Στη δραματική ταινία του Πάολο Σορεντίνο Νιότη που προβάλλεται στο Ertflix, ο Μάικλ Κέιν και ο Χάρβεϊ Κάιτελ είναι ένα ντουέτο παλιών φίλων που βυθίζονται στην ανία στη διάρκεια ενός spa break στην Ελβετία.
Ένα διασκεδαστικό αλλά μάλλον… ανιαρό έργο, έτσι όπως ακριβώς νιώθουν οι δύο ήρωες, μία μαύρη κωμωδία, με ωραία πλάνα και πασπαλισμένα με γυμνές σκηνές απενοχοποιημένων γερασμένων κορμιών.
Αισθητικά μοιάζει με ένα διαφημιστικό προβολής ενός πολυτελούς lifestyle, που περιβάλλεται από την απόλυτη ισορροπία κινηματογραφικά.
Η ταινία του Σορεντίνο αποτελεί μία διαμαρτυρία για την τρομερή τυραννία της νεότητας, την ψυχαναγκαστική λατρεία της ομορφιάς, της διασημότητας και της επιτυχίας.
Η ταινία είναι συγκρίσιμη με το προηγούμενο έργο του Σορεντίνο, Η Τέλεια Ομορφιά, καθώς στο επίκεντρό της βρίσκονται η ζωή και ο φόβος του θανάτου.
Δύο πλούσιοι, επιτυχημένοι ηλικιωμένοι βυθίζονται στην ανία και τη νωθρότητα κατά τη διάρκεια ενός spa break σε ένα ελβετικό θέρετρο, σε ένα μαγευτικά όμορφο περιβάλλον που κόβει την ανάσα.
Ο ένας είναι ο Φρεντ Μπάλιντζερ, ένας θρυλικός Άγγλος συνθέτης, τον οποίο αυτή τη στιγμή πιέζει ένας βοηθός του παλατιού του Μπάκιγχαμ να διευθύνει μια βασιλική παράσταση, με εντολή της βασιλικής διοίκησης να παίξει το Simple Songs, μια πρώιμη, δημοφιλή σύνθεσή του, την οποία πλέον ο ίδιος βρίσκει κουραστική.
Ο Μπάλιντζερ, τον οποίο υποδύεται ο Μάικλ Κέιν, είναι πρώην διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βενετίας και η πόλη αποτελεί το σκηνικό μιας υπέροχης παραισθήσεως με φλας μπακ.
Ο Χάρβεϊ Καϊτέλ υποδύεται τον Μικ Μπόιλ, έναν γερασμένο σκηνοθέτη που εργάζεται με αυξανόμενη απελπισία πάνω σε μια δακρύβρεχτη ταινία με τίτλο Love’s Last Day που ελπίζει ότι θα αποτελέσει την κληρονομιά του.
Όμως η χρηματοδότηση εξαρτάται από την επιλογή της πρώην πρωταγωνίστριάς του, της Μπρέντα Μορέλ –ένα καταπληκτικό cameo της Τζέιν Φόντα.
Ο Φρεντ και ο Μικ είναι παλιοί φίλοι, που τους συνδέει ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι η όμορφη κόρη και βοηθός του Μπάλιντζερ, η Λένα (Ρέιτσελ Γουάιζ), είναι παντρεμένη με τον γιο του Μπόιλ, τον Τζούλιαν (Εντ Στόπαρντ).
Καθώς αράζουν στο χώρο, επιδίδονται στη ματσο-γηριατρική τους αυτολύπηση και θρηνούν για τη χαμένη νιότη και τις χαμένες σεξουαλικές ευκαιρίες, ανταλλάσσουν ανούσιες συζητήσεις με έναν άλλο φιλοξενούμενο, τον ξιπασμένο νεαρό αστέρα του Χόλιγουντ Τζίμι Τρι (Πολ Ντάνο).
Επίσης, γλεντάνε και φαντασιώνονται με την πρόσφατη νικήτρια της Μις Υφήλιος (Μανταλίνα Γκενέα), στην οποία αρέσει να γυμνάζεται στο τζακούζι, ενώ τυχαίνει να βρίσκονται μέσα σε αυτό. Ο μάταιος πόθος τους είναι απλώς άλλη μια υπενθύμιση του θανάτου.
Αισθητικά η Νιότη είναι μία ταινία εξίσου εντυπωσιακή με ο,τιδήποτε άλλο έχει κάνει κινηματογραφικά ο Σορεντίνο, οι εικόνες που δημιουργεί είναι συχνά υπέροχες -ιδιαίτερα όταν επικεντρώνεται στα πρόσωπα που τα «ζωγραφίζει» με συναισθήματα και εκφράσεις: εκπληκτικά παράξενα και θλιβερά, άσχημα ή όμορφα.
Εξαιρετική η ερμηνεία της μασέζ του Φρεντ, την οποία υποδύεται η Λούνα Ζίμικ Μίτσοβικ, μοιάζει σαν μια αλαζονική Μόνα Λίζα, καθώς τραβάει και σπρώχνει αδιάφορα το δέρμα των γέρικων άκρων του, σχεδόν ανέκφραστη, και αργότερα ροκάρει με το Just Dance του Nintendo Wii στο δικό της δωμάτιο.
Ο Φρεντ και ο Μικ έχουν έναν απολαυστικά δύστροπο τρόπο να γκρινιάζουν μαζί, ανησυχώντας αδιάκοπα για το αν θα είναι σε θέση να… ουρήσουν κάθε μέρα.
Ωστόσο, είναι λιγότερο πειστικό και λιγότερο ενδιαφέρον όταν ο Μικ δέχεται επίθεση από οράματα όλων των πρωταγωνιστριών με τις οποίες έχει συνεργαστεί ποτέ, που είναι σουρεαλιστικά διάσπαρτες σαν κέρινα animatronics σε όλους τους ζωηρούς πράσινους λόφους. Αυτή η φελινική πινελιά μοιάζει επιεικής και ζαχαρένια και είναι στοιχείο που συναντάμε συχνά στις ταινίες του Σορεντίνο.
Ο ίδιος ο Κέιν προσδίδει στον ρόλο του μια νωχελική άνεση και ανεξιχνίαστη συμπεριφορά, πάντα με μία εσάνς αγγλικής «ακαμψίας». Ίσως ο Σορεντίνο να σχεδίασε αρχικά αυτόν τον ρόλο για τον συνήθη πρωταγωνιστή του, τον Ιταλό σταρ Τόνι Σερβίλο.
Αυτό το κάστινγκ μπορεί εύκολα να το φανταστεί κανείς. Όμως, οι χαζοχαρούμενοι τόνοι και η ακινησία του Κέιν τον καθιστούν εξαιρετικά αξιοπρόσεκτο.
Η Νιότη είναι μια κομψή, μαραζωμένη άσκηση του Σορεντίνο, που αξίζει να δεις αν θέλεις να περάσεις ένα όμορφο βράδυ.
