Περιεχόμενα
Σήκωσε το, το τιμημένο δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω! ΟΚ, το βλέπαμε εξ αρχής πατριωτικά το ζήτημα θυμίζοντας εκείνο το γκρουπ στο Facebook, τους «Λάνθιμος Χούλιγκανς». Ήταν όμως, αναντίρρητα, η καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ Βενετίας, βερσιόν 2023, το Poor Things. Ο Γιώργος Λάνθιμος έκανε και πάλι το θαύμα του, αυτή τη φορά πήρε και την… κούπα, και θα έχει συνέχεια όλο αυτό, είναι σίγουρο, στα Όσκαρ.
Κοινό και κριτικοί συμφωνούν. Κάτι φοβερό και τρομερό φτιάχτηκε (ξανά) από τα χέρια του Έλληνα σκηνοθέτη. Κάτι το instant classic, για να δανειστούμε μια ατάκα που διαβάσαμε σε ξένο μέσο ενημέρωσης.
Ποιος ήταν ο ανταγωνισμός για τον Λάνθιμο ή ποιες άλλες ταινίες ακούστηκαν έντονα στο Φεστιβάλ Βενετίας; Γιατί, ΟΚ, μην χάνουμε τη σύνεση και το μέτρο. Δεν είναι δα αυτή η μοναδική καλή ταινία. Κι άλλοι έκαναν… δουλίτσα, κι άλλοι αποθεώθηκαν εκεί στη Γαληνότατη.
Η κριτική επιτροπή του επίσημου διαγωνιστικού προγράμματος στην οποία προεδρεύει ο Αμερικανός σκηνοθέτης Ντάμιεν Σαζέλ, δημιουργός του Whiplash, του La la land και του Babylon, δεν είχε εύκολο έργο σε αυτό το 80ο Φεστιβάλ Βενετίας. Στο οποίο να τονίσουμε, έλαμψαν δια της απουσίας τους οι Αμερικανοί ηθοποιοί λόγω της απεργίας στο Χόλιγουντ.
Ο Λάνθιμος και οι άλλοι – Οι ταινίες που ξεχώρισαν στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας
Poor Things
Ο Γιώργος Λάνθιμος, το έχει αποδείξει πλειστάκις, είναι ένας σκηνοθέτης που έχει όραμα. Μαζί τον τρόπο να το περνάει αυτό στην οθόνη. Πλέον, και όπως είπε ο ίδιος με τον Χρυσό Λέοντα ανά χείρας, η κινηματογραφική βιομηχανία είναι πρόθυμη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό αυτό(ν) να το δεχτεί.
Με το Poor Things το πάει ένα βήμα παραπέρα. Ο Έλληνας σκηνοθέτης τολμάει με μια φεμινιστική εκδοχή του μύθου του Φρανκενστάιν και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει με ηχηρότατο τρόπο.
Οι κριτικοί αποθέωσαν το Poor Things, είναι λες και συναγωνίζονται ποιος θα γράψει τον καλύτερο ύμνο για την ταινία. Οκτώ λεπτά χειροκροτούσαν οι θεατές στην αίθουσα με το που έπεσαν οι τίτλοι τέλους. Οκτώ ολόκληρα λεπτά…
Η εκθαμβωτική Έμα Στόουν παγιώνεται περαιτέρω ως η μούσα του Λάνθιμου. Με τα εκφραστικά της μάτια και το σπάνιο ταλέντο της κάνει «κατάληψη» στην οθόνη, μαγεύοντας το θεατή.
Green border
Η παράνομη μετανάστευση είναι το θέμα που καταπιάνεται η ταινία της Πολωνής Ανιέσκα Χόλαντ – αλλά δεν ήταν γραφτό να κερδίσει το Χρυσό Λεόντα για 4η σερί χρονιά γυναίκα. Επίκαιρο και πάντα φλέγον ζήτημα, ενώ το Φεστιβάλ Βενετίας αρέσκεται να επιβραβεύει τα φιλμ που έχουν πολιτική χροιά.
Εν προκειμένω, κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής. Ένα μήνυμα για μια συνεχιζόμενη ανθρωπιστική κρίση στα σύνορα της Ε.Ε. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και ο Αργυρός Λέοντας που απέσπασε η ταινία Io Capitano του Ματέο Γκαρόνε, ένα προσφυγικό δράμα.
Evil does not exist
Άρεσε πολύ το «πόνημα» του Ιάπωνα Ριουίτσι Χαμαγκούτσε και το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής ηρθε να το επισφραγίσει. Ένας σπουδαίος Οσκαρικός σκηνοθέτης (Drive my Car) που ξέρει να χειρίζεται λεπτά ζητήματα με αριστοτεχνικό τρόπο.
Πήρε χειροκρότημα η ταινία, συζητήθηκε πολύ στα «πηγαδάκια». Αυτό το οικολογικό επίκαιρο παραμύθι κερδίζει καρδιές με το μινιμαλισμό του, την υπόγεια ένταση και την αλήθεια της καθημερινότητας που κομίζει.
Κτήνος
Το «Κτήνος» (La bête) του Μπερτράν Μπονελό με την υπέροχη Λεά Σεϊντού στον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει φαντασία και πρωτοτυπία.
Ένα sci-fi μελόδραμα που είναι μεγάλο μεν σε διάρκεια, αλλά παίζει ωραία στην ισορροπία κλασικού-μοντέρνου και έχει πολλά πράγματα να πει και για το ακανθώδες ζήτημα της Τεχνητής Νοημοσύνης. Δεν απέσπασε κάποιο βραβείο, αλλά σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητο.
Μαέστρο
Η βιογραφική αυτή ταινία ακούστηκε αρχικά για εντελώς λάθος λόγο. Για την προσθετική μύτη που φόρεσε ο -και σκηνοθέτης εν προκειμένω- Μπράντλεϊ Κούπερ για το ρόλο του Λέοναρντ Μπερνστάιν και το γεγονός πως υποδύθηκε τον Εβραίο ενώ δεν είναι.
Θεωρήθηκε ρατσιστικό από κάποιους, μαζί και προσβλητικό. Πραγματικά είναι εντελώς «μη θέμα» όλο αυτό, απορεί κανείς πού μπορεί να πάει η υπερβολή ορισμένες φορές
Στα σοβαρά συμπεράσματα τώρα, μιλάμε σίγουρα για μια καλή ταινία. Αλλά όχι κάτι το φοβερό. Ενώ ξεκινάει δυνατά, με ρυθμό και ταχύτητα, κάπου στην πορεία ξεχνά τι θέλει να πει και πώς. Έκπληξη ωστόσο το ότι δεν κέρδισε τελικά τίποτα στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Coup de Chance
Ειδική περίπτωση τo Coup de Chance του Γούντι Άλεν, η γαλλική του βερσιόν στο Matchpoint. Δεν έπαιζε γαρ σε κατηγορία για βραβείο. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης μπορεί να μην είναι #cancel στην Ευρώπη, όπως είναι στην πατρίδα του λόγω των κατηγοριών για σεξουαλική κακοποίηση, αλλά σε κάθε περίπτωση, στο Φεστιβάλ Βενετίας δεν ήθελαν να ρισκάρουν περαιτέρω την οποία αρνητική διαφήμιση.
Πάντως ως ταινία άρεσε στο κοινό και πήρε ζεστό χειροκρότημα. Που μπορεί να πει κανείς και πως ήταν ένα άτυπο «Γούντι, είμαστε μαζί σου». Δεν ήταν απλό ούτε δεδομένο. Να για παράδειγμα, ένας άλλος έκπτωτος μεγάλος του παρελθόντος, ο Ρομάν Πολάνσκι απογοήτευσε οικτρά με το σαν φάρσα, The Palace. Εκτός συναγωνισμού προβλήθηκε κι αυτό.
Χλιαρή υποδοχή για την Priscilla της Σοφία Κόπολα και το σώζει μόνο το ότι η Κέιλι Σπέινι πήρε το βραβείο για την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία. Τίμια προσπάθεια το Killer του Ντέιβιντ Φίντσερ με τον Μάικλ Φασμπέντερ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν ρίσκαρε ο Μάικλ Μαν στο Ferrari.
