Περιεχόμενα
Μια δικαίωση μετά από πολλά χρόνια υποτίμησης. Τρεις συναρπαστικές ερμηνείες. Μία ερμηνεία που τρυπάει τον ουρανό. Και μια μαύρη κωμωδία από την πένα και τη σκηνοθετική ματιά του υπέροχου Μάρτιν ΜακΝτόνα. Αυτό είναι το The Banshees of Inisherin που κυκλοφορεί από σήμερα στις αίθουσες από την Feelgood και αποτελεί ένα από τα πολύ μεγάλα φαβορί των Όσκαρ, έχοντας σίγουρες 2 κατακτήσεις και με βλέψεις να φτάσει τις 5.
Μπορεί το Everything Everywhere All At Once να έχει ένα τεράστιο hype και πολλές μαζεμένες ιστορίες κατάκτησης και υπερβάσεων, συν το ότι έχει και το diversity. Μπορεί το Tar να έχει μια τρομακτικά υπερβατική ερμηνεία από την Κέιτ Μπλάνσετ. Μπορεί το All Quiet On The Western Front να είναι φαβορί σε όλες τις τεχνικές κατηγορίες. Μπορεί να υπάρχει το πολύ συγκινητικό The Fabelmans.
Αλλά το The Banshees of Inisherin τα έχει όλα και με το παραπάνω. Έχει πολλές μαζεμένες οσκαρικές ερμηνείες, κάτι που αποτυπώνεται και στις υποψηφιότητες. Μαζί με το Everything Everywhere All At Once, είναι οι μοναδικές ταινίες με τρεις τουλάχιστον ηθοποιούς υποψήφιους για Όσκαρ. Το The Banshees είναι το μόνο με 4. Έχει το σενάριο. Έχει τη σκηνοθεσία. Έχει την κινηματογράφιση. Έχει και τη μουσική.
Έχει μια πλήρη αφήγηση, με λίγα λόγια. Ένα storytelling που δεν το συναντάς αλλού στις φετινές υποψήφιες ταινίες. Αν οι υπόλοιπες είναι στο 9/10, τότε το The Banshees of Inisherin είναι στο 11/10, αν μου επιτρέπεται αυτό το αδόκιμο σχήμα.
Φωτογραφία: Searchlight Pictures. © 2022 20th Century Studios All Rights Reserved.
Το στόρι
Ο Μάρτιν ΜακΝτόνα, 6 χρόνια μετά το Three Billboards Outside Ebing Misouri, μια ταινία με παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά και με σαφείς διαφορές, μας μεταφέρει στον μαγικό του ρεαλισμό, θυμίζοντας κάτι από Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές με το χτίσιμο ενός τόσο περίκλειστου και μικροκαμωμένου κόσμου, όπως είναι το Ινισέριν. Το Ινισέριν είναι ένα ιρλανδικό Μακόντο.
Απλώς εδώ δεν έχουμε τους Μπουενδία που ονειρεύονται κονκισταδόρους και κατακτήσεις, αλλά μερικούς χωρικούς που τα μάτια τους δεν πάνε πέρα από το Ινισέριν.
Ο Παντράικ και ο Κολμ είναι δύο φίλοι. Ο ένας είναι κάπως αφελής, πιο ρομαντικός, περνάει την ημέρα του με την Τζένι τη γαϊδούρα του και τα ζώα που έχει με την αδερφή του και μετά, κατά το μεσημέρι, κατευθύνεται στο μόνο μέρος συνάντησης στο Ινισέριν, στην παμπ. Εκεί συνηθίζει να πίνει ένα μισόκιλο με τον Κολμ και να του λέει οτιδήποτε κατεβάσει η κούτρα του.
Ο Κολμ, ένας ηλικιωμένος άντρας, αποφασίζει πως δεν θέλει να σπαταλάει άλλο χρόνο ακούγοντας τον Παντράικ. Θέλει να αφοσιωθεί στο βιολί που παίζει και να γράψει μελωδίες, να αφήσει κάτι στον κόσμο όταν πεθάνει. Θέλει να γίνει αιώνιος. Έστω και στα στενά όρια του Ινισέριν, που μοιάζει να είναι μικρό ακόμα και για τις άφθαρτες ψυχές, για το ανέφικτο άυλο.
Έτσι, ανακοινώνει στον Παντράικ πως δεν θέλει να έχουν άλλες επαφές. Αυτό διαλύει τον Παντράικ που ψάχνει να βρει τι έκανε και ενόχλησε τον Κολμ. Αρνείται να δεχτεί πως ο Κολμ θέλει να τελειώσει την φιλία τους χωρίς συγκεκριμένη αιτία. Και μέσα απ΄αυτή την άρνηση, γίνεται ενοχλητικός για τον Κολμ.
Τότε, ο Κολμ του ξεκαθαρίζει πως για κάθε φορά που θα του μιλάει, θα κόβει και ένα δάχτυλο. Ο Παντράικ αρνείται να το πιστέψει. Μπλοφάρει ο Κολμ. Μόνο που δεν μπλοφάρει.
Φωτογραφία: Searchlight Pictures. © 2022 20th Century Studios All Rights Reserved.
4 ερμηνείες, η μία καλύτερη από την άλλη
Αυτή η πίεση του Παντράικ προς τον Κολμ θα ξεδιπλώσει μια σειρά γεγονότων που θα προκαλέσουν πολύ πόνο, κυρίως στον ίδιο, και θα τον αποξενώσουν από την αδερφή του και όλο το χωριό. Κι ο Κολμ θα μείνει χωρίς δάχτυλα στο ένα χέρι.
Ο Κόλιν Φάρελ, στον ρόλο του Παντράικ, έχει τον ιδανικό συνδυασμό αφέλειας, ρομαντισμού, πάθους, βαρεμάρας και ταπεινότητας. Το ότι φέρει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, και άλλα πιο άφατα, στον ρόλο του, είναι κάτι το σπάνιο στο σινεμά. Είναι πολύ απαιτητικός ο ρόλος του.
Από την άλλη, πιο κοντά στα χαρακτηριστικά του ρόλου βρίσκεται ο Μπρένταν Γκλίσον, χωρίς αυτό να σημαίνει πως κι αυτός δεν προσφέρει στο υψηλότερο του ερμηνευτικού επιπέδου που διακρίνει το The Banshees of Inisherin.
Απλώς, για τον Κόλιν Φάρελ είναι μια στιγμή δικαίωσης, γιατί δεν πήρε την αποδοχή που του άξιζε όλα αυτά τα χρόνια που ασκεί το επάγγελμα και βρίσκεται στις χολιγουντιανές τάξεις. Και τώρα διεκδικεί το Όσκαρ Ά Ανδρικού, όντας, κατ΄εμέ, ελαφρά πιο μπροστά από τον Όστιν Μπάτλερ (Elvis) και τον Μπρένταν Φρέιζερ (The Whale). Ή, τουλάχιστον, έτσι θέλω να ελπίζω.
Η τριάδα Φάρελ-Γκλίσον-ΜακΝτόνα συνεργάζεται στο The Banshees of Inisherin για δεύτερη φορά μετά το 2008 και το πολύ καλό In Bruges, κι αυτή η οικειότητα είναι ένα σημαντικό θεμέλιο για να πάνε σε μεγαλύτερο βάθος στους ρόλους και συνολικά στην ιστορία που καλούνται να αφηγηθούν.
Η Κέρι Κόντον, υποψήφια για Β΄Γυναικείο στα Όσκαρ, είναι ο σύνδεσμος του Φάρελ, του Γκλίσον και του 4ου πόλου, του Μπάρι Κίον, σε αυτή την ιστορία και λειτουργεί όντως σαν μια Αμαράντα Μπουενδία, μέχρι που αποφασίζει να γίνει αυτή ο εξερευνητής και να φύγει για την πόλη, σπάζοντας τον δεσμό με τον αδερφό της.
Και φτάσαμε στο διά ταύτα. Στον Μπάρι Κίον. Ο νεαρός που τον μάθαμε για τα καλά στο Killing of A Sacred Deer του Λάνθιμου, παραδίδει την καλύτερη ερμηνεία άνδρα ηθοποιού για το 2022 – αφού στις ΗΠΑ οι οσκαρικές ταινίες έχουν όλες κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του περασμένου έτους. Και για το Β΄Ανδρικό και για το Ά Ανδρικό, ο Μπάρι Κιόν θα άξιζε άνετα την απονομή.
Κι είναι κάπως άδικο που έχει λίγες πιθανότητες απέναντι στον σαρωτικό Κε Χούι Κουάν, ο οποίος έχει μια πολύ δυνατότερη ιστορία να κουβαλάει, άρα θα δώσει στη βραδιά της απονομής μια πολύ δυνατή στιγμή και ένα standing ovation που ο Μπάρι Κιόν δεν θα το πάρει. Η ερμηνεία του δεν περιγράφεται με λόγια. Θα πρέπει κάποιος να καταπιέσει αφάνταστα το μέσα του για να γεννηθούν οι λέξεις και πάλι δεν θα είναι αρκετές. Μόνο αν δείτε το The Banshees of Inisherin θα το καταλάβετε.
Θα είναι γενικά πολύ μεγάλη η έκπληξη (η δική μου σίγουρα), αν στις 14 Μαρτίου αυτή η ταινία δεν έχει τουλάχιστον 2 Όσκαρ – πιθανώς Πρωτότυπου Σεναρίου και Καλύτερης Ταινίας.
