Ύστερα από μια υποχρεωτική παύση, ο Δημήτρης Δημόπουλος «περιοδεύει» σε Δάφνη, Αιγάλεω, Αμπελόκηπους και Περιστέρι με την Καφρόκρεμα, τον τρίτο του stand-up μονόλογο. Μετά το κλασικό πια «Αντί Διδακτορικού» και την άκρως πρωτότυπη «Υπερπαραγωγή», ο γνωστός κωμικός παρουσιάζει τα πιο σκωπτικά και ανατρεπτικά ως τώρα κείμενά του, αντιμετωπίζοντας κάθε θέμα που καταπιάνεται με αθώο ενθουσιασμό μα και ειρωνικό σκεπτικισμό ταυτόχρονα.
Και με τι καταπιάνεται; Από τις σκέψεις του για το πώς γεννήθηκε ο ανθρώπινος λόγος και τι δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο στη ζωή, μέχρι τους λόγους γιατί δεν θα καταφέρει ποτέ να κάνει καριέρα στη διαφήμιση.
Το αποτέλεσμα; Μια παράσταση που κινείται με την ίδια ευκολία από την καφρίλα των πιο κρυφών σκέψεων όλων μας, ως την αφρόκρεμα των πιο ευγενών προθέσεών μας, ένας stand-up μονόλογος και του ύψους, και του βάθους!
– Τώρα που -σιγά σιγά- ολοκληρώνει τον κύκλο της, τι γεύση σου αφήνει η «Καφρόκρεμα»;
Έχουμε ακόμα δρόμο, είμαστε στην αρχή του «σιγά-σιγά», υπολογίζω πως θα περιοδεύω και θα παρουσιάζω την παράσταση μέχρι τον Δεκέμβρη του 2022 περιοδεύοντας σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ιού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, πάντα… Επίσης εκκρεμεί η βιντεοσκόπηση της παράστασης, οπότε δεν έχω μία γεύση να μου αφήνει η «Καφρόκρεμα», αλλά κάμποσες: στιφή για όλη αυτή την προετοιμασία και δουλειά που πρέπει να γίνει, πικρή για τις επιπλέον δυσκολίες που έχουμε όλοι να αντιμετωπίσουμε λόγω της πανδημίας και γλυκιά για κάθε φορά που η παράσταση πραγματοποιείται.
– Τι θα δει, θα ακούσει και θα… αντιμετωπίσει κάποιος που θα έρθει να δει την «Καφρόκρεμα»;
Θα δει εμένα με ένα μικρόφωνο επί σκηνής, θα ακούσει τα πιο σκωπτικά και πρωτότυπα κείμενα μου ως τώρα, τουλάχιστον έτσι θεωρώ εγώ. Τώρα, τι θα αντιμετωπίσει; Αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει τελικά με το πώς προσλαμβάνει κάθε θεατής την παράσταση, κάτι που είναι προσωπικό και μοναδικό.
– Γιατί αποφάσισες να «περιοδεύσεις» σε γειτονιές της Αθήνας, με παραστάσεις σε Δάφνη, Αιγάλεω, Περιστέρι και Αμπελόκηπους;
Η περιοδεία εντός της πόλης ήταν κάτι που το σκεφτόμουν από τον πρώτο κύκλο παραστάσεων στην Αθήνα και οι συγκυρίες ήταν τέτοιες που τελικά αποφάσισα να το κάνω τώρα. Επιπλέον, ας έχω κι εγώ την αίσθηση πως περιοδεύω, πως μετακινούμαι, πως ταξιδεύω, τόσο καιρό περιορισμένος όπως όλοι θέλω να βγω.
– Γιατί σε κινηματογράφους; Θα φας τη δουλειά των σινεφίλ;
Οι κινηματογράφοι και κυρίως τα κινηματοθέατρα είναι χώροι που επισκεπτόμαστε πολλοί κωμικοί στις περιοδείες μας εκτός Αθήνας. Το καλοκαίρι του πρώτου έτους της πανδημίας ξεκινήσαμε παραστάσεις σε θερινούς κινηματογράφους, οπότε σκέφτηκα γιατί όχι και σε χειμερινούς. Αναζητώντας χώρους, είδα πως αρκετοί κινηματογράφοι φιλοξενούν παραστάσεις για παιδιά τις Κυριακές, είτε θεατρικές, είτε θεάτρου σκιών, οπότε έχουν ήδη κάποια σκηνή. Και υπάρχουν και χώροι που έχουν πλήρη θεατρική υποδομή, όπως ο χώρος που θα παίξω στο Αιγάλεω που έχει 2 αίθουσες όπου αμφότερες οι σκηνές διαθέτουν ως και περιστροφική σκηνή! Τώρα, αν θα φάω τη δουλειά των σινεφίλ, δεν νομίζω πως με μια παράσταση τον μήνα σε διαφορετικό χώρο θα τους στερήσω την κινηματογραφική τους έξοδο…
– «Χτύπησε» η πανδημία την «Καφρόκρεμα»;
Ω, ναι! Όπως χτύπησε όλα τα ζωντανά θεάματα. Και, δυστυχώς, ακόμα τη χτυπάει και αν συνεχίσει να τη χτυπάει, φοβάμαι μήπως κόψει. Επειδή είναι «κρέμα», το ‘πιασες; Οκέι, κακό το αστείο, χειρότερη όμως η πανδημία, εντάξει;
– Η πανδημία, σου έδωσε έμπνευση για νέα κείμενα; Πώς λειτουργεί η κωμωδία μπροστά σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις;
Ναι και όχι. Η «Καφρόκρεμα» συνεχίζει να είναι η παράσταση που ήταν πριν την πανδημία, απλώς υπάρχουν κάποια σημεία που ηχούν διαφορετικά πλέον. Δεν ξέρω αν ακόμα είμαι έτοιμος να καταπιαστώ με την πανδημία, είμαι και εγώ σε μια διάθεση που όταν κάνω την παράστασή μου θέλω να ξεφύγω λίγο από αυτήν και όχι να την επαναφέρω από σκηνής. Οπότε αυτή είναι μια καταπραϋντική λειτουργία της κωμωδίας απέναντι σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, τόσο για μένα, όσο και για το κοινό. Ελπίζω δε, το κοινό να ξεχνιέται λίγο περισσότερο, καθώς βλέπει μια «κανονικότητα» επί σκηνής, ενώ εγώ από σκηνής συνεχίζω να βλέπω τι συμβαίνει, αφού ακόμα το κοινό παρακολουθεί φορώντας μάσκα.
– Πόσα χρόνια στέκεσαι στο σανίδι της stand up κωμωδίας; Πώς θυμάσαι τις πρώτες σου εμφανίσεις;
Ξεκίνησα στις «Νύχτες Κωμωδίας» το 1996, όταν απέκτησαν την πρώτη μόνιμη στέγη τους στα Εξάρχεια, στη Θεμιστοκλέους 104. Θολές αναμνήσεις από εκείνες τις πρώτες παραστάσεις, οι οποίες ήταν ολίγες, αλλά όχι ολιγόλεπτες, καθώς έπρεπε να καλυφθεί ένας ικανοποιητικός χρόνος παράστασης. Αυτό που θυμάμαι περισσότερο είναι πως πιο συχνά ήμουν εκεί για να βλέπω τους συναδέλφους να παίζουν και να μαθαίνω, παρά για να παίζω ο ίδιος.
Οι στάσεις της «Καφρόκρεμας» στην Αθήνα:
27/1 • Ατλαντίς Classic Cinemas • Δάφνη (μετρό Δάφνη)
25/2 • Κινηματοθέατρα Λάμπρος Κωνσταντάρας-Ρένα Βλαχοπούλου • Αιγάλεω (μετρό Αιγάλεω)
18/3 • Δαναός • Αμπελόκηποι (μετρό Πανόρμου)
15/4 • West City Cinemas • Περιστέρι (μετρό Άγιος Αντώνιος & Περιστέρι)
Εισιτήρια και πληροφορίες εδώ.
