Είναι ένα franchise που πέρασε από χίλια μύρια κύματα. Τα μπλεξίματα που είχαν οι Έζρα Μίλερ (έχουν επιλέξει να απαντούν στο Αυτοί και όχι στο Αυτός) με τον νόμο και με πράξεις που θα έπρεπε σε μια οποιαδήποτε περίπτωση να επιφέρουν ποινή φυλάκισης, συν τις ανακατατάξεις και την αλλαγή πορείας που έκανε ο Τζέιμς Γκαν για το DCU, έδωσαν στο Flash ένα αφήγημα, μιας μορφής ελεγεία.

Η ταινία κυκλοφόρησε την περασμένη Πέμπτη και αν είχαν επιβεβαιωθεί οι προσδοκίες και φυσικά το ποντάρισμα της DC, θα έπρεπε μέχρι σήμερα να συζητάμε για το τι πιθανότητες ανοίγει στο μέλλον του DCU το Flash, για τις θεωρίες με βάση την post-credit σκηνή και φυσικά τι μπορεί να σημαίνει ότι εν τέλει ο Μπάρι Άλεν πειράζει κάτι στο παρελθόν και αλλάζει όλες τις πραγματικότητες, όλο το multiverse.

Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Το Flash έκανε λιγότερο buzz κι από το 2ο Shazam και αυτό αποτελεί μια προσωπική ήττα για τον Τζέιμς Γκαν, ο οποίος έχει ήδη αφήσει στην άκρη το Wonder Woman, ψάχνει έναν νέο Σούπερμαν αφού έδιωξε τον Χένρι Καβίλ και έχει ως σίγουρους τον Μομόα ως Aquaman, με το sequel να είναι προγραμματισμένο για το 2024, τους Έζρα Μίλερ ως Flash (εκτός κι αν μπουν στη φυλακή) και τον Ρόμπερτ Πάτινσον ως Μπάτμαν – άγνωσται αι βουλαί του Γκαν για το πώς θα διαχειριστεί και Κίτον και Άφλεκ ως Μπάτμαν.

Χάνει από την πλοκή το Flash

Το Flash είναι μια ταινία με πλοκή που εξ ορισμού δε μπορεί να την βοηθήσει να κάνει κάτι καλύτερο από αυτό που έκανε. Δεν προσφέρει δηλαδή το στόρι τα στοιχεία εκείνα που θα έδιναν μια παραπάνω ώθηση. Σε συνδυασμό με την κακή ερμηνεία των Έζρα Μίλερ, το Flash είναι παταγωδώς αδιάφορη ταινία, με σκηνές που είναι ως και υπερβολικές, ακόμα και μέσα στη λογική του υπερηρωικού κλίματος που έχουν θέση από χρόνια πριν η Marvel κυρίως, αλλά και η DC.

The Flash DC ταινία

Είναι ενδεικτικό πως το Flash έχει ένα πολύ κακό πρώτο άνοιγμα, με μόλις 55 εκατομμύρια δολάρια έσοδα στην πρώτη του εβδομάδα είναι η 5η χειρότερη ταινία από τις 14 που έχει κάνει η DC στην τελευταία 10ετία.

Αυτό δεν συνέβη τυχαία. Συνέβη ακριβώς γιατί όσοι πήγαν να δουν την ταινία, δεν βρήκαν και πολλά πράγματα να αναδείξουν. Συνέβη και γιατί οι Έζρα Μίλερ δε μπορούν, εκ των πραγμάτων, να σηκώσουν αυτό το βάρος κι ίσως να είναι εκτός του εύρους τους αυτό που απαιτεί ένας ρόλος όπως ο Flash. Ένας ρόλος που έχει και μια παρακαταθήκη με την πολύ καλή σειρά.

The Flash DC

Το μόνο καλό σημείο στην ταινία, είναι η παρουσία του Μάικλ Κίτον ως Μπάτμαν, όχι μόνο γιατί ήταν μαζί με τον Κρίστιαν Μπέιλ οι δύο καλύτεροι που έχουν κάνει τον ήρωα της DC, αλλά γιατί ο Μάικλ Κίτον είναι ένας πάρα πολύ καλός ηθοποιός και μπορεί σε μια σκηνή να παρασύρει τους γύρω του.

Τα οπτικά εφέ είχαν ένα ενδιαφέρον, αλλά σε μια τέτοια ταινία περιμένεις να είναι ένα από τα κυρίαρχα κομμάτια. Περιμένεις να κρύψουν τις ατέλειες του σεναρίου. Εδώ δεν συνέβη. Αντιθέτως, τις εξέθεσαν περισσότερο. Για παράδειγμα, πολύ εύκολα έγινε αυτό με την επιστροφή στο παρελθόν από τον Flash, πολύ γρήγορα το κατάλαβε, πολύ γρήγορα το προσπάθησε, πολύ γρήγορα το πέτυχε και με άνεση.

Δεν γνωρίζω πόσον χρόνο είχε ο Αντρές Μουσκιέτι για να στήσει την ταινία όπως την είχε φανταστεί, δεν γνωρίζω αν υπήρξαν κάποιες πιέσεις για να συμβεί κάτι πιο γρήγορα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν δικαιώνει σίγουρα κανέναν και μοιάζει περισσότερο με το βάναυσο κλείσιμο μιας εποχής για την DC, σαν ένα πουργατόριο, ώστε να ξεκινήσει μια άλλη, πιο προσοδοφόρα.

Η αλήθεια είναι πως με εξαίρεση το Snyder’s Cut, μόνο το πρώτο Aquaman έχει δείξει μια προοπτική, αλλά δεν υπάρχουν οι ενδείξεις ώστε ο θεατής να πειστεί πως αυτή η προοπτική μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Ο Τζέιμς Γκαν έχει αναμφίλεκτα την ικανότητα να ανεβάσει επίπεδο όλο το brand, αλλά θα χρειαστεί και την βοήθεια των συμμετεχόντων. Με περιπτώσεις όπως των Ezra Miller, αυτό δεν μοιάζει εφικτό!