Μπορεί αυτό το ερώτημα, άρα και η επιχειρηματολογία που θα ακολουθήσει, να φαίνεται άκαιρη, αφού έχουν περάσει δύο βδομάδες και πλέον από την απονομή των Όσκαρ, αλλά υπάρχει λόγος. Αυτός είναι η δήλωση που έκανε ο Τιερί Φρεμό, ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ των Καννών.

Σε συνέντευξή του για την παρουσίαση του προγράμματος του φετινού φεστιβάλ, ο Φρεμό υποστήριξε πως το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας δεν πρέπει να πηγαίνει σε ταινία που δεν είναι αμερικάνικης παραγωγής.

«Νομίζω πως η τελετή ήταν πολύ καλή και χάρηκα που είδα τη Μισέλ Γέο να παίρνει το βραβείο. Και απογοητεύτηκα που δεν πήρε τίποτα ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, γιατί η ταινία του είναι ένα γράμμα αγάπης για το σινεμά. Δεν κατανοώ επίσης γιατί το Τρίγωνο της Θλίψης δεν μπορεί να διεκδικήσει Όσκαρ Ξενόγλωσσης, παρόλο που είναι στα αγγλικά. Πώς γίνεται ένα μη αμερικάνικο φιλμ να κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας από τη στιγμή που η τελετή είναι για να τιμήσουν το αμερικάνικο σινεμά; Το Parasite κέρδισε, μπράβο του,, αλλά είναι κορεάτικο φιλμ. Το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πρέπει να πηγαίνει σε αμερικάνικη ταινία, όπως το Cesar πάει σε γαλλική και το Goya σε ισπανική».

Η τοποθέτηση του Φρεμό στην ουσία αποτυπώνει τα Όσκαρ ως μια τελετή που δεν αφορά συνολικά το σινεμά, αλλά την αμερικάνικη βιομηχανία, άποψη που αντιτίθεται στο αφήγημα της Ακαδημίας πως εκπροσωπεί το παγκόσμιο σινεμά.

Από τη μία, μια τέτοια άποψη δημιουργεί εθνικά στεγανά και ακυρώνει την οικουμενικότητα του σινεμά, αλλά από τη στιγμή που το εκφράζει ένας σημαντικός του εκπρόσωπος και όχι ο πάσα εις, τότε δεν γίνεται να αγνοηθεί ή να μη συζητηθεί.

Στην ουσία, αν το καλοσκεφτεί κάποιος, γιατί το Parasite πήρε μεγαλύτερη αξία μετά το Όσκαρ και όχι μετά από ένα βραβείο στη Ν. Κορέα; Δεν είναι σαν τα Όσκαρ να επισκιάζουν κάθε άλλη απονομή και να την ακυρώνουν ή να την υποβαθμίζουν; Προφανώς, αυτό δεν αλλάζει σε μια μέρα. Η Αμερική είναι η Μέκκα του Θεάματος, το χρήμα εκεί τρέχει σε ύψη δυσθεώρητα και γι’ αυτό είναι και μανούλες στο μάρκετινγκ.

Αλλά στην ίδια την ουσία του σινεμά και ως προς τους ανθρώπους που το απαρτίζουν, όχι ως προς εμάς τους έξω που θαμπωνόμαστε, τα Όσκαρ είναι μια τελετή τιμής στο αμερικάνικο σινεμά. Με αυτό το σκεπτικό, το The Fabelmans θα έπρεπε να είναι η ταινία της χρονιάς.

Ο Φρεμό μάλιστα, είπε ότι και το Babylon του Σαζέλ θα έπρεπε να είναι υποψήφιο γιατί αποτελεί μια σπουδαία ταινία αγάπης για το σινεμά.