρώπινος παράγοντας πάντα θα προσδίδει ένα γοητευτικό μυστήριο στα τεκτενόμενα, καθώς εξακολουθεί να παραμένει απρόβλεπτος.
Η ιδέα με την οποία αποφάσισε να καταπιαστεί ο Μπιν προϋπήρχε εδώ και δύο περίπου δεκαετίες – από την εποχή όπου ο θεωρητικός του μπέιζμπολ Μπιλ Τζέιμς επινόησε τον όρο «Sabermetrics» για να περιγράψει τη μέθοδο στατιστικής ανάλυσης της μελλοντικής αξίας ενός παίκτη», είχε πει ο Μάικλ Λιούις, συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίζεται η ταινία.
Το Moneyball του Μπένετ ξεπερνά γρήγορα το σκόπελο «μιας ταινίας για το μπέιζμπολ» και βυθίζεται στην ίδια μελαγχολική και κριτική ματιά πάνω στην άνοδο και την πτώση (ή και το αντίθετο) ενός ήρωα που στην πραγματικότητα θέλει περισσότερο από το να νικήσει το πρωτάθλημα, να νικήσει τους δαίμονες που κρύβονται μέσα του.
Losers της ζωής και του γηπέδου, ο Μπιν, οι παίχτες του αλλά και ο εμπνευστής του σχεδίου θα νικήσουν ως γνήσιοι ρομαντικοί ήρωες όλους τους αγώνες που τους αναλογούν για να ανακαλύψουν πως η γλυκεία γεύση του θριάμβου ξεκινάει πολύ πιο νωρίς: τη στιγμή που στέκεσαι απέναντι σε όσα πίστευες πως είχες χάσει από καιρό.
Fun facts
-Ως μάνατζερ των Όκλαντ Αθλέτικς, ο Μπίλι Μπιν έχει τον απαράβατο κανόνα να μην παρακολουθεί ποτέ ζωντανά στο γήπεδο τα παιχνίδια της ομάδας.
-Ο θεωρητικός του μπέιζμπολ Μπιλ Τζέιμς, εμπνευστής του υπολογισμού της πραγματικής αξίας ενός παίκτη μέσω πολύπλοκων στατιστικών αναλύσεων, υποστηρίζει πως το baseball είναι ένα άθλημα που πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη σοβαρότητα και τη πειθαρχία που επιδεικνύουν οι επιστήμονες που καταπιάνονται με τη… μελέτη των μυστικών του Σύμπαντος.
-Περίπου 750 επαγγελματίες παίκτες του μπέιζμπολ πέρασαν από casting για τους ρόλους των παικτών που έπαιζαν στους Όκλαντ Αθλέτικς το 2002, χρονιά όπου διαδραματίζεται η υπόθεση της ταινίας.
-Για τις ανάγκες του Moneyball, ο διευθυντής φωτογραφίας Γουόλι Φίστερ (Όσκαρ Φωτογραφίας για το «Inception») άντλησε έμπνευση από τη δουλειά του εκλεκτού συναδέλφου του Γκόρντον Γουίλις σε ταινίες που διαδραματίζονται στα 70s, όπως ο «Νονός», η «Υπόθεση Πάραλαξ» και το «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου».
-Η ταινία γυρίστηκε σε 5 διαφορετικά γήπεδα του μπέιζμπολ, αλλά η κομβική σκηνή της 20ης σερί νίκης τωνΌκλαντ Αθλέτικς γυρίστηκε εκεί ακριβώς όπου έλαβε χώρα: στο χωρητικότητας 60.000 θεατών στάδιο Oakland-Alameda County Coliseum, φυσική έδρα του συλλόγου.
– Η Columbia Pictures αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου το 2004 και το πρότζεκτ βρισκόταν για χρόνια στο στάδιο της ανάπτυξης. Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 23 Σεπτεμβρίου 2011, απέσπασε κυρίως καλές κριτικές ενώ κινήθηκε ικανοποιητικά και στο box office. Έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα και έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Παραγωγή: Μπραντ Πιτ, Μάικλ Ντε Λούκα, Ρέιτσελ Χόροβιτζ
Σκηνοθεσία: Μπένετ Μίλερ
Σενάριο: Στίβεν Ζέΐλιαν, Ααρον Σόρκν
Φωτογραφία: Γουόλι Φίστερ
Μοντάζ: Κρίστοφερ Τέλεφσεν
Μουσική: Μάικλ Ντάνα
Πρωταγωνιστούν: Μπραντ Πιτ, Τζόνα Χιλ, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Ρόμπιν Ράιτ, Κρις Πρατ, Τάμι Μπλάνσαρντ, Στίβεν Μπίσοπ, Τζακ ΜακΓκι
Διάρκεια: 133 λεπτά
Πάτα ΕΔΩ για να μπεις στο Ertflix και να δεις την ταινία
