Υπάρχουν οι ταινίες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Το «Tár» είναι μια τέτοια περίπτωση. Ένα ψυχογράφημα, μια δραματική ιστορία ανόδου και πτώσης. Σε ένα γραμμικό σύμπαν. Υπάρχουν και ταινίες που η φαντασία των δημιουργών τελικιάζει τις κινηματογραφικές νόρμες.
Και μας παίρνει από το χεράκι ως κοινό να μας μάθει «στράτα στρατούλα», αυτό έκαναν οι Ντάνιελς με την σουρεαλιστική κωμωδία τους, που εντάξει, δεν την καταλάβαμε ή μας πέταξε έξω. Και αυτός είναι ο λόγος που βγάλαμε εισιτήρια να την ξαναδούμε. Δεν είναι εύκολο σινεμά. Αυτή η ταινία της Α24, όμως, θα αλλάξει την κινηματογραφική βιομηχανία.
Ξέρουμε, ωστόσο, γιατί σάρωσε στα βραβεία Όσκαρ.
