Πριν από ενάμιση χρόνο, ο Τομ Κρουζ υπέγραψε μια συμφωνία με τη Warner Bros. για να κάνει ταινίες για το στούντιο. Μάλλον, στο πλαίσιο της συμφωνίας ήταν να προωθεί και ταινίες του στούντιο στις οποίες δεν εμπλέκεται, καθώς τον έχουμε δει να κάνει αναρτήσεις σε αρκετές πρεμιέρες. Μια ταινία που όμως φαίνεται να τον κέρδισε πραγματικά, είναι αυτή που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Μια ταινία που εξέπληξε ευχάριστα τους σινεφίλ, ειδικά τους φανατικούς του horror, και κάνει κάτι που δε θυμόμαστε να έχει συμβεί τα τελευταία πολλά χρόνια.
Το Sinners, ταινία του Ράιαν Κούγκλερ, με πρωταγωνιστή τον Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, κυκλοφόρησε λίγο πριν το Πάσχα και μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες κυκλοφορίας, έχει καταφέρει να κατακτήσει το κοινό σε τέτοιο βαθμό, ώστε να έχει στο IMDB βαθμολογία 8.2/10 και 98% στο Rotten Tomatoes. Τέτοιες βαθμολογίες σε horror ταινία δεν έχουμε δει όσο παρακολουθούμε σινεμά και ασχολούμαστε επισταμένως με αυτό, δηλαδή κοντά μια δεκαετία. Και παραπάνω, ενδεχομένως!
Α, μας έσκασε φλασιά. Η προηγούμενη φορά που είδαμε τέτοια νούμερα, ήταν το 2017 με την ταινία Get Out του Τζόρνταν Πιλ. Αυτό επιβεβαιώνει ότι μιλάμε για κάτι πολύ σπάνιο. Κι αυτό το σπάνιο ώθησε τον Τομ Κρουζ στην ακόλουθη ανάρτηση.
Τι πραγματεύεται η ταινία του Κούγκλερ
Το Sinners στην προσέγγισή του είναι πολύ κοντά στο Get Out. Παίρνει δηλαδή το ζήτημα του ρατσισμού εις βάρος των μαύρων και το τοποθετεί σε μια ακραία συνθήκη για να το αναδείξει. Η συνθήκη εδώ είναι…τα βαμπίρ.
Ποιος είναι ο μόνος τρόπος ένας μαύρος να είναι ανίκητος απέναντι στον ρατσισμό στα 1930 (αλλά και διαχρονικά); Να είναι απέθαντος.
Ο Σμόουκ και ο Στακ, είναι δύο δίδυμοι που επιστρέφουν από τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο σε μια Αμερική που ζει τη δική της καλλιτεχνική αναγέννηση με τη τζαζ μουσική και τη μπλουζ, τον ρυθμό δηλαδή των μαύρων σκλάβων στις φυτείες.
Αφού έχουν βγάλει αρκετά χρήματα δουλεύοντας για συμμορίες του Σικάγο, βρίσκονται στο Μισισίπι και αγοράζουν ένα οίκημα για να το μετατρέψουν σε μουσική σκηνή, όπου θα συγκεντρώνεται η μαύρη κοινότητα, θα γλεντάει, αλλά θα βρίσκει και ασφάλεια, θα βρίσκει συντρόφους. Με τη βοήθεια του καλού κιθαρίστα ξαδέρφου τους, του Σάμι, στήνουν μια ολόκληρη ομάδα μουσικών για το μαγαζί. Ο πατέρας Τζεντεντάια, πνευματικός του Σάμι, του λέει όμως κάτι που δεν πρέπει να αγνοηθεί. Η μπλουζ είναι μουσική του μεταφυσικού.
Αυτό το καταλαβαίνει στο άνοιγμα του μαγαζιού, όπου πνεύματα του παρελθόντος και του μέλλοντος εμφανίζονται στο κοινό. Το ίδιο βράδυ, ένα βαμπίρι από την Ιρλανδία, ο Ρέμικ, πηγαίνει στο μαγαζί με άλλα βαμπίρ που τον υπηρετούν και ζητά να μπει μέσα. Ο Σμόουκ κι ο Στακ δεν του το επιτρέπουν. Η Μέρι όμως, σύντροφος του Στακ, συναντά τον Ρέμικ έξω από το μαγαζί, όπου τη δαγκώνει και την κάνει βαμπίρ. Αυτή είναι η αρχή της εξάπλωσης, από την οποία θα γλυτώσουν ο Σμόουκ και ο Σάμι, όμως αυτό το βράδυ θα είναι ένα βράδυ θανάτου, μα και λύτρωσης για τα δύο αδέλφια…
Οποιοδήποτε στοιχείο της ταινίας κι αν κοιτάξεις, δε μπορείς παρά να αποδώσεις εύσημα με τον μέγιστο ενθουσιασμό. Το σενάριο του Κούγκλερ έχει τόσα πολλά στοιχεία που θέτουν τα θεμέλια για να γίνει τόσο καλό το Sinners, ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν υπερβαίνει ό,τι έχει κάνει ως τώρα στην καριέρα του, δη σε διπλό ρόλο, και η ταινία είναι σα να ενώνεις μια κλασική ιστορία μαύρης αφήγησης του 20ου αιώνα, που περιέχει μπλουζ, χοντρό ρατσισμό, την αίσθηση της ανεπάρκειας σε ανθρώπους που πολέμησαν για τη χώρα και αυτή τους απορρίπτει για το χρώμα τους, με το σουρεαλιστικό.
Το Sinners είναι μια ταινία που θα βάλει δύσκολα στην Ακαδημία εν όψει των επόμενων Όσκαρ και θα πρέπει, για μια σπάνια φορά, το Χόλιγουντ, το σινεμά της Αμερικής, να αναγνωρίσει συνολικά μια horror ταινία, με τρόπο που δεν έκανε ούτε στο Get Out!
