Περιεχόμενα
Δεν σημαίνει πάντα πως οι πιο γνωστοί είναι και οι πιο καλοί. Μπορεί απλά να είναι αυτοί που το ήθελαν περισσότερο. ‘Η που η «φτιάξη» τους ήταν τέτοια ώστε να επιζητούν τη δημοσιότητα. Υπάρχουν (αρκετοί) άλλοι, που τους αρέσει να κάνουν καλά τη δουλειά τους και ας τους ξέρουν «τόσο όσοι». Η ιστορία του Victor Nuñez έρχεται να μας το υπενθυμίσει.
Κατά το θέμα που «σκάρωσε» προς τιμήν του το IndieWire είναι «ο καλύτερος σκηνοθέτης για τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ακούσει ποτέ». Τα έργα του δεν είναι για όλους – το ακριβώς αντίθετο.
Δεν έχει την παραμικρή σχέση με το Hollywood, ανήκει σε αυτό το χώρο που συνοψίζεται ως «αμερικανικό ανεξάρτητο σινεμά». Εδώ δεν υπάρχουν μεγάλα στούντιο που ελέγχουν τη χρηματοδότηση, την παραγωγή και τη διανομή. Αλλά η δύναμη της τέχνης στην πρωτόλεια μορφή της. Έχει μάλλον να κάνει με κοσμοθεωρία.
Τον θαύμαζε ο Stanley Kubrick – προς μεγάλη του έκπληξη
Μπορεί να μην τον ξέρει το ευρύ κοινό, αλλά τον ξέρουν αυτοί που πρέπει; Υπό μια έννοια, ναι. Ο σπουδαίος Stanley Kubrick υπήρξε θαυμαστής του. Ζητούσε από κοινούς γνωστούς πληροφορίες για το έργο του, για το πώς σκηνοθετεί, τι σκέφτεται και πώς δρα όταν εργάζεται.
Ο ίδιος ο Victor Nuñez όταν έμαθε πως ο Kubrick ρωτούσε γι’ αυτόν έδειξε να εντυπωσιάζεται. «Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο διαφορετικοί», είχε πει. Ήταν όμως τόσο; Ή απλώς είχαν αλλη στόχευση; Αν το δεις πάντως ως μεθοδολογία και ως προτεραιότητες, η διαφορά μεταξύ των δύο δεν είναι μεγάλη: Το σινεμά ως υψηλή τέχνη.
Η Ava DuVernay, που ήταν υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθεσίας για το Selma, παραδέχεται πως άλλαξε πολλά από όσα (νόμιζε πως) ήξερε για τον κινηματογράφο αφότου είδε μια ταινία του Victor Nuñez:
«Θυμάμαι να βλέπω μια ταινία που ήταν πολύ εκπαιδευτική για μένα. Λεγόταν “Ruby in Paradise”. Η υπόθεση είχε να κάνει με μια νεαρή αναζήτηση που βρισκόταν σε αναζήτηση του εαυτού της. Είναι μια απλή ταινία. Μια όμορφη ταινία. Και σκεφτόμουν: “Ουάου, δεν ήξερα πως μια ταινία μπορεί να είναι και έτσι”. Δεν είχα δει ποτέ κάτι παρόμοιο στο παρελθόν».
Για το πλήρες της αφήγησης, η ταινία που αναφέρεται, το Ruby in Paradise δηλαδή, βγήκε το 1993 και κατέκτησε το Μεγάλο Βραβείο της Ένωσης Κριτικών στο Sundance εκείνης της χρονιάς (το μεγαλύτερο ανεξάρτητο φεστιβάλ κινηματογράφου στις Ηνωμένες Πολιτείες).
Victor Nuñez: Αργοί ρυθμοί σε ένα οικογενειακό φόντο
Αυτός είναι ο Victor Nuñez. Κινείται με το πάσο του, σε ήρεμο τόνο και με αδιατάρακτη πίστη στις αρχές του. Από το 1979 ως σήμερα, όταν δηλαδή παρουσίασε το πρώτο του φιλμ μεγάλου μήκους (“Gal Young Un”), έχει κάνει 7 ταινίες όλες κι όλες. Ανά 6 και κάτι χρόνια δηλαδή κατά μέσο όρο, παρουσιάζει κάτι καινούριο.
Με highlight το «Το Χρυσάφι του Οδυσσέα», το 1997, για το οποίο ο πρωταγωνιστής Peter Fonda προτάθηκε για Όσκαρ. Ήταν η μοναδική στιγμή που το όνομα του Victor Nuñez ακούστηκε σε ευρύτερο του συνηθισμένου, κύκλο. Αν και οι φαν του έργου του θεωρούν ως το, ας το πούμε, μεγαλύτερο αριστούργημά του το A Flash of Green, του 1984.
Για τον Victor Nuñezτο Νο1 είναι ο ηθοποιός. Το πώς θα φτιάξει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε αυτός να αποδώσει καλύτερα το χαρακτήρα που υποδύεται. Ρωτάει τη γνώμη των ηθοποιών, του αρέσει η αλληλεπίδραση μαζί τους, δεν θεωρεί πως υπάρχουν «άβατα» και «αλάθητα». Ένα αίσθημα ελευθερίας και συμμετοχής είναι πανταχού παρών.
Η Ashley Judd στο “Ruby in Paradise,” o Peter Fonda στο «Χρυσάφι του Οδυσσέα» και ο Ed Harris στο “A Flash of Green” αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού. Του ότι δηλαδή βρήκαν τις καταλληλότερες συνθήκες για να αναδειχθούν, να ερμηνεύσουν τους ρόλους τους.
Στη δουλειά του 78χρονου σήμερα σκηνοθέτη, είναι ολοφάνερη η μέριμνα στη φωτογραφία, στο φωτισμό, στο πώς καδράρει τα πλάνα του. Στην τελική, είναι αφοσίωση, είναι αγάπη. Έμφαση στη λεπτομέρεια. Για τη Φλόριντα συχνά, που είναι ο τόπος του, για τους ανθρώπους της.
Είναι γνήσιο αυτό που συμβαίνει. Σαν να μη γυρίζεται ταινία, αλλά να βιώνεται μια απλή, καθημερινή στιγμή αληθινής ζωής. Καθοδηγεί τους ηθοποιούς του χωρίς να τους αγχώνει. Τους καλεί στον κόσμο του και τους βοηθάει στην αναζήτηση του ρόλου τους. Είναι σαν να γυρνάς ξανά σε μια εποχή που τα πράγματα ήταν λιγότερο σύνθετα, που το απλό ήταν το πιο όμορφο.
Όταν Josh Brolin και Ed Harris γοητεύτηκαν απο το σύμπαν του Victor Nuñez, από το σινεμά για τη σκέψη και το ρεαλισμό
Ο Josh Brolin που συνεργάστηκε μαζί του στο Coastlines το 2002, ακόμα θυμάται μια στιγμή στο γύρισμα όταν ξέχασε μια ατάκα του και ζήτησε βοήθεια, εις μάτην. Όταν ζήτησε εξηγήσεις από το Victor Nunez πήρε την εξής απάντηση: «Δεν το κάνουμε εδώ όπως το Hollywood. Δεν έχουμε υπεύθυνο σεναρίου».
Ο Brolin δεν μπορούσε να το πιστέψει αρχικά. Αλλά στην πορεία των ημερών έμαθε να εκτιμάει αυτή την ηρεμία που υπήρχε on stage, το ότι το συνεργείο του Nunez ήταν απόλυτα πιστό στο όραμα αυτού και πως η δουλειά έβγαινε εξαιρετικά με αυτόν τον τρόπο.
Ο Ed Harris από μεριάς του, έχει άλλου είδους αναμνήσεις, αλλά εξίσου ευχάριστες: «Ο Victor δουλεύει καιρό με τους ίδιους ανθρώπους και έχεις την αίσθηση πως είσαι μέρος μιας οικογένειας. Είναι ένα πολύ ζεστό, εγκάρδιο περιβάλλον. Χωρίς μεγάλα “εγώ”. Ο Victor είναι πολύ γενναιόδωρος και ταπεινός».
Μετά από 13 ολόκληρα χρόνια, ο Victor Nuñez βγαλε φέτος νέα δουλειά. Το Rachel Hendrix. Με πρωταγωνίστρια τη Lori Singer, η οποία υποδύεται μια χήρα που δυσκολεύεται να ξεπεράσει την απώλεια του άντρα της. Κι αυτό από μόνο του συνιστά μέγα γεγονός για τους θαυμαστές του, για όσους αγαπούν τον ανεξάρτητο κινηματογράφο.
Το μήνυμα που σου περνάει δεν είναι μασημένη τροφή. Είναι εκεί, για όσους έχουν διάθεση να κάτσουν να ακούσουν, να δουν. Να αφεθούν. Να συμμετάσχουν, με άλλα λόγια. Δεν είναι για τύπους που θα πάρουν έναν κουβά ποπ κορν και θα αράξουν. Όλα είναι εκεί, αλλά πρέπει και εσύ ως θεατής να έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές.
Είναι ένας πρωτοπόρος. Έκανε φεμινιστικές και αντιρατσιστικές ταινίες πολύ πριν γίνει “trend”. Ποιητής της κινηματογραφικής ζωής μέσω του ρεαλισμού. Μπροστά στα μάτια μας και ας τον βλέπουν πολύ λίγοι.
Αν σας αρέσει το σινεμά που σας κάνει να σκέφτεστε, να αισθάνεστε τότε ο Victor Nuñez είναι ο άνθρωπός σας. Και οι ταινίες του, αν δεν έχετε δει κάποια ως τώρα, θα πρέπει να μπουν ψηλά στη λίστα με τα must watch σας.