Spider-Man No Way Home: Μόνο εμείς δεν καταλάβαμε γιατί είχε αυτό το φινάλε;

Το Spider-Man No Way Home είναι αναμφίβολα η πιο πολυσυζητημένη ταινία της χρονιάς, ξεπερνώντας ακόμα και το Dune. Είναι παράλληλα και η πιο εμπορική για το 2021, με 1 δισ. δολάρια έσοδα, αριθμός που στην πανδημία δεν είναι στο σύνολο τα έσοδα όλων των ταινιών που κυκλοφόρησαν στο σινεμά, για να το θέσουμε καθ΄υπερβολή. Αν δεν υπήρχε πανδημία ίσως και να προσέγγιζε τα έσοδα του Infinity War που ξεπέρασαν τα 2.1 δισεκατομμύρια.

Για το κοινό της Marvel και του Spider-Man, το No Way Home ήταν μια ταινία γεμάτη νοσταλγία, αλλά και με σημασία για το μέλλον του MCU. Ήταν επίσης μια ταινία με συγκίνηση που όσοι επιχειρούν να την περιγράψουν χωρίς να κάνουν spoiler, αναφέρουν ότι ένιωσαν την ανάγκη να χειροκροτήσουν μόνοι τους σε αρκετές περιπτώσεις.

Ήταν όντως τέτοιο το No Way Home. Ο κεντρικός Spider-Man άφησε ένα πλαίσιο συγκίνησης και αναγνώρισης πως εξελίσσεται ως ρόλος, πως εξελίσσεται εν τέλει ο Tom Holland από ένα αγοράκι σε έναν ηθοποιό που αποκτά ένα πιο διευρυμένο πεδίο ερμηνευτικών ικανοτήτων. Κι ενώ το No Way Home είναι αυτή η ταινία για την οποία μιλάνε όλοι με τα καλύτερα και θέτει τον Tom Holland στη θέση του ηνίοχου για το μέλλον του Marvel Cinematic Universe, υπάρχει κάτι που δεν μας έβγαλε νόημα. Τουλάχιστον όχι τόσο όσο θα το ήθελαν οι σεναριογράφοι της ταινίας και ο σκηνοθέτης.

Από δω και πέρα θα υπάρξουν spoilers, γι΄αυτό αν δεν έχεις δει την ταινία, μπορείς να αποχωρήσεις και δε θα σου κρατήσουμε κακία. Αλλά μόλις δεις την ταινία, έλα πάλι πίσω. Pinky promise ε..;

Η απορία αφορά στο φινάλε και στο πώς ξέφυγε από το ξεκίνημα της ταινίας και την βασική ιδέα του σεναρίου. Το No Way Home πατάει πάνω στην επιθυμία του Spider-Man να μη γνωρίζει όλος ο κόσμος την πραγματική του ταυτότητα, ότι δηλαδή είναι ο Peter Parker. Θέλει να το γνωρίζουν μόνο η MJ, ο Ned, ο Dr. Strange, η May και ο Happy. Καθώς όμως συνειδητοποιεί τι έχει ζητήσει από τον Strange και αρχίζει μετά να προσθέτει ονόματα που δε θέλει να ξεχάσουν ότι είναι ο Spider-Man, το ξόρκι πάει άπατο και ανοίγουν οι πύλες του πολυσύμπαντος για να εμφανιστούν οι κακοί από τις άλλες διαστάσεις και οι Spider-Man των Garfield και Maguire.

Η ατάκα του J.J.J. που επηρεάσε τον Spider-Man

Μεσολαβούν όσα μεσολαβούν και στο τέλος, καθώς οι πύλες αυτού του σύμπαντος έχουν ανοίξει και στις παρυφές του βρίσκονται οι villains από άλλα σύμπαντα και έρχονται για να σκοτώσουν τον Spider-Man, ο Peter Parker παίρνει τη γενναία απόφαση να γίνει το ξόρκι από την αρχή, κανονικά, δίχως εξαιρέσεις και έτσι θα κλείσουν όλα τα σύμπαντα.

Αντί όμως απλώς να ξεχάσουν οι φίλοι και γνωστοί του ότι είναι ο Spider-Man, τον ξέχασαν εντελώς. Αυτό είναι και το σημείο που δε μας βγάζει νόημα ή που δε μας φαίνεται τόσο αναγκαίο. Είναι μια από τις περιπτώσεις που η Marvel εμφανίζει κάτι σε μια ταινία για να το χρησιμοποιήσει αργότερα, ίσως και σε άλλο franchise. Αλλά είναι μια πραγματικότητα πως αρκετές φορές σεναριακά η Marvel επιλέγει κάτι που απλώς της χρησιμεύει για να εξελίξει μια ιστορία, χωρίς να επεξεργάζεται το κατά πόσο στέκει.

Να φέρουμε ένα παράδειγμα. Στο Infinity War μια από τις μεγάλες απορίες είναι γιατί την ώρα που ο Iron Man, ο Spider-Man, ο Strange και οι Guardians είχαν κοιμήσει τον Thanos, δεν του έκοβαν το χέρι για να πάρουν το γάντι ευκολότερα. Τους είχε πιάσει ο πόνος;

Αφού ο Quill είχε πάει στον Τιτάνα με σκοπό να σκοτώσει τον Thanos και οι Stark-Strange είχαν ξεκαθαρίσει τις προθέσεις τους πως θα κάνουν οποιαδήποτε θυσία για να μην εξαφανιστεί ο μισός πληθυσμός. Το narrative της ταινίας βολευόταν από αυτή την εξέλιξη για να μπορέσει να υπάρξει και το Endgame, αλλά σε μια ιστορία, αυτή η εξήγηση δεν είναι αρκετή για εμάς τους θεατές.

Πάμε στο No Way Home. Αφού έχει γίνει το ξόρκι και ο Spider-Man βρίσκεται στο καφέ που δουλεύει η MJ, τους κοιτάζει με τέτοιο τρόπο που ως θεατές καταλαβαίνουμε το εξής: η ατάκα του Jonah Jameson έχει μπει στο μυαλό του. Ο δημοσιογράφος της Daily Bugle λέει πως όπου πάει ο Spider-Man αφήνει πίσω του καταστροφή και θάνατο.

Αυτό το βλέπει στην τηλεόραση ο Peter Parker και πορεύεται μέχρι το τέλος της ταινίας με αυτή τη σκέψη. Απλώς, δεν την έχει συνειδητοποιήσει σε τέτοιο βαθμό μέχρι που βλέπει τους φίλους του και δεν τον αναγνωρίζουν. Κι εκεί αποφασίζει να μην επιχειρήσει καν να τους εξηγήσει τι έχει συμβεί και να τους αφήσει.

Μπορεί λοιπόν να είναι μια συναισθηματικά έντονη σκηνή και από τις πιο δυνατές του No Way Home, αλλά από κάπου χάνει. Δεν αρκεί αυτή η εξήγηση, ακριβώς γιατί γίνεται απόφαση του Spider-Man αφού έχει γίνει το ξόρκι. Πώς φτάσαμε από το «δε θέλω να ξέρουν ότι εγώ είμαι ο Spider-Man» στο «δε θέλω να με ξέρουν καθόλου»;