Περιεχόμενα
Μέχρι προσφάτως, από όλες τις ταινίες που είχαν κυκλοφορήσει το 2024, το Dune 2 ήταν και είναι για εμάς το Νο1 της χρονιάς. Ίσως ως το τέλος του χρόνου να μην είναι, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει αντίπαλο. Ή μήπως έχει; Το Furiosa μάλλον δε θα μπει στην πρώτη θέση, αλλά μπορεί να κοιτάξει στα μάτια το Dune, για μια σειρά από λόγους που θα τους αναλύσουμε εδώ. Λόγοι που, είτε πιο συγκεκριμένοι είτε πιο γενικοί, συμβάλλουν στην τελική πρόσληψη της ταινίας από τον θεατή.
Πριν μπω στα της ταινίας, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό να θυμάσαι επ’ ακριβώς τι είδες στο Fury Road πριν 9 χρόνια. Εγώ δεν τα θυμάμαι απόλυτα, έχω τη γενική εικόνα, αλλά έχω ξεχάσει το συναίσθημα όταν το είδα. Κι επειδή δεν το έχω ξαναδεί από τότε, θεωρώ πως με βοήθησε αρκετά να εκτιμήσω το Furiosa. Σε άλλους αυτό μπορεί να μην ισχύσει και να τους βοηθάει να το δουν σε σχέση με το Fury Road.
Όπως το είδα πάντως, όσοι δεν έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι από το Furiosa, θα έμεναν αν είχε προηγηθεί και το Fury Road ήταν το sequel της ταινίας.
Τι συμβαίνει στο Furiosa
Στο Furiosa λοιπόν, βλέπουμε την καταγωγή και τη διαδρομή της Φουριόζα μέχρι την Σιταντέλ από το Λιβάδι των Πολλών Μητέρων, από όπου την άρπαξαν οι ψωραλαίοι των Ερημότοπων για να την πάνε στον Ντιμέντους κι εκείνος να την πουλήσει, ουσιαστικά, στον Immortan Joe.
Η στιγμή που την παίρνει ο Ντιμέντους και την ακολουθεί η μητέρα της και ο Ντιμέντους τη σκοτώνει, είναι η στιγμή που καθορίζει όλη την ψυχολογία και τη ζωή της Φουριόζα, η οποία όταν αφήνεται στη Σιταντέλ, βάζει στόχο ζωής πρώτα να πάρει εκδίκηση και μετά να επιστρέψει στο Λιβάδι.
Όταν πια έχει μεγαλώσει, γίνεται ένα με τον Praetorian Jack και πηγαίνουν στις ανταλλακτικές αποστολές από τη Σιταντέλ στη Φάρμα των Σφαιρών και στη Gastown, κατανοεί πως έχει έρθει η στιγμή για να πάρει εκδίκηση. Είναι και μια φάση στην οποία ο Ντιμέντους έχει πάθει ολική παράκρουση, θέλει να φέρει χάος παντού και έχει αποκτήσει πολλούς εχθρούς, άρα είναι πιο ευάλωτος.
Στη στιγμή της τελικής αναμέτρησης, η Φουριόζα και ο Ντιμέντους χορεύουν το δικό τους τανγκό μακριά από τη μεγάλη σύγκρουση του στρατού του με τον στρατό του Immortan Joe και οι ανοιχτοί τους λογαριασμοί κλείνουν με τρόπο που αξίζει στο franchise του Mad Max και δεν είναι αναμενόμενα μεγαλοπρεπής. Είναι διακριτικά μεγαλοπρεπής, αν μπορεί αυτό να σταθεί ως λεκτικό σχήμα και να βγάζει και νόημα.
Οι τόποι του Furiosa, αν και δεν είναι πρωτόγνωροι, αφού είναι μια πιο σύγχρονη εικόνα όσων είδαμε στο Fury Road, τα εφέ, η μίξη του ήχου, είναι όλα σε άρτιο επίπεδο στην ταινία, αλλά από μόνα τους δεν καταφέρνουν πολλά. Σε ταινίες του Νόλαν για παράδειγμα, μπορούν να κάνουν τη διαφορά, χωρίς να απαιτείται κάτι από τους ηθοποιούς.
Στο Furiosa, οι ηθοποιοί κάνουν τη διαφορά, ένας προς έναν. Δεν μπορώ να πω αν είναι όλοι τόσο ταιριαστοί με τους ρόλους ή φρόντισαν να είναι ταιριαστοί, αλλά εντοπίζω ακόμα και στον ρόλο που έχει μία ατάκα και εμφανίζεται για ένα λεπτό, ένα πολύ καλό σενάριο, ένα σενάριο που έχει δουλευτεί σωστά μέχρι τελείας.
Τα 5 στοιχεία που κάνουν το Furiosa ταινία που κρατά ψηλά τη σημαία του franchise
Κι αφού έφτασα ως εδώ έχοντας ξεχάσει πως στον τίτλο μιλάω για 5 λόγους και δεν τους αναφέρω με τον τρόπο που εξ αρχής ήθελα να τους αναφέρω, ας το κάνω τώρα, έστω και καθυστερημένα.
1. Ο Κρις Χέμσγουορθ. Είναι σίγουρα η καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Πρώτη φορά αποτυπώνεται στον ρόλο του ότι έχει μελετήσει, έχει πειραματιστεί με χαρακτηριστικά, έχει μελετήσει τα περιβάλλοντα της ζωής του και έχει αντλήσει στοιχεία από αυτά. Κάθε χαρακτηριστικό του Ντιμέντους αναδεικνύει το σενάριο, τον ρόλο. Η φωνή του, που ο ίδιος είπε ότι είναι ένα μείγμα πελαργών και της φωνής του θείου του, η πρόσθετη μύτη, ο τρόπος που περπατάει και προσπαθεί να απεμπλακεί από το γυμνασμένο του κορμί, φανερώνουν δουλειά, κόπο, προεργασία. Μπορεί να μη γεννήθηκε με το ταλέντο το τεράστιο, αλλά έχει κάνει υπερβάσεις ο Κρις. Και του αξίζουν μπράβο.
2. Κανονικά θα έπρεπε να μπει πρώτη η Furiosa, η Άνια Τέιλορ-Τζόι, αλλά από αυτή έχουμε δει καλά δείγματα πριν γίνει Furiosa. Η Άνια είναι ταλαντούχα ηθοποιός από γεννησιμιού της, που λένε, δεν το διεκδίκησε αποκλειστικά αυτό που είναι σήμερα. Το συνταίριαξε με το επίκτητο και ως Furiosa είναι αυτό ακριβώς που πρέπει.
3. Ο τρόπος που τελειώνει η ταινία. Ο τρόπος που το φινάλε έρχεται να ολοκληρώσει τις σκηνές ένας με έναν που είχαν μέχρι αυτό το σημείο η Furiosa και ο Ντιμέντους. Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί θα το δώσω το spoiler, θα καταλάβετε τι εννοώ όταν το δείτε.
4. Αυτό που ανέφερα πριν για το ότι κάθε μα κάθε ηθοποιός προσδίδει στο αποτέλεσμα, δεν είναι ούτε καν ουδέτερος. Είναι θετικός ως πολύ θετικός. Αυτό γίνεται πολύ πιο εμφανές στους ηθοποιούς που κάνουν τα Παιδιά του Πολέμου της Σιταντέλ.
5. Ότι παρόλο που στο επίκεντρο είναι η Furiosa και η ιστορία της, η αφήγηση δεν περιορίζεται σε αυτή και είναι απλά ένα κεφάλαιο σε μια μεγάλη ιστορία, μεγαλύτερη από τη δική της.
Το ανησυχητικό με το franchise, είναι ότι στις ΗΠΑ στο πρώτο ΣΚ, δεν είχε καλό άνοιγμα, με 32 εκατομμύρια δολάρια έσοδα μόνο, ένα αρχικό δείγμα μη ικανοποιητικό που αν διατηρηθεί σε αυτά τα επίπεδα και τα επόμενα 6-7 ΣΚ που θα είναι στις αίθουσες, θα την καταστήσει μια ταινία, στην καλύτερη, μην επικερδή και προς το παρόν θεωρείται δύσκολο να προχωρήσει ο Μίλερ πιο σύντομα για το Mad Max: Wasteland. Και δεν είναι και νεούδι, είναι πια 80 ετών.
