Θα μπορούσαμε με δύο λόγια να περιγράψουμε την ταινία Another Round (Άσπρο Πάτο) του Τόμας Βίντερμπεργκ, που προβάλλεται στο Ertflix, ως μία βαθυστόχαστη και παιχνιδιάρικη ιστορία για την κρίση της μέσης ηλικίας με πρωταγωνιστές τέσσερις καθηγητές λυκείου που αναζητούν μια καλύτερη ζωή και να ξεφύγουν από την πλήξη της ενηλικίωσης πίνοντας… ακόμη μία γύρα.

Tραγωδία, κωμωδία και Κίρκεγκωρ συγκρούονται σαν τα σκαμπανεβάσματα μιας κραιπάλης αλκοόλ στην ταινία του Τόμας Βίντερμπεργκ, η οποία κέρδισε τα βραβεία Bafta για την καλύτερη μη αγγλόφωνη ταινία και Όσκαρ καλύτερης διεθνούς ταινίας.

Πρόκειται για την καλύτερη και πιο προσωπική ταινία του Δανού σκηνοθέτη μετά το Festen του 1998, ένα μεθυστικό κοκτέιλ έκστασης και θλίψης, που υποστηρίζεται από ένα εξαιρετικό καστ.

Στο επίκεντρο της τρελής γοητείας του βρίσκεται μια υπέροχα διαμορφωμένη ερμηνεία του Μαντς Μίκελσεν, ο οποίος διέπρεψε στο δράμα του Βίντερμπεργκ The Hunt του 2012 και εδώ τον βλέπουμε να κάνει την ερμηνεία της ζωής του σε έναν ρόλο που ακροβατεί με το σκοτάδι και τον αλκοολισμό.

Ο Μίκελσεν υποδύεται τον Μάρτιν, ένα βαριεστημένο καθηγητής λυκείου που, όπως και οι συνάδελφοί του, είναι παγιδευμένος σε μία υφέρπουσα κρίση της μέσης ηλικίας, βλέποντας πλέον το ποτήρι μισοάδειο.

Εμπνευσμένοι από την άποψη του Νορβηγού ψυχιάτρου Φιν Σκάρντερουντ ότι ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ενσωματωμένο ένα ποσοστό έλλειψης αλκοόλ, ο Μάρτιν και τρεις στενοί του φίλοι ξεκινούν ένα παράτολμο πείραμα αναπληρώνοντας αφενός αυτή την «έλλειψη» και θέλοντας να δουν αν η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να τους βοηθήσει να εξελιχθούν σε μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους και ίσως να ξαναβρούν την ελπίδα και την όρεξη για ζωή.

Ο Μαντς Μίκελσεν σε μία ερμηνεία ζωής – Αυτή την ταινία του Ertflix πρέπει να τη βάλεις στο beeline

Όπως και το μανιφέστο Dogme 95 που ο Βίντερμπεργκ δημιούργησε μαζί με τον Λαρς φον Τρίερ, οι κανόνες βάσει των οποίων θα διεξαχθεί αυτό το πείραμα είναι αυστηροί και παράλογοι.

Το πιο σημαντικό είναι ότι το κουαρτέτο συμφωνεί να εγκαταλείψει την κατανάλωση αλκοόλ τα βράδια ή τα Σαββατοκύριακα, περιορίζοντας τη μέθη τους στο χώρο εργασίας -τουλάχιστον σε πρώτη φάση.

Όσο για τις ποσότητες που καταναλώνουν, αυτές θα είναι ελεγχόμενες και θα καταγράφονται σε ένα ψευδο-ακαδημαϊκό έγγραφο, αποσπάσματα του οποίου εμφανίζονται στην οθόνη.

Στην αρχή το πείραμα αποδίδει θετικά αποτελέσματα, με μικρές προσλήψεις αλκοόλ να επιφέρουν μεγάλες αλλαγές («Έχω χρόνια να νιώσω τόσο καλά»).

Απαλλαγμένοι από τα άγχη της νηφαλιότητας, οι φίλοι βρίσκουν τους εαυτούς τους πιο διαυγείς, πιο επικοινωνιακούς, πιο αυθόρμητους. Αλλά αναπόφευκτα, καθώς οι ποσότητες αλκοόλ που καταναλώνουν αυξάνονται, τα οφέλη μειώνονται, οδηγώντας τους σε ένα spiral to «death», δηλαδή στην αυτοκαταστροφή.

Ο Μαντς Μίκελσεν σε μία ερμηνεία ζωής – Αυτή την ταινία του Ertflix πρέπει να τη βάλεις στο beeline

Πρόκειται για ένα μείγμα γοητείας και απέχθειας ανάλογο και με άλλες πετυχημένες χολιγουντιανές παραγωγές, δεν θα ξεχάσω το αγαπημένο «Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας» όπου οι δύο φίλοι εκπίπτουν σε έναν βέρτιγκο ψυχότροπων ουσιών ή το Leaving Las Vegas.

Παρακολουθώντας τη μύησή τους στο αλκοόλ, βλέπουμε μία ακριβή καταγραφή των σταδίων της μέθης, από ένα ελαφρύ μεθύσι μέχρι την απόλυτη παράνοια.

Ωστόσο, όπως ο λαμπρός πιανίστας που, όπως μας λένε, μπορούσε να παίξει μόνο «στο ακριβές σημείο που δεν ήταν ούτε μεθυσμένος ούτε νηφάλιος», αυτό το κουαρτέτο εμπλέκεται σε μια επισφαλή πράξη ισορροπίας, με αιματοβαμμένα μεθύσια, διαλυμένες οικογένειες και μία εξέλιξη που αν και ξεκινάει με αισιοδοξία εξελίσσεται σταδιακά σε αδιέξοδο.

Να σημειώσουμε ότι η ταινία είναι αφιερωμένη στην Ίντα, τη 19χρονη κόρη του Βίντερμπεργκ, η οποία έχασε τη ζωή της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα την χρονική περίοδο που ξεκίνησε η παραγωγή, ωστόσο το ζωηρό πνεύμα της οποίας διαπνέει ξεκάθαρα την ταινία.

Όσον αφορά τη δυαδικότητα του δανέζικου χαρακτήρα (ο ύμνος I Danmark er jeg født αντηχεί σε όλη την ταινία), ο Βίντερμπεργκ ζωγραφίζει ένα σαρκαστικό πορτρέτο μιας κοινωνίας που διχάζεται ανάμεσα στην καλομαθημένη μετριότητα και την «απόλυτη τρέλα».

Η ταινία Another Round (Άσπρο Πάτο) διαπνέεται από ένα εκκρηκτικό μείγμα αναρχικής ενέργειας και τεχνικής ακρίβειας αποτελώντας μία από τις καλύτερες δουλειές του Βίντερμπεργκ. Και μπορεί ένα «ελαφρύ ζάλισμα» να δημιουργεί μία παιχνιδιάρικη διάθεση που καταλήγει να ακροβατεί ανάμεσα σε θέματα ζωής και θανάτου χωρίς πεσιμισμό, αλλά μάλλον σαρκάζοντας τους εσωτερικούς φόβους του ανθρώπου, όμως μία πρόποση «Στην υγεία μας» μας έκανε να απολαύσουμε χωρίς ενοχές το Another Round και να νιώσουμε λυτρωτικά την επόμενη φορά που τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας με τους φίλους.

Σας το προτείνουμε χωρίς… ενοχές!!!