Από το Infinity War και μετά, η Marvel δεν έχει προσφέρει στο κοινό κάτι που να του έχει μείνει τόσο στο μυαλό. Το Endgame ήταν αναγκαστικά περιορισμένο και παρά το ότι έγινε η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών και ήταν συγκινητική, κινηματογραφικά ήταν χαμηλότερα από το Infinity War. Σε αυτή την 5ετία επομένως, είναι μόνο το Spider-Man: No Way Home κι αυτό κυρίως γιατί ένωσε τους 3 Spider-Man. Και για κάθε τέτοιο, υπάρχει η πατάτα του Eternals ή το Thor: Love and Thunder. Με το Guardians of the Galaxy η Marvel αναπτερώνει τις ελπίδες.
Η αλήθεια είναι πως το σκηνικό σε επίπεδο υπερηρωικών ταινιών δεν έδειχνε και πολύ αισιόδοξο, τόσο στη Marvel, που έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στις σειρές του Disney+, όσο και στη DC που διάγει μια περίοδο αναπροσαρμογών με τον Τζέιμς Γκαν να έχει αναλάβει να τρέξει τα επόμενα 10 χρόνια.
Και, τι σύμπτωση, ο σκηνοθέτης του Guardians of the Galaxy 3 είναι ο Τζέιμς Γκαν. Κι αν κρίνουμε από αυτό που παρέδωσε με αυτή την ταινία, τότε ίσως τα επόμενα χρόνια να είναι χρόνια υπεροχής για την DC.
Το Guardians of the Galaxy 3 περιγράφεται μόνο μονολεκτικά. Φανταστικό. Μαγικό. Συγκινητικό. Τα έχει όλα αυτά τα επίθετα με όλη τους την ουσία.
Καταφέρνει να συνδυάσει άρτια το action κομμάτι που χαρακτηρίζει τέτοιες ταινίες μαζί με το character building και ταυτόχρονα να δώσει ένα όμορφο τέλος σε συγκεκριμένους χαρακτήρες, ανοίγοντας και το μονοπάτι του μέλλοντος για τους εναπομείναντες και τις νέες προσθήκες.
Κοτζάμ Endgame δεν μπόρεσε να το κάνει τόσο άρτια αυτό όσο το βλέπουμε στο Guardians of the Galaxy 3. Εκεί όπου βλέπουμε πως ο Ρόκετ είναι τελικά ο κεντρικός ήρωας και όχι ο Πίτερ Κουίλ. Εκεί που καταλαβαίνουμε πως η ομάδα δεν θα ενωθεί ξανά με την προσθήκη της Γκαμόρα του παρελθόντος, αλλά θα τραβήξει ο καθένας τον δικό του δρόμο.
Έχει μεγάλες συγκινήσεις αυτή η ταινία και σε κάποιες σκηνές τις ανατρέπει τόσο απότομα που πηγαίνεις από τη λύπη στην ανακούφιση και τη χαρά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Όλο το backstory του Ρόκετ και το πώς διαμορφώνει το τώρα της αφήγησης, απλώνεται μαεστρικά από τον Gunn και με τη σκηνοθεσία, αλλά και με τη μουσική, με τις περισσότερες επιλογές τραγουδιών να προσφέρουν στη σκηνή, χωρίς να την επισκιάζουν ή να χάνονται.
Για πρώτη φορά στην πορεία 9 ετών από το πρώτο Guardians of the Galaxy παίρνουμε τόσα πολλά από τους χαρακτήρες σε επίπεδο συναισθημάτων, αποκτούν υπόσταση, δεν είναι παραφερνάλια του Κουίλ, ούτε οι Guardians συνολικά τα εξαπτέρυγα των Avengers ή του Thor.
Για όλους αυτούς τους λόγους, και με τον φόβο να κάνω κι άλλα spoilers, το Guardians of the Galaxy είναι η καλύτερη ταινία της Marvel τα τελευταία 5 χρόνια και, μάλλον, η καλύτερη ταινία του 2023 ως τώρα, με εξαίρεση τις οσκαρικές. Και, μέσα σε όλα, χτίζει και τον δρόμο για επικείμενες σειρές στο Disney+, με την σύσταση των νέων Guardians.
