Γιατί το Challengers είναι η πιο εκνευριστικά καλή ταινία που θα δεις στις αίθουσες αυτές τις μέρες

Ο Λούκα Γκουαντανίνο έχει τη δική του υπογραφή, έχει μια κινηματογραφική στόφα που σε εμάς τους αδαείς εμφανίστηκε με το Call Me By Your Name και από τότε δεν έφυγε από τα μάτια μας. Μετά το Call Me By Your Name, ήρθε το reboot του Suspiria, ταινία που έκανε τον Ταραντίνο να συγκινηθεί όταν την είδε. Πριν ενάμιση χρόνο ήρθε το Bones and All με τον Τιμοτέ Σαλαμέ το οποίο υποτιμήθηκε αρκετά. Με το Challengers κάνει ένα comeback σε επίπεδο απήχης και αποδοχής, με την ταινία να έχει ένα εντυπωσιακό 97% στο Rotten Tomatoes και 7.8 στο IMDB.

Να πω την αλήθεια, δεν περίμενα ότι θα πάει τόσο ψηλά. Οκ, η Zendaya είναι ένα σουπερνόβα, αλλά δεν είναι ικανή να μετατρέπει μέτριες στη θεωρία ταινίες σε πολύ καλές. Η δουλειά του Γκουαντανίνο και ο τρόπος που αποτυπώνεται στις ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών, είναι που κάνει το Challengers (κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Tanweer από την Πέμπτη) μια πολύ καλή ταινία.

Ενοχλητικά καλή. Εκνευριστικά καλή. Γιατί τόσο ο χαρακτήρας της Zendaya όσο και του Τζος Ο’ Κόνορ είναι η πιο χαλασμένη πλευρά της ανθρώπινης συμπεριφοράς και του σεβασμού στο συναίσθημα του άλλου.

Τι πραγματεύεται η ταινία

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Η Zendaya υποδύεται την Τάσι Τζόουνς, μια φοβερή νεαρή τενίστρια που κάνει θραύση στο κολλεγιακό πρωτάθλημα στις ΗΠΑ και θεωρείται πως θα κατακτήσει τα πάντα όταν βρεθεί στον κόσμο των επαγγελματιών. Όσοι την παρακολουθούν στα τουρνουά, έχουν να το λένε πως αυτό που παίζει δεν είναι τένις, αλλά διαφορετικό άθλημα. Όμως, ένας τραυματισμός της στερεί τη δυνατότητα να γράψει την δική της ιστορία.

Στο διάστημα αυτό, έχει γνωρίσει τον Αρτ και τον Πάτρικ, δύο κολλητούς που παίζουν μαζί τένις και την ερωτεύονται ταυτόχρονα. Η Τάσι επιλέγει τον Πάτρικ, όμως ο τσακωμός τους και η στάση του όταν τραυματίστηκε, τελειώνουν τη σχέση τους. Η Τάσι και ο Αρτ γίνονται ζευγάρι, παντρεύονται, κάνουν παιδί και εκείνη γίνεται προπονήτρια του Αρτ και τον οδηγεί στη δόξα. Μαζί της έχει κατακτήσει όλα τα Grand Slams εκτός του US Open.

Η ταινία αρχίζει από το σημείο στο οποίο η Τάσι βλέπει πως ο Αρτ είναι πεσμένος, δεν έχει διάθεση να παίξει τένις και τον βάζει σε ένα μικρό τουρνουά, ένα Challenger, για να παίξει με αδύναμους αντιπάλους και να μπει με φόρα στο US Open. Για τον Αρτ είναι εμφανές πως ο μόνος λόγος που συνεχίζει, είναι για να μην πέσει στα μάτια της Τάσι, που είναι ελιτίστρια και δεν αντέχει να βρίσκεται δίπλα σε χαμένους.

Μετά από κάθε ήττα, κοιτάζει τον Αρτ υποτιμητικά, δεν θέλει καν να τον αγγίξει, είναι ξεκάθαρο πως ο γάμος τους θα διαλυθεί αν ο Αρτ αποφασίσει να αποσυρθεί, όπως σκέφτεται, παρά το ότι είναι μόλις 31-32 ετών.

Σε αυτά τα χρόνια που ο Αρτ κι η Τάσι έχουν χτίσει μια μικρή αυτοκρατορία, ο Πάτρικ έχει περιέλθει σε ένδεια, δεν έχει λεφτά, πηγαίνει σε μικρά τουρνουά για να μαζεύει ότι μπορεί και κοιμάται κατά βάση στο αμάξι του. Ή στα σπίτια γυναικών που γνωρίζει μέσω Tinder. Όχι γιατί θέλει να κάνει σεξ, αλλά γιατί θέλει να βρει ένα μέρος να κοιμηθεί.

Ο Πάτρικ θα βρεθεί στο τουρνουά και στον τελικό θα αναμετρηθεί με τον Αρτ. Η πορεία προς τον τελικό ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια του θεατή το παρελθόν. Όλα όσα συνέβησαν μεταξύ των τριών, από εκείνο το πρώτο βράδυ σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου όπου άρχισαν να φιλιούντια μεταξύ τους, αλλά τελικά η Τάσι τους άφησε με την ελπίδα πως θα γίνει τρίο, μέχρι τα όσα συμβαίνουν μια μέρα πριν το μεταξύ τους παιχνίδι, παρουσιάζονται με διαρκή μπρος-πίσω στη χρονική αφήγηση.

Οι δύο κολλητοί έχουν χρόνια να μιλήσουν, υπάρχει ένα έδαφος κόντρας, ενόχλησης, αλλά υπάρχει κι ένα υπέδαφος δεσίματος που χάρη στην εγωπάθεια της Τάσι, θα αναδυθεί. Όταν η Τάσι τους συναντά στα 18 τους στο δωμάτιο, τους λέει ότι δεν θέλει να μπει ανάμεσά τους. Μπαίνει όμως. Η στάση της θα είναι ο λόγος να ενωθούν ξανά.

Άλλο πράγμα νομίζεις για την ταινία, άλλο αποδεικνύεται ότι είναι

Η σκηνοθεσία του Γκουαντανίνο, ειδικά στο τελευταίο μισάωρο όπου βλέπουμε το τελευταίο game μεταξύ των δύο Challengers, είναι αριστουργηματική. Ένα κομψοτέχνημα, με χρήση πολύ ιδιαίτερων τεχνικών. Βάζει όλο το συναίσθημα της σκηνής, όλο το context, σε ένα μπαλάκι και δύο ρακέτες. Η σκηνοθεσία του και η μουσική επένδυση, ειδικά σε αυτό το τελευταίο κομμάτι, είναι που ανεβάζουν το επίπεδο στην ταινία.

Σεναριακά οι τρεις χαρακτήρες στην ταινία είναι πλασμένοι με σκληρό τρόπο. Η Τάσι δεν αποδέχεται τους ηττημένους, θέλει αποκλειστικά έναν άντρα νικητή δίπλα του και μεταφέρει στον Αρτ όλα τα κόμπλεξ της που δεν μπόρεσε να γίνει η κορυφαία τενίστρια στον κόσμο. Μέσω του προπονητικού της ρόλου μεταδίδει στον Αρτ άγχος και ανησυχία πως θα τον παρατήσει. Ο Αρτ είναι διαλυμένος ψυχικά.

Η παρουσία του Πάτρικ στον τελικό, αυτό που του ομολογεί λίγο πριν από ένα σερβίς με ένα νόημα που μόνο οι δυο τους ξέρουν, τον ξυπνάει από τον λήθαργο. Κι ο Πάτρικ, ένας τοξικός χαρακτήρας που ζητάει μόνιμα τα ρέστα από τον κόσμο για το ότι βρίσκεται να κοιμάται στο αμάξι του, κινούμενος με κομπορρημοσύνη που δεν δικαιολογείται από τη θέση του, συμπληρώνει ένα παζλ στο οποίο ο Αρτ είναι το μοναδικό θύμα. Και αναρωτιέσαι αν η Τάσι δεν είχε τραυματιστεί, μήπως στη θέση του Αρτ είχε βρεθεί ο Πάτρικ, μήπως αυτός ήταν ο ψυχικά διαλυμένος.

Γενικώς, οι δύο αυτοί χαρακτήρες προκαλούν ενόχληση με τη στάση τους, και γι’ αυτό η ταινία είναι εκνευριστικά καλή. Γιατί όπως εξελίσσεται, κι όπως τόσο ευρηματικά αποκαλύπτει τα γεγονότα πριν το ματς ο Γκουαντανίνο, δε γίνεται να μη νιώσεις ενόχληση με το πόσο αναίσθητα φέρονται η Τάσι και ο Πάτρικ.

Η ταινία Challengers είναι μια μη mainstream ιστορία, ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, υφαίνει τις ανθρώπινες σχέσεις σε δεύτερο και τρίτο επίπεδο, αποτυπώνει τις πολύ λεπτές ισορροπίες, ενσωματώνοντας όλα όσα σημαίνει ο πρωταθλητισμός σε παγκόσμιο επίπεδο και η αίσθηση της ανωτερότητας που έχει κάποιος έναντι των άλλων.

Ο Αρτ τα φτιάχνει με την Τάσι επειδή της στάθηκε, στα μάτια της ήταν ο υποτελής της που θα εξυψώνει το ηθικό της. Τον Πάτρικ είχε διαλέξει αρχικά, γιατί ο Πάτρικ είχε νικήσει στον αγώνα που θα καθόριζε ποιος θα κέρδιζε την προτίμησή της. Κι όταν ο Αρτ άρχισε να κατακτά τίτλους στο τένις, η Τάσι χαιρόταν που έχει έναν νικητή, αλλά ταυτόχρονα την ενοχλούσε που αυτός κέρδιζε τα φώτα, ενώ η ίδια τον έκανε πρωταθλητή.

Κι εκεί που νομίζεις ότι έχει καταλάβει το κόνσεπτ, την ταινία, έρχεται αυτό το φινάλε, που αφήνει κι ένα ερωτηματικό, να σου ανατρέψει όσα πίστευες ότι βλέπεις.

Για το τέλος, αφήσαμε τον εκνευρισμό. Το trailer έδινε την αίσθηση πως η Zendaya θα κάνει τρίο με τους άλλους δύο, αλλά τελικά δε γίνεται τίποτα και αρκετοί στο διαδίκτυο εκφράζουν την «ξενέρα» τους. Πώς σας την έφερε έτσι ο Λούκα Γκουαντανίνο;