Σου γράψαμε εδώ τις προάλλες για τις ταινίες της χρονιάς, αυτές που θα μας μείνουν έντονα στη μνήμη για καλό λόγο και προσέφεραν ωραία πράγματα κινηματογραφικά. Όμως, το 2024 είχε και μια σειρά από ταινίες που μας έκαναν να θέλουμε να τρέξουμε μακιά από τις οθόνες, να κρυφτούμε στην αγκαλιά της μάνας μας για να μας προστατεύσει.
Κάναμε λοιπόν μια συζήτηση εδώ στο Intronews και καταλήξαμε σε μια λίστα με ταινίες που είτε θα τις ξεχάσουμε πολύ γρήγορα είτε παλεύουμε να τις ξεχάσουμε, αλλά ήταν τόσο κακές που δεν το καταφέρνουμε.
Θα δείτε πολλά κείμενα στο διαδίκτυο με τις χειρότερες ταινίες της χρονιάς, εμείς όμως δεν μιλάμε για τις χειρότερες έτσι απλά. Γιατί για παράδειγμα στο Variety ή το Hollywood Reporter, κρίνουν τις ταινίες με βάση κάποιο φαντασιακό τους και μια δήθεν ποιότητα. Όχι. Εδώ μιλάμε για τις ταινίες που γέννησαν συγκεκριμένες προσδοκίες και στο τέλος ξενέρωσαν τον κόσμο, όχι απλά για κακές ταινίες. Οι κακές ταινίες ίσως είναι και καλύτερες από αυτές που έχουμε βάλει στη λίστα μας.
Οι ταινίες που θα ξεχαστούν γρήγορα
Joker, Folie à Deux: Εμάς δεν μας απογοήτευσε τόσο, όπως καταγράψαμε εδώ κι εδώ, αλλά δεν μπορούμε και να μην τη βάλουμε στη λίστα, διότι υπήρξε αρκετός κόσμος που ξενέρωσε πολύ με το τελικό αποτέλεσμα.
Ghostbusters Frozen Empire: Καλά, δεν είναι πως κάποιος είχε τις τρομερές απαιτήσεις από το sequel μιας ταινίας που ήταν μάλλον μέτρια παρά σχετικά καλή, αλλά επειδή μιλάμε για ένα πολύ αγαπητό franchise, δε γίνεται να μην τοποθετηθεί σε αυτή τη λίστα επιείκειας.
Venom The Last Dance: Είναι σίγουρα το καλύτερο από τις 3 ταινίες, όμως συνολικά το franchise έπεσε πολύ χαμηλά σε σχέση με τις προσδοκίες.
Kraven the Hunter: Μπορεί να σου γράψαμε εδώ ότι ότι η ταινία δεν είναι χάλια, αλλά δεν είναι κι ότι πετάμε και τη σκούφια μας ή ότι θα μας μείνει αξέχαστη.
Ο Μονομάχος 2: Ο μόνος λόγος που δεν βρίσκεται στην από κάτω κατηγορία, είναι ο Ντενζέλ Ουάσινγκτον και η ερμηνεία του. Ειδάλλως, θα ήταν από τις κορυφαίες απογοητεύσεις της χρονιάς. Είναι δηλαδή, απλά όχι τόσο μεγάλη. Την εξήγηση στην έχουμε δώσει εδώ.
Emilia Perez: Μπορεί να σου φανούμε υπερβολικοί που την τοποθετούμε στο κείμενο, αλλά με βάση τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν από την υποδοχή στις Κάννες και μετέπειτα την πρεμιέρα της σε διάφορες αγορές, το Emilia Perez θα έπρεπε να είναι πολύ πολύ καλύτερο από αυτό που τελικά είδαμε. Σου εξηγήσαμε κι εδώ το γιατί.
Οι ταινίες που δε θέλουμε να θυμόμαστε
Rebel Moon 1 & 2: Ο Σνάιντερ, ο άνθρωπος που κατάφερε το 2021 να γίνει ο μόνος που απασχόλησε τόσο πολύ κόσμο με ταινία του σε χρονιά βαρβάτης πανδημίας, με κλειστές τις αίθουσες, ο άνθρωπος που μας έδωσε το Justice League: The Snyder Cut, έφερε στο Netflix το ύμπαν του Rebel Moon, όμως με το A Child of Fire και μετά με το Scargiver, απογοήτευσε τρομερά πολύ κόσμο, φανατικούς δικούς του, αλλά και της συγκεκριμένης ιδέας μυθοπλασίας.
Argylle: Εδώ παίζει να μιλάμε για τη μεγαλύτερη ξενέρα όλων για το 2024. Και ήρθε και νωρίς νωρίς, κάπου αρχές Φεβρουαρίου. Με τέτοιο καστ όπως αυτό που είχε το Argylle, θα μπορούσε να βγει μια πολύ καλή κωμική ταινία δράσης. Αντ’ αυτού, είδαμε κάτι πολύ κακό. Στα γράψαμε αναλυτικά κι εδώ.
Madame Web: Η Sony έχει τη φήμη και την επιβεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία. Διεκδικεί τον τίτλο της χειρότερης ταινίας της χρονιάς ισότιμα με την από πάνω, μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως της έκανε μεγάλο κακό πουυ δεν κυκλοφόρησε κατευθείαν σε πλατφόρμα.
Bonus: Όλες οι rom-com του Netflix + Ταινία με τον Κέβιν Χαρτ + Ταινία με Γουόλμπεργκ-Μπέρι: Θα αναρωτηθείτε εδώ και εύλογα, ποιος ακριβώς περιμένει κάτι καλύτερο από ταινίες του Netflix που είναι rom-com; Οκ, μάλλον κανείς, αλλά θες κάτι το αξιοπρεπές. Και ταινίες όπως The Mother of the Bride ή A Family Affair, μόνο αξιοπρέπεια δεν είχαν. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το The Lift με τον Κέβιν Χαρτ ή το The Union με τον Μαρκ Γουόλμπεργκ και τη Χάλε Μπέρι.
