Περιεχόμενα
Ξεχνιούνται τα διαμάντια; Από ό,τι φαίνεται, ναι. Αυτό που θα διαβάσεις από δω και πέρα, είναι η απόδειξη πως η πληθώρα επιλογών που μας έφερε το Netflix, κάνει τα σημαντικά να ξεχνιούνται γρήγορα, να εξαφανίζονται. Τόσες ταινίες, τόσες σειρές, με αποτέλεσμα να έχουν αγνοηθεί μια πλειάδα από αριστουργήματα. Εδώ θα μιλήσουμε για ταινίες.
Άπασες Οσκαρικές. Έκαναν μεγάλο ντόρο όταν βγήκαν, συζητήθηκαν πολύ. Έβαλαν και το Netflix ακόμα πιο γερά στο παιχνίδι, θα θυμάσαι ενδεχομένως πως στην αρχή (της) η πλατφόρμα σνομπάρονταν από τα παραδοσιακά «τζάκια» του σινεμά. Μέσα από ταινίες όπως οι κάτωθι, άλλαξε το κλίμα, τα δεδομένα.
Πάντως η αλήθεια, πικρή αλήθεια, είναι πως τις έχουμε κάπως ξεχάσει. Ο χρόνος δεν τους φέρθηκε καλά; Το σίγουρο είναι πως δεν αξίζουν να ξεπέσουν στη λήθη. Κι εδώ είμαστε, για να σου φρεσκάρουμε τη μνήμη.
Netflix: 6 Οσκαρικές μεγάλες στιγμές του (αλλά ξεθώριασε ο χρόνος)
All Quiet on The Western Front
Η πιο συζητημένη ταινία του 2021, ένα πολεμικό έπος εκ Γερμανίας, που είχε 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ και πήρε 4 βραβεία και έγινε ναυαρχίδα του Netflix.
Πάμε στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, τότε που η Γερμανία βρισκόταν στα τελευταία της χρόνια πριν εμφανιστεί η Δημοκρατία της Βαϊμάρης και αναδυθεί η Ναζιστική Γερμανία, και βλέπουμε το πώς κανείς από τους πολίτες δεν είχε ιδέα τι σημαίνει πόλεμος. Η ιστορία εστιάζει σε 3 φίλους που σπεύδουν να δηλώσουν διαθέσιμοι για το στράτευμα, να τους στείλουν στο μέτωπο και να υπερασπιστούν την πατρίδα.
Δε φαίνεται όμως να έχουν πλήρη αντίληψη του τι πάνε να κάνουν και μετά την πρώτη ημέρα παρουσίας τους στο camp της μονάδας τους, αρχίζει το αιματοκύλισμα, σώματα να εκρήγνυνται και κατανοούν πως δεν υπάρχει στιγμή ελεύθερη για να πάρουν ανάσα και να επεξεργαστούν όσα βλέπουν. Κάθε αδράνεια, κάθε δευτερόλεπτο σκέψης, έχει ως αποτέλεσμα να βρεθεί αδυναμία στο μέτωπο και να πληγούν οι σύντροφοί τους.
Συγκλονιστικά πλάνα, τρομερή ηχητική υπόκρουση και μουσική, είναι, μάλλον, η κορυφαία πολεμική ταινία της περασμένης δεκαετίας, αφήνοντας πίσω της Δουνκέρκη του Νόλαν και το Fury.
Roma
Οι κριτικοί συναγωνίζονταν ποιος θα βρει τα καλύτερα λόγια να αποθεώσει την παραγωγή του Netflix. Πολλοί του έδωσαν το μέγιστο δυνατό στη βαθμολογία τους, ακόμη περισσότεροι υποκλίθηκαν στο ταλέντο και στη δύναμη του έργου του Αλφόνσο Κουαρόν.
Η ιστορία μιας Μεξικανής υπηρέτριας στο σπίτι ενός γιατρού στα 70’s βραβεύτηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας, φωτογραφίας και ξενόγλωσσης ταινίας. Ένας θρίαμβος που στηρίχτηκε σε μια αριστουργηματική αφήγηση. Η πρώτη παραγωγή Netflix που βγήκε ποτέ στις αίθουσες ήταν, είναι, θα είναι πάντα, ένα σινεφίλ διαμάντι.
Το Roma ήταν και ο βασικότερος λόγος που το 2019, το The Favorite του Λάνθιμου έμεινε στο 1 Όσκαρ, ενώ είχε 10 υποψηφιότητες.
Marriage Story (Ιστορία ενός Γάμου)
Πώς φτάνει ένα ζευγάρι από τον έρωτα στο μίσος; Πως κάποια στιγμή μπορείς να βγάλεις δηλητήριο για τον άνθρωπο που κάποτε έβλεπες και ένιωθες τον πόθο να κατακλύζει κάθε κύτταρο της ύπαρξής σου;
Σε αυτό το ερώτημα απαντάει, εκκωφαντικά θα έλεγε κανείς, αυτό το φιλμ του Νόα Μπάουμπακ. Με Σκάρλετ Γιόχανσον και Άνταμ Ντράιβερ να καταθέτουν εκπληκτικές ερμηνείες. Αν και η Λόραν Ντερν ήταν η μόνη που πήρε αγαλματίδιο από την ταινία, β’ γυναικείου.
The Power of the Dog (Η Εξουσία του Σκύλου)
Άλλη μια ταινία που είναι συνυφασμένη με μια ερμηνεία. Κάμερα στον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς. Αυτός υποδύεται τον Φιλ Μπέρμπανκ, έναν αλαζόνα άνδρα, και το κάνει με εξαιρετικό τρόπο.
Πρωταγωνιστής σε μια 100% αμερικανική ιστορία και μια εξάρθρωση ενός από τους θεμελιώδεις μύθους της χώρας, περί της Άγριας Δύσης. Ποίηση και μελαγχολία σε ένα υπαρξιακό δράμα, ένα αντί – γουέστερν καταπώς το χαρακτήρισαν, που ανέβασε κατά πολύ το ποιοτικό προφίλ του Netflix.
Ήταν υποψήφιο για 12 Όσκαρ, αλλά πήρε μόνο 1, αυτό της Σκηνοθεσίας (Τζέιν Κάμπιον). Και αυτό όσο να το πεις ήταν ξενερωτικό, μείωσε επίσης μάλλον το μπόι που είχε πάρει αρχικά η ταινία.
Mank
Ο Ντέιβιντ Φίντσερ και το Netflix ένωσαν τις δυνάμεις τους για μια ταινία που αναρωτιέται κανείς τελικά αν ήταν τόσο καλή όσο αρχικά μας έλεγαν κάποιοι. Η υπόθεση του Mank αφορά στην ταραχώδη ζωή του Χέρμαν Μάνκιεβιτς, του ανθρώπου που συνέγραψε το σενάριο του Πολίτη Κέιν. Καταπληκτικός ο Γκάρι Όλντμαν, όχι βέβαια πως αυτό είναι είδηση.
Είναι σίγουρα η πιο διαφορετική ταινία του Φίντσερ, μόνο που κάπου «βαραίνει» στο πώς τσουλάει, στο τι θέλει να πει και πώς. Στα Όσκαρ πήρε 2 αγαλματίδια, αλλά σε «δεύτερες» κατηγορίες. Τσαλάκωσε κάπως το image αυτό.
The Irishman
To μαφιόζικο magnus opus του Μάρτιν Σκορτσέζε αποθεώθηκε, όπως το Roma του Netflix, από τους κριτικούς. Το… τίγκαραν στα αστέρια; Ήταν τόσο καλό; Το κοινό δεν συμφώνησε και τόσο.
Το βρήκαν βαρετό, κουραστικό, πολύ μεγαλύτερο από όσο θα έπρεπε σε διάρκεια και κάπως déjà vu. Πού βρίσκεται η αλήθεια; Μάλλον κάπου στη μέση. Και το λέμε με πόνο ψυχής για τον Mr. Cinema, θα θέλαμε να φωνάζουμε και εμείς «αριστούργημα, αριστούργημα». Ίσως αν είχε σταματήσει στις 2,5 ώρες, ίσως…Το ότι προτάθηκε για 10 Όσκαρ και δεν πήρε ούτε ένα, κάτι λέει, έτσι δεν είναι;
