Μια ανατρεπτική ταινία ντοκιμαντέρ που φέρεται να αποκαλύπτει την ύπαρξη εξωγήινης ζωής στη Γη και να καταγγέλλει την προσπάθεια απόκρυψης αυτών των πληροφοριών από την αμερικανική κυβέρνηση προκάλεσε αίσθηση πριν μερικές εβδομάδες στο φεστιβάλ κινηματογράφου SXSW.
Η ταινία The Age of Disclosure ρίχνει φως σε χρόνια δραστηριότητας στο Κογκρέσο, καθώς και σε μαρτυρίες για Ανεξήγητα Αφύσικα Φαινόμενα (UAP, νέα ονομασία για τα γνωστά UFO), οι οποίες έχουν προκαλέσει θύελλα συζητήσεων και αμφισβήτησης στο φεστιβάλ του Όστιν στο Τέξας.
Τι αφορά η ταινία
Η ταινία, σε σκηνοθεσία του Νταν Φάρα, παρουσιάζει 34 βετεράνους από τον στρατό και τις υπηρεσίες πληροφοριών που έχουν άμεση γνώση ή εμπειρία με τα UAP. Όλοι επιβεβαιώνουν την ύπαρξη εξωγήινων ιπτάμενων αντικειμένων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, εξωγήινων όντων στη Γη. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση έχει επιχειρήσει να καλύψει τις πληροφορίες αυτές, αποδίδοντας αυτή τη συγκάλυψη σε μια προσπάθεια «θεμελιώδους αλλαγής» στον τρόπο αντίληψης της επιστημονικής κοινότητας.
Ο Λούις Ελιζόντο, πρώην μέλος του Προηγμένου Προγράμματος Αναγνώρισης Αεροδιαστημικής Απειλής (AATIP), θεωρεί αυτή την επιχείρηση συγκάλυψης ως «την πιο επιτυχημένη εκστρατεία παραπληροφόρησης στην ιστορία της αμερικανικής κυβέρνησης», η οποία επαναλαμβάνει «80 χρόνια ψευδών».
Μια δικομματική ομάδα κυβερνητικών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένων του πρώην γερουσιαστή της Φλόριντα και νυν υπουργού Εξωτερικών του Τραμπ, Μάρκο Ρούμπιο, της Δημοκρατικής γερουσιαστή της Νέας Υόρκης Κίρστεν Γκίλιμπραντ και του Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή της Νότιας Ντακότα Μάικ Ράουντς, ζητά επιτακτικά περισσότερη διαφάνεια σχετικά με τα UAP.
Όλοι επικαλούνται τις προσωπικές τους εμπειρίες και προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε οποιαδήποτε διαθέσιμη πληροφορία για το θέμα. Σύμφωνα με την ταινία, όλοι οι συμμετέχοντες αποκαλύπτουν όσα περισσότερα μπορούν νομικά, αν και αυτό δεν οδηγεί σε στέρεες αποδείξεις, όπως επισημαίνουν αρκετοί κριτικοί.
Όπως αναφέρει το IndieWire, η ταινία The Age of Disclosure παρουσιάζει «το πιο πειστικό επιχείρημα που μπορεί να προβάλλει κάποιος χωρίς να προσκομίσει πραγματικά στοιχεία». Από την πλευρά του, ο Ντάνιελ Φίνμπεργκ του Hollywood Reporter σημειώνει ότι «τίποτα δεν αποδεικνύεται και, συνεπώς, τίποτα δεν μπορεί να αναιρεθεί».
Παρά τις αδυναμίες στις αποδείξεις, η ταινία παραμένει το πιο σοβαρό έργο που εξετάζει τη διαχείριση των πληροφοριών UAP από την κυβέρνηση, εστιάζοντας στο αυξανόμενο δημόσιο ενδιαφέρον για το θέμα και τη δήλωση του Ελιζόντο για «τη μεγαλύτερη αλλαγή παραδείγματος στην ανθρώπινη ιστορία».
Ο Τζέι Στράτον , αξιωματούχος της αμυντικής υπηρεσίας πληροφοριών και διευθυντής της κυβερνητικής ομάδας εργασίας UAP, χαρακτήρισε την ταινία ως «το πιο ιστορικό ντοκιμαντέρ που έχει γίνει ποτέ για το θέμα», κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης μετά την προβολή του στο θέατρο Paramount.
«Αυτή είναι μια πολύ πραγματική κατάσταση και το διακύβευμα είναι απίστευτα μεγάλο και είναι ξεκάθαρα το πιο δικομματικό ζήτημα της εποχής μας – ηγέτες και από τα δύο πολιτικά κόμματα μού ξεκαθάρισαν πόσο σοβαρό είναι», είπε ο Φάρα, παραγωγός στο Ready Player One του Στίβεν Σπίλμπεργκ και στο UFO 2020 The Phenomenon, κατά τη διάρκεια του Q&A. «Αλλά το κοινό δεν έχει ιδέα. Ο μέσος άνθρωπος στον δρόμο είναι απλά στο σκοτάδι».
Η ταινία ξεκινά με πρώην στρατιωτικούς και βετεράνους μυστικών υπηρεσιών, πολλοί από τους οποίους έχουν καταθέσει ενόρκως ενώπιον του Κογκρέσου, δηλώνοντας με βεβαιότητα ότι «δεν είμαστε μόνοι».
Παρά το γεγονός ότι στην ταινία διατυπώνονται κάποιες φανταστικές θεωρίες που προκαλούν έντονες αντιδράσεις από το κοινό – όπως υποθέσεις για εξωγήινη ζωή που κρύβεται στα αχαρτογράφητα βάθη των ωκεανών ή για εξωγήινη τεχνολογία που επηρεάζει τον χωροχρόνο, επιτρέποντας στην ανθρωπότητα να απεξαρτηθεί από τα ορυκτά καύσιμα – το The Age of Disclosure εστιάζει σε νόμιμα καταγεγραμμένες αναφορές για κυβερνητικά προγράμματα.
Αυτές οι αναφορές ξεκινούν με το δημοφιλές άρθρο των New York Times το 2017, το οποίο αποκάλυψε την ύπαρξη του AATIP (Το Πρόγραμμα Αναγνώρισης Αεροδιαστημικής Απειλής), μια κυβερνητική πρωτοβουλία για τη μελέτη μη αναγνωρισμένων ιπτάμενων αντικειμένων (UFO) και ανεξήγητων αεροπορικών φαινομένων (UAP).
Το πρόγραμμα αυτό ερευνούσε αναφορές UFO που προέρχονταν από το Πεντάγωνο, και άτομα όπως ο Λούις Ελιζόντο, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Άμυνας για τις υπηρεσίες πληροφοριών Κρίστοφερ Μέλον, και ο σύμβουλος φυσικός της AATIP Harold Puthoff, υπήρξαν βασικοί συντελεστές του άρθρου.
Το 2020, οι Times επιβεβαίωσαν ότι το AATIP συνέχιζε το έργο του ως Task Force για τα Ανεξήγητα Αεροπορικά Φαινόμενα (UAP), υπό την καθοδήγηση της υπηρεσίας μυστικών πληροφοριών του ναυτικού, και ότι είχε επιταχυνθεί μια επίσημη κυβερνητική έρευνα για το ζήτημα.
Το αυξανόμενο ενδιαφέρον του κοινού οδήγησε σε μια σειρά από αναφορές από το Πεντάγωνο, που επιβεβαίωναν εκατοντάδες αναφορές UAP από στρατιωτικούς, και στην κυκλοφορία ενός επίσημου εργαλείου αναφοράς UAP στο διαδίκτυο. Το περασμένο φθινόπωρο, ο Ελιζόντο και άλλοι συμμετέχοντες στην ταινία κατέθεσαν ενώπιον του Κογκρέσου ότι η κυβέρνηση είχε διεξάγει μυστικό πρόγραμμα για την ανάκτηση UFO – αν και από την ακρόαση δεν παρουσιάστηκαν σαφή στοιχεία για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς αυτούς.
Τον Ιούλιο του 2023 ακολούθησε μια έντονη ακρόαση στο Κογκρέσο, κατά την οποία ο πληροφοριοδότης Ντέιβιντ Γκράτς, πρώην επικεφαλής ανάλυσης UAP σε αμερικανική αμυντική υπηρεσία, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ διέθετε μη ανθρώπινα «βιολογικά» δείγματα και διαστημόπλοια. «Κατά τη διάρκεια των επίσημων καθηκόντων μου, ενημερώθηκα για ένα πρόγραμμα πολλών δεκαετιών για την ανάκτηση και αντίστροφη μηχανική UAP, στο οποίο δεν μου απαγορεύτηκε η πρόσβαση», είπε στην επιτροπή, ωστόσο, χωρίς να παρουσιαστούν αποδεικτικά στοιχεία.
Η ταινία Age of Disclosure αντιμετωπίζει ένα παρόμοιο εμπόδιο: πολλές συζητήσεις για γεγονότα που αφορούν απορρητικές ή εξαιρετικά ευαίσθητες πληροφορίες, οι οποίες δεν μπορούν να αποκαλυφθούν λόγω της αδυναμίας να προσκομιστούν αποδείξεις. Κάποιοι συμμετέχοντες αρνούνται να εικάσουν σχετικά με την ύπαρξη εξωγήινων, εστιάζοντας μόνο στο άγνωστο.
«Θα μπορούσε να είναι η Κίνα, θα μπορούσε να είναι η Ρωσία, θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε εχθρός», δήλωσε η Κίρστεν Γκίλιμπραντ αναφερόμενη στις παρατηρήσεις UAP. Ο Μάρκο Ρούμπιο προειδοποίησε για την αποτυχία της φαντασίας, υπογραμμίζοντας τις δυνατότητες οποιουδήποτε αντίπαλου της Αμερικής, ανθρώπινου ή μη. Και οι δύο εξέφρασαν έντονη ανησυχία για την εθνική ασφάλεια λόγω της παρουσίας UAP στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ – μια σπάνια συμφωνία μεταξύ τους.
Άλλοι συμμετέχοντες, όπως ο Alex Dietrich, υπολοχαγός του ναυτικού, περιγράφουν τις προσωπικές τους εμπειρίες με UAP, όπως αυτή του «αντικειμένου Tic Tac» κατά τη διάρκεια μιας πτήσης το 2004 κοντά στο Σαν Ντιέγκο. Το μυστηριώδες αντικείμενο, χωρίς φτερά, διακριτικά ή εξατμίσεις, εντοπίστηκε από το ναυτικό ραντάρ, το οποίο αποκάλυψε ότι μπορούσε να αλλάξει κατεύθυνση και να κατέβει 80.000 πόδια μέσα σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο.
Άλλοι, όπως ο Χάρολντ Πούθχοφ και ο αστροφυσικός Έρικ Ντέιβις, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη εξωγήινης παρέμβασης στη Γη, υποστηρίζοντας ότι πολλές από τις θεάσεις έχουν συμβεί γύρω από πυρηνικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ, αν και και αυτοί χωρίς να προσκομίζουν συγκεκριμένα στοιχεία.
Ο Ελιζόντο και ο Στράτον αναφέρουν επίσης μια έκθεση του 2019 από το Intercept, η οποία αμφισβητεί τις δηλώσεις του Ελιζόντο , υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει «σημαντική απόδειξη ότι ο Ελιζόντο εργάστηκε ποτέ για κυβερνητικό πρόγραμμα UFO, πόσο μάλλον ότι ηγήθηκε ενός». Και οι δύο απορρίπτουν την έκθεση ως κυβερνητική προσπάθεια να υπονομεύσουν τον Ελιζόντο μέσω παραπληροφόρησης.
Ο πρώην αξιωματικός της CIA, Τζιμ Σέμιβαν, με 25 χρόνια εμπειρίας στην ανώτερη υπηρεσία πληροφοριών, χαρακτήρισε τις υποτιθέμενες κυβερνητικές τακτικές καταστολής και απομόνωσης των πληροφοριών ως «παράδοση δυσπιστίας».
Αν και οι ισχυρισμοί παραμένουν προκλητικοί και αμφιλεγόμενοι, οι δημιουργοί της ταινίας αφήνουν το ζήτημα στην κρίση του κοινού, καλώντας το να απαιτήσει περισσότερες πληροφορίες από εκείνους που κατέχουν την εξουσία και υποστηρίζουν ότι παραμένουν στο σκοτάδι. «Πιέστε τους εκπροσώπους σας, πιέστε την εκτελεστική εξουσία, ωθήστε τον πρόεδρο να φέρει το θέμα στο φως, με διαφάνεια, ώστε ο κόσμος να καταλάβει ότι αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι πραγματικό», καταλήγει ο Στράτον.
*Πηγή: Guardian
** Κεντρική φωτογραφία: Alexander Mils/Unsplash
