Περιεχόμενα
To Netflix, μην κρυβόμαστε και γιατί άλλωστε, είναι πλέον φίλος μας. Ξέρει να μας κρατάει παρέα, είναι μια φιλόξενη πλατφόρμα που είναι πάντα εκεί για να μας συντροφέψει στον ελεύθερο χρόνο μας – ταιριάζει γάντι και με σουβλάκι ή πίτσα παρεμπιπτόντως.
Μπορείτε κάλλιστα να χαθείτε στον κόσμο του must see ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Ντέιβιντ Μπέκαμ, μπορείτε επίσης να κάνετε υπομονή ως τη μέρα που θα έρθει το πολυαναμενόμενο Leave the World Behind.
Αλλά θα κάνετε χάρη στον εαυτό της αν δείτε τις 5 τοπ ταινίες που απαρτίζουν αυτή τη στιγμή το ελληνικό Top 10 του Netflix. Είναι αρκετές καλές ώστε να πατήσουμε για χάρη τους το play!
Οι 5 τοπ ταινίες στο ελληνικό Top 10 του Netflix αυτή τη στιγμή
The Lost City
Με τέτοιο καστ, το χέρι πάει μόνο του στο «κλικ». Σάντρα Μπούλοκ, Τσάνινγκ Τέιτουμ, Ντάνιελ Ράντκλιφ και last but not least, Μπραντ Πιτ, δηλαδή το πατάς να το δεις και ό,τι θέλει ας είναι! Και τι μέρους του λόγου είναι στην πράξη αυτό το The Lost City που την τρέχουσα στιγμή οδηγεί τις εξελίξεις ως Νο1 των δημοφιλέστερων ταινιών του Netflix;
Η απενοχοποίηση της διασκέδασης! Υπάρχουν πολλές αστείες στιγμές, υπάρχει ρομάντζο, ενώ ο Πιτ ως κομάντο με φιλοσοφικές ανησυχίες είναι τόσο «meta» που αξίζει από μόνο του. Οι παλιότεροι θα θυμηθούν το «Κυνηγώντας το πράσινο Διαμάντι» του 1984 και ορθώς, αφού αυτή είναι η βάση της έμπνευσης των 4 συνολικά σεναριογράφων.
ΟΚ, τα κλισέ δεν αποφεύγονται εν τέλει, και μένει η αίσθηση πως χάθηκε μια ευκαιρία για κάτι πολύ καλύτερο, καθώς ο φρενήρης ρυθμός των πρώτων λεπτών δεν επιβιώνει ως το φινάλε. Αλλά παραμένει μια feel good ταινία και αυτό από μόνο του είναι λόγος να το δεις.
Reptile
Μπενίσιο ντελ Τόρο, Τζάστιν Τιμπερλέικ και Αλίσια Σιλβερστόουν. Κατ’ εικόνα του The Lost City, το Reptile έχει ένα δυνατό team, μαγνήτη θετικής απάντησης για τους απανταχού «τι ταινία θα δούμε απόψε ρε παιδιά;». Σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με ένα τίμιο αστυνομικό θρίλερ. Σασπένς, μυστήριο, ίντριγκα και ατμόσφαιρα α λα True Detective.
Είναι στο level που χρειάζεται για να εκτιμήσουμε αυτό που βλέπουμε, για να ξεφύγει από τη σφαίρα του «συνηθισμένου». Δεν θα μας χάλαγε λίγο περισσότερο δράση και αρκετά λιγότερο «γραφειοκρατία», αλλά γενικώς είμαστε ΟΚ.
Fair Play
Αν μας ρωτάτε, είναι για Νο1. Κυρίως γιατί αιφνιδιάζει, σε βγάζει από αυτό που έχεις μάθει να θεωρείς δεδομένο. Το σενάριο ολοφάνερα έχει δουλευτεί πολύ με σκοπό να δέσει την πολύ καλή αρχική ιδέα.
Δεν ξέρεις τι σου… ξημερώνει ενόσω τη βλέπεις κι αυτό είναι ένα τεράστιο «συν». Αυτό το ερωτικό θρίλερ πολύ μας άρεσε καθώς το αρχικό πάθος μετατρέπεται σε άγριο παιχνίδι εξουσίας.
Ballerina
Μία πρώην σωματοφύλακας θρηνεί για τον χαμό της κολλητής της, και με το βάρος ότι δεν μπόρεσε να την προστατεύσει, θέλει να κάνει πραγματικότητα την τελευταία επιθυμία της και ετοιμάζεται να πάρει εκδίκηση.
Η υπόθεση μας μεταφέρει και τι να περιμένουμε: Δράση non stop. Χορευτικού τύπου θα έλεγε κανείς, εξ ου και το «Μπαλαρίνα» του τίτλου. Αγαπάμε το νοτιοκορεάτικο σινεμά και αυτό φροντίζει να μας το ανταποδίδει.
The Conference
Έκανε πρεμιέρα στην πλατφόρμα του Netflix ανήμερα Παρασκευή και 13 και υπήρχε σημειολογική αιτία γι’ αυτό: Το παραδοσιακό… horror της ημέρας απαιτούσε κάτι ανάλογο.
Μασκοφόρο δολοφόνο έχουμε, σασπένς έχουμε, τρόμο βεβαίως και όλα αυτά μπολιασμένα και με τζούρες χιούμορ. Μια πρόταση από τη Σουηδία για να… τρομάξουμε καλά.
