Ο Τζέρι Σάινφελντ είναι ένας από τους πολύ καλούς κωμικούς στις ΗΠΑ και ιδιαιτέρως αγαπητός στο σινάφι του. Είχε χρόνια να βρεθεί στο προσκήνιο, αφού μετά το τέλος της σειράς Seinfeld στα 90s, ήταν λίγα αυτά στα οποία ήταν μπροστά στην κάμερα. Τώρα, για την ταινία Unfrosted στο Netflix, είναι και πίσω και μπροστά από την κάμερα, μιας και πρόκειται για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο.
From the director Jerry Seinfeld. Έτσι λέει το trailer του Unfrosted που αποτελούσε ένα δυνατό χαρτί του Netflix για τον μήνα Μάιο, ειδικά για την Αμερική, όπου έχουν πολύ πιο έντονα την κουλτούρα του stand up και ο Σάινφελντ είναι ένας πολύ αγαπητός κωμικός στο κοινό. Η απήχηση της ταινίας δεν είναι ιδιαιτέρως καλή, με βαθμολογίες 5.6 και 50% σε IMDB-Rotten Tomatoes αντίστοιχα, ενώ και στα Google Reviews οι περισσότεροι χρήστες είναι καταπέλτες.
Εμείς διαφωνούμε με αυτό, μιας και δεν θεωρούμε πως το Unfrosted στο Netflix είναι ταινία που να της αξίζει τόσο κακή κριτική. Είναι μια ευχάριστη κωμωδία. Δεν θα ξετρελαθείς σαφώς, αλλά είναι ευχάριστη, έχει ενδιαφέρον στόρι, το καστ έχει καλούς κωμικούς ηθοποιούς, υπάρχει ένας καλογραμμένος σαρκασμός στο σενάριο, για ποιο λόγο να μην αρέσει τόσο πολύ;
Στο Unfrosted ο Σάινφελντ βάζει στο επίκεντρο την ανάδυση της pop tart ως ένα κυρίαρχο σνακ πρωινού στην αμερικανική κουλτούρα, μεταφέροντάς μας στα 60s, όταν η Kellogg’s με την Post ήταν οι δύο κραταιές εταιρείες πρωινού, έβγαζαν δημητριακά και ανταγωνίζονταν η μία την άλλη. Και στην εποχή της κόντρας ΗΠΑ-Ρωσίας για το ποιος θα πάει πρώτος στο διάστημα, τα δύο brands είχαν ανάλογη κόντρα για το ποιος θα βγάλει πρώτος ένα προϊόν ζύμης που δεν χρειάζεται γάλα και απλά το ψήνεις στην τοστιέρα ή τον φούρνο μικροκυμάτων για να το φας.
Η Post προπορεύεται σε αυτή τη διαδικασία, έχοντας κλέψει τη συνταγή της Kellogg’s, οπότε στην δεύτερη ο Μπομπ Κάμπανα, διευθυντής, αναλαμβάνει μαζί με τον ιδιοκτήτη και μια παλιά συνάδελφο με την οποία δεν τα πήγαιναν καλά, την Ντόνα, να επισπεύσουν τις διαδικασίες για το δικό τους προϊόν και να βγουν πρώτοι στο ράφι.
Η κόντρα περιλαμβάνει στρατηγικές κινήσεις, όπως την εξασφάλιση όλου του εμπορίου ζάχαρης από έναν ναρκέμπορο στο Πουέρτο Ρίκο που ελέγχει το 99% του παγκόσμιου εμπορίου. Γενικώς, η Kellogg’s κάνει ένα all in στο δικό της προϊόν που, αν δεν πετύχει, θα καταστραφεί.
Για να βγει το προϊόν στο ράφι, πρώτα πρέπει να εγκριθεί γευστικά από δύο παιδιά-δοκιμαστές που βρίσκονται μεταξύ των δύο εταιρειών και φτάνουν να τρώνε μέχρι κι απο τα σκουπίδια τους, να εγκριθεί μετά το όνομα από τα δύο παιδιά, να δοθεί η έγκριση από τον FDA και τότε να ξεκινήσει η διάθεση στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Όλη αυτή η διαδικασία αποτυπώνεται από το σενάριο με πολλά κωμικά-σαρκαστικά στοιχεία και με λεπτομέρειες που αναδεικνύουν τις αντιθέσεις και τα οξύμωρα, όπως την επαφή της ιδιοκτήτριας της Post με τον Νικίτα Χρουστσόφ ή τον λόρδο Κουάκερ που είναι ένας μικρός παίκτης στην αγορά των πρωινών ή με το μαφιόζικο συνδικάτο των γαλατάδων που αντιδρούν στα προϊόντα που δε χρειάζονται γάλα και απαγάγουν τον Κάμπανα. Ή η εμπλοκή του Τζον Κένεντι που θεωρεί σημαντικό αυτό το προϊόν για τη θητεία του.
Ή, περισσότερο, με τους ηθοποιούς που υποδύονται τα ζώα των δημητριακών όπως ο Τίγρης που παίζει ο Χιου Γκραντ, που αποφασίζουν να κάνουν επανάσταση ζητώντας περισσότερα λεφτά.
Και κάπως έτσι, γεννήθηκε η pop tart, που το αρχικό της όνομα ήταν Trat Pop, αλλά ένας εκφωνητής ειδήσεων το έγραψε σε ένα χαρτάκι, το διάβασε ανάποδα και έμεινε το brand.
Ο σουρεαλισμός του Unfrosted είναι χαρακτηριστικός, η ταινια εξελίσσεται καλά, δεν σε κουράζει, δεν διαρκεί άλλωστε πάνω από 95 λεπτά, οπότε δε χάνεις τίποτα να τη δεις μες στο σαββατοκύριακο.
