Απάνω στο χαλί, στο μαγικό (κόκκινο) χαλί, απόψε αγκαλιά, το Όσκαρ θα το πάρω. Κι αφού ζητήσουμε ταπεινά συγνώμη γι’ αυτήν την ένωση Λευτέρη Πανταζή με το πιο prestigious βραβείο του παγκοσμίου σινεμά, θα δικαιολογηθούμε (γι’ αυτό που μόλις κάναμε). Μπαίνουμε, νωρίς νωρίς, σε party mood. Προσπαθώντας να δούμε ποιοι θα θριαμβεύσουν τον προσεχή Μάρτιο.

Ένα σύνολο 6 (+1) ταινιών φαίνεται καθαρά στον ορίζοντα, ξεχωρίζει. Πρόκειται για φιλμ που ήδη έχουν συζητηθεί πολύ και όσο περνάει ο καιρός θα γεννάνε ακόμα περισσότερο «ειδήσεις». Έχουν, γαρ, το πακέτο για ωραία πράγματα στα Όσκαρ, σε υποψηφιότητες αρχικά και μετά σε αγαλματίδια.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που χτυπάει στο μάτι; Ο… καταποντισμός των ΗΠΑ. Η πλειονότητα των φαβορί για τα ερχόμενα Όσκαρ δεν φέρει αμερικανική υπογραφή στην παραγωγή – ποιος να τολμούσε καν να το φανταστεί σε ένα παρελθόν διόλου μακρινό. Σημείο των καιρών ή αλλαγή σκηνικού στο χώρο; Θα δείξει.

Σε κάθε περίπτωση, πάμε να δούμε όλα τα φαβορί για τα Όσκαρ 2025, ένα προς ένα. Με έναν αστερίσκο. Μετά από πολλή σκέψη αποφασίσαμε να αφήσουμε εκτός το Joker: Folie à Deux. Όλα τα δεδομένα προς αυτήν την κατεύθυνση δείχνουν.

Τι δείχνει ο φετινός χάρτης των Όσκαρ: Για πρώτη φορά τα μεγάλα φαβορί είναι εκτός Αμερικής! - Οι 6+1 ταινίες που έχουν καπαρώσει ήδη θέση
Anora: Μετά τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες σειρά έχουν τώρα τα Όσκαρ;

Όσκαρ 2025: Αυτά είναι τα μεγάλα φαβορί

Dune 2

Ως Intronews, έχουμε εκδηλώσει με κάθε κύτταρο της σινεφίλ ψυχής μας το «ευχαριστώ» μας στον Ντενί Βιλνέβ γι’ αυτό το αριστούργημα που μας έκανε δώρο. Μπορείς ΕΔΩ να διαβάσεις το αναλυτικό review μας.

Αν το Dune 2 είχε κάνει πρεμιέρα στην αρχικά προγραμματισμένη του ημερομηνία (πήγε πίσω λόγω της απεργίας στο Χόλιγουντ) θα ήταν στην επιλογή για τα περσινά βραβεία. Κάτι που θα μπορούσε να είχε αλλάξει την ιστορία για τους… Oppenheimer και λοιπούς φίλους.

Δεν πειράζει, είναι φέτος (στα Όσκαρ). Και ο θρίαμβος μοιάζει δεδομένος για τον Καναδό σκηνοθέτη και το πνευματικό κινηματογραφικά «παιδί» του. Απλά μένει να δούμε την έκταση που θα πάρει.

Anora

Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, μια μεγάλη δικαίωση για τον Σον Μπέικερ, μία από τις σημαντικότερες φωνές του αμερικάνικου ανεξάρτητου σινεμά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με την ιστορία μιας σεξεργάτριας που κάνει την τύχη της, ή έτσι νομίζει, όταν γνωρίζει και παντρεύεται έναν 20χρονο ζάμπλουτο Ρώσο. Τα πεθερικά καταφτάνουν, είναι θυμωμένα, και όλα αλλάζουν ή αρχίζουν ξανά…

Είναι πειραγμένο, είναι διαφορετικό, είναι τολμηρό, είναι πανέξυπνο το Anora. Βγάζει τη γλώσσα στα καθιερωμένα και αποκτάει συνεχώς όλο και περισσότερους οπαδούς. Από τις πιο φρέσκιες ταινίες των τελευταίων ετών.  

The Room Next Door

Είναι η καλύτερη ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ; Πιθανότατα όχι. Αλλά είναι η πρώτη αγγλόφωνη του Ισπανού auteur και η πρώτη που βραβεύτηκε σε κάποιο από τα μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ εκεί έξω – μετά το Όσκαρ ξενόγλωσσης που είχε πάρει το Όλα για τη Μητέρα μου. Ο Χρυσός Λέοντας στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι (και) μια διόρθωση μιας διαχρονικής αδικίας

Όσο για την ταινία αυτή καθαυτή, οι κριτικοί στάθηκαν ιδιαίτερα στο σπάνιο μείγμα τρυφερότητας και ενσυναίσθησης που κουβαλά προσεγγίζοντας με ζηλευτή ισορροπία ένα πολύ δύσκολο θέμα (ευθανασία) και αποσπώντας φοβερές ερμηνείες από Τίλντα Σουίντον και Τζούλιαν Μουρ. Αν το ψάξεις όμως, δεν εισπράττεις ένα κλίμα «ναι, ρε φίλε», αλλά περισσότερο «ΟΚ, επειδή είναι αυτός που είναι».

The Brutalist

Είναι μεγάλη σε διάρκεια, κοντά σε 3,5 ώρες. Αλλά είναι και μεγάλη ταινία, νέτα σκέτα. Ένα φιλόδοξο και μεγαλεπήβολο εγχείρημα που κέρδισε ένα στοίχημα που ελάχιστοι θα διανοούνταν καν ως σκέψη.

Ως υπόθεση, έχει να κάνει με μια άλλου τύπου ωδή στο αμερικανικό όνειρο. Με την υπογραφή του Μπρέιντι Κορμπέτ, ενός σκηνοθέτη που αγαπάνε ιδιαίτερα οι κριτικοί – έχει τη σημασία του και αυτό όταν μιλάμε για Όσκαρ. Ο Έιντριαν Μπρόντι, επίσης, καταθέτει ακόμα μια εξαιρετική ερμηνεία, πιστός στην κληρονομιά που δημιούργησε ως Πιανίστας.

Saturday Night

Πώς ξεκίνησε, 50 χρόνια πίσω, η θρυλικότερη εκπομπή της αμερικανικής τηλεόρασης; Βουτιά στο παρελθόν σε φρενήρεις ρυθμούς, με τη νοσταλγία και το feel good να βγαίνουν μπροστά με την ορμή της δημιουργικότητας.

Ως υλικό είναι φτιαγμένο για να πρωταγωνιστήσει στα Όσκαρ. Και να υπερασπιστεί την… τιμή της Αμερικής.

Emilia Perez

Με τον Προφήτη, ο Ζακ Οντιάρ άλλαξε status, έκανε άπαντες να κοιτάξουν με θαυμασμό προς την περίπτωσή του. Το Dheepan ήταν η στιγμή της αποθέωσης, με τον Χρυσό Φοίνικα ανά χείρας. Και τώρα συνέχεια στα Όσκαρ; Ο Γάλλος σκηνοθέτης έχει σίγουρα «χτυπήσει» πολύ δυνατά με αυτό το μιουζικάλ.

Γυρισμένο στα ισπανικά, κάνει focus στην ιστορία ενός βαρόνου των μεξικανικών καρτέλ που αποφασίζει να γίνει γυναίκα. Ένα απίστευτο story που δίνεται με εξαιρετικό τρόπο, όσοι το έχουν δει έχουν «σκλαβωθεί».

Gladiator 2

Με ερωτηματικό. Γιατί ο Ρίντλεϊ Σκοτ τα τελευταία χρόνια μας τα λέει κάπως περίεργα – βλέπε ή μάλλον… μη δεις, Ναπολέοντα. Τι νέο μπορεί να έχει η «αναβίωση» του Μονομάχου κοντά 25 χρόνια από τότε που τον υποδύθηκε ο Ράσελ Κρόου;

Σύντομα θα μάθουμε – τον Νοέμβριο έχουμε πρεμιέρα με Πολ Μεσκάλ, Πέδρο Πασκάλ και Ντένζελ Ουάσιγκτον να το κάνουν ακόμα πιο «δεν μπορώ να περιμένω». Το τρέιλερ πάντως ήταν υποσχόμενο. Αν δεν ήταν παραμορφωτικός φακός, τότε ναι, ο Μονομάχος part 2 θα μας απασχολήσει αρκετά σαν έρθει η ώρα για τα Όσκαρ…