Φέτος η Νάνσυ Μπούκλη κατάφερε να τραβήξει τα φώτα επάνω της με δύο σύντομες ερμηνείες σε τηλεοπτικές σειρές. Ως αυθόρμητη Ρηνιώ που η δολοφονία της συγκλόνισε τα Μάταλα στη σειρά της ΕΡΤ1 Η Παραλία και ως Κλαίρη, η εξαφανισμένη σύζυγος του Ιπποκράτη που ακόμη δεν έχουμε μάθει τι ρόλο έπαιξε στο παρελθόν.
Αυτό το διάστημα όμως ανεβαίνει και στη θεατρική σκηνή, πρωταγωνιστώντας στο έργο Love and Money όπου υποδύεται την Τζες μία μανιώδη καταναλώτρια.
Είχαμε λοιπόν την ευκαιρία να μιλήσουμε για την έλλειψη ανθρωπιάς στη σύγχρονη εποχή, για τα συναισθηματικά υποκατάστατα και για τους εθισμούς με τους οποίους προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά μας.
-Φέτος πρωταγωνιστείτε στο θεατρικό έργο Love and Money του Κέλι. Τελικά μπορεί η αγάπη να συμβαδίσει με το χρήμα ή είναι δύο αντικρουόμενες έννοιες;
Νομίζω πως ο τίτλος σημαίνει «Το είναι και το φαίνεσθαι». Δεν έχει άρα τόσο να κάνει με το αν συμβαδίζουν αυτές οι έννοιες, όσο το τι σημαίνουν για τον καθένα και με τι του είναι περισσότερο αναγκαίο να ζει. Όσο λοιπόν κι αν η «τσέπη» είναι γεμάτη και η καρδιά άδεια, δεν «γεμίζει» με τίποτα.
-Μήπως ο καταναλωτισμός και η εμμονή με το χρήμα έχουν αλλοτριώσει τον άνθρωπο και έχει χαθεί ο ουσιαστικός στόχος;
Πολλές φορές δεν μας αρκούν αυτά που έχουμε και νομίζουμε πως η εξέλιξη είναι εξωτερική, εγώ πιστεύω πως είναι εσωτερική και μέσα μας.
Κάποιοι άνθρωποι ζουν με βάση το έξω τους και κάποιοι τροφοδοτούν το μέσα τους. Όσο κι αν καλύπτουμε τις εξωτερικές μας ανάγκες, αν έχουμε έλλειψη εσωτερικά, δύσκολα ευχαριστιόμαστε.
-Πώς θα μπορούσαμε να κερδίσουμε ξανά την ανθρωπιά μας;
Εμβαθύνοντας μέσα μας και έχοντας ανθρωπιά πρώτα για τον εαυτό μας, να μην είμαστε τόσο σκληροί μαζί του.
-Για να επιστρέψουμε όμως στο ρόλο σας, μιλήστε μου για την ηρωίδα που υποδύεστε;
Η ηρωίδα που υποδύομαι, η Τζες, έχει υπερκαταναλωτική εξάρτηση, shopping compulsive disorder και δεν είναι αστείο ή λιγότερο εθιστικό από άλλες εξαρτήσεις.
Έχει μια πηγαία αθωότητα και με συγκινεί ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα και το τι πιστεύει ότι είναι η αγάπη.
-Εσείς η ίδια σε ποια σύγχρονη «ασθένεια» νιώθετε επιρρεπής; Μπορείτε να αντισταθείτε;
Θα ήθελα να ελαττώσω την σχέση μου με το κινητό μου.
-Παράλληλα σας βλέπουμε σε δύο τηλεοπτικές σειρές όπου υποδύεστε δύο γυναίκες–κλειδιά; Πώς επιλέξατε τους ρόλους σας;
Είναι δύο διαφορετικές γυναίκες παρόμοιας εποχής, άλλης ηλικίας, άλλου τρόπου ζωής αλλά με το ίδιο πάθος:
Να ζήσουν τη ζωή τους χωρίς φόβο και χωρίς να ακολουθούν τα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής τους, με το μυαλό τους και το πνεύμα τους ελεύθερο. Αποτελούν έμπνευση για μένα και οι δύο.
-Η Ρηνιώ είναι αυτή που άνοιξε το Κουτί της Πανδώρας στα Μάταλα με τη δολοφονία της. Υπάρχει περίπτωση να δούμε τη Ρηνιώ στο μέλλον και να μάθουμε για εκείνη κάτι που ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί;
Η Ρηνιώ επιστρέφει ανά διαστήματα στην Παραλία, οπότε μείνετε συντονισμένοι και θα δούμε τι θα γίνει.
-Στο Ναυάγιο υποδύεστε την Κλαίρη, τη σύζυγο του Ιπποκράτη. Αυτή την στιγμή η Κλαίρη θεωρείται νεκρή, ότι πνίγηκε στο ναυάγιο. Υπάρχει περίπτωση η Κλαίρη να είναι ζωντανή και να τη δούμε στο μέλλον να κινεί τα νήματα;
Θα δούμε καλύτερα στα επόμενα επεισόδια τι ρόλο έχει παίξει η Κλαίρη στη ζωή του Ιπποκράτη.
-Μήπως και η Ρηνιώ και η Κλαίρη αποτελούν δύο διαφορετικές μορφές γυναικοκτονίας;
Για την Κλαίρη ακόμη δεν γνωρίζουμε τι έχει συμβεί, ο θάνατος της Ρηνιώς πάντως είναι ξεκάθαρα γυναικοκτονία.
-Γιατί πιστεύετε ότι οι γυναικοκτονίες βρίσκονται σε έξαρση;
Μάλλον απλώς πλέον δεν μένουν κρυφές και τις μαθαίνουμε. Εύχομαι να μειωθούν και να είναι πια αναγνωρίσιμο και κατανοητό μέχρι που είναι τα όρια σε οποιαδήποτε μορφή βίας.
-Θέλετε να μας πείτε τι άλλο να περιμένουμε από εσάς μελλοντικά και ποιο όνειρό σας δεν έχετε κάνει ακόμη πραγματικότητα;
Αυτήν την περίοδο σκηνοθετούμε και παίζουμε μαζί με την Τζωρτζίνα Λιώση στην παράσταση «Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα» του Ευθύμη Φιλίππου, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και μετά θέλουμε να την ταξιδέψουμε πολύ!
* Περισσότερα Info για την παράσταση «Love and Money» εδώ και για το «Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα» εδώ.
