Καλός αλλά ασταθής είναι ο καιρός τις τελευταίες μέρες, χωρίς να μας αφήνει να χαρούμε σωστά τις ανοιξιάτικες μέρες. Στους περισσότερους από εμάς είναι και ο λόγος που έχουμε χάσει την διάθεσή μας. Σε ένα τέτοιο mood βρίσκομαι και εγώ, όπου επιλέγω τα απογεύματα να διαβάζω κάποιο βιβλίο ή να βλέπω ταινία. Έτσι χαζεύοντας για ώρες στο Netflix έπεσα πάνω στην ταινία «The Guilty» (Ο ένοχος). Με πρωταγωνιστή τον Τζέικ Τζίλενχαλ δεν έχασα άλλο χρόνο και την επέλεξα αμέσως!
Σε περίπτωση που δεν την έχεις ξανακούσει την ταινία αυτή, πρόκειται για το remake του δανέζικου «Guilty». To 2018, με ένα εξαιρετικό σενάριο κι αυτοπεποίθηση στην κάμερα, ο Γκούσταβ Μέλερ, έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το «O Ένοχος», καταθέτοντας ένα μικρό αριστούργημα – ένα masterclass στο χτίσιμο του κινηματογραφικού σασπένς και φεύγοντας με βραβεία (Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Σάντανς, Βραβείο Κοινού και Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης).
Για λογαριασμό του Netflix, το 2021 στο αμερικάνικο remake της ταινίας αναλαμβάνει το δύσκολο έργο ο Αντουάν Φουκουά πίσω από την κάμερα, και μπροστά στον απαιτητικό πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Τζέικ Τζίλενχαλ. Την σεναριακή διασκευή υπογράφει ο δημιουργός του «True Detective», Νικ Πιτσολάτο και το γύρισμα έγινε σ’ ένα δωμάτιο κι μια τοποθεσία (όπως και στην αυθεντική ταινία) δηλαδή σε αστυνομικό τμήμα του Λος Αντζελες.
Η ιστορία είναι απλή: Ένας αστυνομικός, εξαιτίας ενός παραπτώματος, έχει περιοριστεί στο τηλεφωνικό κέντρο που δέχεται επείγουσες κλήσεις ανάγκης. Χωρίς να αποσαφηνίζεται αν είναι ένοχος -η δίκη του είναι την επόμενη μέρα- έχει ήδη τιμωρηθεί, αφού δεν του επιτρέπεται να βγει στους δρόμους, την ώρα που η χώρα καίγεται από καταστροφικές πυρκαγιές. Αντ’ αυτού, ακούει μεθυσμένους, υπερβολικούς, εμμονικούς πολίτες και πλήττει.
Πλήττει αφόρητα μέχρι που η ρουτίνα του αναστατώνεται από μια απελπισμένη γυναικεία φωνή. Αυτή η γυναίκα, ονόματι Έμιλι, ισχυρίζεται ότι έχει απαχθεί από τον σύζυγό της, που μόλις έχει αποφυλακιστεί, και κατά τα λεγόμενά της βρίσκεται σε ένα λευκό βαν με άγνωστη κατεύθυνση. Εκείνος τότε ξεκινάει έναν «αγώνα δρόμου» μέσα από το γραφείο του, για να σώσει μια ζωή, που θεωρεί πως κινδυνεύει.
Η αλήθεια είναι ότι οι ταινίες που διαδραματίζονται αποκλειστικά σε έναν χώρο είναι από τη φύση τους σύνθετες. Συνήθως κρίνεται πιο δύσκολο το να κρατήσουν το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο. Σε έναν θεατή που δε γνωρίζει την πλοκή, το «The Guilty» κατά πάσα πιθανότητα θα του φανεί ενδιαφέρον. Φυσικά και σε εμένα φάνηκε ενδιαφέρον. Άλλωστε απένταντι μου είχα τον Τζέικ Τζίλενχαλ και μόνο αυτόν! Ένα πλάνο. Σχεδόν πάντα κοντινό στα τεράστια εκφραστικά μπλε μάτια του που σε κρατούν καρφωμένο στη θέση σου.
Πώς ξεκίνησε ο Τζέικ Τζίλενχαλ την ηθοποιία
Στην παιδική του ηλικία, λόγω της δουλείας των γονιών του, ο Τζέικ είχε λάβει καλλιτεχνικά ερεθίσματα. Στην ηλικία των 11 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην ταινία City Slickers (1991). Οι γονείς του όμως δεν τον άφησαν να συμμετέχει στην ταινία The migthy ducks γιατί θα έπρεπε να φύγει από το σπίτι για δύο μήνες.
Στα επόμενα χρόνια οι γονείς του τον άφηναν να πηγαίνει σε οντισιόν αλλά όταν έπαιρνε τους ρόλους δεν τον άφηναν να συμμετέχει στις ταινίες. Βέβαια του επιτράπηκε να πάρει μέρος σε πολλές ταινίες του πατέρα του. Ο Τζίλενχαλ εμφανίστηκε στην ταινία A Dangerous Woman (1993) (με την αδερφή του Μάγκι), στο Bop Gun και στο Homegrown (1998).
Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος του Τζίλενχαλ ήταν στο October Sky που υποδύθηκε έναν νεαρό άντρα από την Δυτική Βιρτζίνια που προσπαθούσε να κερδίσει μια υποτροφία. Η ταινία κέρδισε $32 χιλιάδες και το «Sacramento New» υποστήριξε ότι ήταν «Ο ρόλος που ξεκίνησε την καριέρα του Τζίλενχαλ.» Το Donnie Darko, ήταν η δεύτερη μεγάλη ταινία του Τζίλενχαλ, δεν ήταν μεγάλη επιτυχία στα box-office όταν πρωτοβγήκε το 2000, αλλά τελικά έγινε αγαπημένο του κοινού.
Μετά την επιτυχία του Donnie Darko, ο επόμενος ρόλος του Τζέικ ήταν ο πρωταγωνιστικός στο Highway (2002), μία ταινία που και οι κριτικοί αλλά και το κοινό αγνόησαν τελείως. Ο Τζίλενχαλ γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία στην ταινία του με την Τζένιφερ Άνιστον το Good Girl και στο Lovely and Amazing με την Κάθριν Κίνερ. Και στις δύο ταινίες παίζει έναν ασταθή χαρακτήρα που ξεκινάει μια παράνομη σχέση με μία μεγαλύτερη γυναίκα.
Ο Τζίλενχαλ στην συνέχεια θα χαρακτηρίσει αυτές του τις ταινίες ως «εφηβικές ανοησίες». Μετά από μια σειρά με λίγες ακόμα επιτυχίες (άλλες μικρότερες και άλλες μεγαλύτερες) ο Τζίλενχαλ έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο. Έπαιξε στην σκηνή του Λονδίνου στο έργο του Κένεθ Λόνεργκαν «This is our youth». Ο Τζίλενχαλ είχε πει: Κάθε ηθοποιός που θαυμάζω έχει κάνει θέατρο, άρα έπρεπε να το δοκιμάσω. Το έργο, που πήρε εξαιρετικές κριτικές στο Μπρόντγουει, έπαιξε για οχτώ εβδομάδες.
