Καθώς έβγαινα από το Θέατρο Τέχνης, από το Υπόγειο της Πεσμαζόγλου, συζητούσαμε με την φίλη μου για το κατά πόσο τελικά ένας άνθρωπος μπορεί να ξεφύγει από μια ζωή χτισμένη, από τη συνήθεια με την οποία έχει περιχαρακώσει τη ζωή του. Η παράσταση Βρέχει Στη Βαρκελώνη που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και βασίζεται σε κείμενο του Πάου Μιρό, είναι μια εμπειρία μέσα από την οποία οδηγείσαι θες δε θες στην αναζήτηση της δύναμης του ανθρώπου να σπάσει τα δεσμά του. Και της ματαιότητας, εν τέλει, της προσπάθειας, διότι ποτέ δεν ξεφεύγεις από το μονοπάτι.
Τι πραγματεύεται η παράσταση
Η Λάλι ζει σε ένα φτωχόσπιτο με τον Κάρλος, ο οποίος παρασιτεί εις βάρος της, μιας και την έκανε ιερόδουλη και την πιέζει καθημερινά για περισσότερους πελάτες, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν. Δεν είναι ο κλασικός νταβατζής, ο Κάρλος έχει κανονική σχέση με την Λάλι, απλά είναι τόσο μικρός άνθρωπος, τόσο μυρμήγκι ψυχικά, που δεν δουλεύει και ζει εκμεταλλευόμενος το σώμα της συντρόφου του.
Ένας από τους πελάτες της Λάλι, ο Νταβίντ, είναι ιδιοκτήτης βιβλοπωλείου και με τη Λάλι συναντιούνται περισσότερο για να συζητήσουν, να κρατήσουν συντροφιά ο ένας στον άλλον, παρά για σεξουαλικές περιπτύξεις. Η Λάλι τον πηγαίνει πάντα στο σπίτι της, όπου ο Κάρλος κρύβεται κάτω από το κρεβάτι των στεναγμών και ακούει κάθε άντρα που κάνει έρωτα στην Λάλι και φυσικά τις αμπελοφιλοσοφίες του Νταβίντ.
Ο Νταβίντ πάντως, τους έχει φιλέψει με ένα κουτί σοκολατάκια που κάθε περιτύλιγμα έχει ένα απόφθεγμα, οπότε Λάλι και Κάρλος περνούν τις μέρες τους διαβάζοντας τα και ψάχνουν να βρουν το νόημα. Ο Κάρλος τα διαβάζει χωρίς ιδιαίτερο εσωτερικό ψάξιμο, η Λάλι όμως σκάβει το μέσα της κι εκεί γίνεται εμφανές πως δεν είναι για να κάνει την ιερόδουλη, πως είναι για να ακολουθήσει κάτι άλλο. Μπορεί όμως να ξεφύγει;
Ένας γλάρος που έχει αράξει έξω από το παράθυρο του σπιτιού τους για μέρες, είναι ένα θέαμα που κάνει την Λάλι να ονειροπολεί, να πιστεύει πως όπως ο γλάρος μπορεί να πετάξει, έτσι μπορεί κι αυτή. Μια μέρα βάζει τα κλάματα σε ένα μουσείο, μπροστά σε έναν πίνακα. Έχει ξεχάσει να πάρει νέα μάσκαρα για να βάλει. Δεν πρόλαβε να βάψει τα νύχια των ποδιών της. Πηγαίνει στα ραντεβού με τον Νταβίντ λίγο ατιμέλητη. Εκείνος της έχει τάξει ένα βιβλίο να της φέρει κι εκείνη του του ζητάει κάθε φορά. Στο σπίτι της του βάζει πάντα ένα σκέτο ουίσκι, ένα Ballantines. Εκείνη πίνει λίγη κόκα κόλα. Αγοράζει τα πάντα από τα Dia. Είναι φθηνά εκεί.
Τρώει λίγο, φροντίζει να φέρνει τροφή στον Κάρλος που ζει την ημέρα του μες στο σπίτι και έχει κρεμάσει τη ζωή του σαν μπουγάδα πάνω στη Λάλι. Εκτός από το βάρος της δικής της ζωής, η Λάλι έχει και το βάρος του Κάρλος. Και, πιο μετά, και του Νταβίντ, ο οποίος θέλει να έρθει στην κηδεία της γυναίκας του η Λάλι και να διαβάσει και δείχνει σημάδια κτητικότητας ως προς την παρουσία του στη ζωή της. Όταν μαθαίνει για την ύπαρξη του Κάρλος, εκνευρίζεται, εν τέλει όμως του τείνει χείρα συνεργασίας, λες και η Λάλι είναι ένα οικόπεδο ή μια εταιρεία.
Κανονίζουν αυτή για τον μισθό της στο βιβλιοπωλείο του Νταβίντ όπου θα πιάσει δουλειά, αφού αποφασίζει να τελειώσει από το πεζοδρόμιο. «Θα την πληρώνω 900 μεικτά, συν ό,τι παίρνει για τις υπηρεσίες της». Αυτό λέει ο Νταβίντ στον Κάρλος και ο Κάρλος αντί να του ξεκαθαρίσει πως η Λάλι τελείωσε με το επί πληρωμεί σεξ, απλά διεκδικεί παραπάνω λεφτά, στα οποία θα βάλει το χέρι του.
Η Λάλι φτάνει στο σπίτι έχοντας πάρει σάντουιτς σε όλους, αλλά πού να ήξερε πως οι δύο άνθρωποι που αποτελούν για εκείνη τον κόσμο της, ομονοούσαν στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης της, στην καταπάτηση του ονείρου της.
Η επίγευση της παράστασης
Άραγε, ξεφεύγει ποτέ ο άνθρωπος από τις αλυσίδες του; Ξεφεύγει μια γυναίκα στην ηλικία της Λάλι από μια ζωή που τη βασανίζει; Τελικά, κανείς δεν θέλει να βοηθήσει τον άλλον να διεκδικήσει τα όνειρά του δίχως αντάλλαγμα. Πάντα κάποιος θα γίνεται παράσιτο στη ζωή μας. Το ερώτημα είναι: εμείς, είμαστε παράσιτα στη ζωή κάποιου άλλου;
Στα 70 λεπτά που διαρκεί η παράσταση, πρόλαβα ως θεατής να γεμίσω με…κενά, να νιώσω στο τέλος της πως κάτι ψάχνω, κάτι μου λείπει. Δεν είδα ένα happy end για τη Λάλι. Είδα αυτό που φοβόμαστε όλοι οι άνθρωποι να δούμε στους άλλους: έναν άνθρωπο να αποτυγχάνει στην απόδραση. Ευτυχώς όμως, χωρίς να το γνωρίζει. Γιατί, αν είναι να συνεχίζεται το βασανιστήριο, καλύτερα να μην έχουμε γνώση, παρά να συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει νόημα να δώσουμε μάχη.
Ο χαρακτήρας της Λάλι είναι έτσι γραμμένος ώστε να μπεις σε αυτή τη σκέψη και η Δήμητρα Ματσούκα μοιάζει ιδανική σε αυτόν τον ρόλο, τόσο εκ του αποτελέσματος λόγω της ερμηνείας της, όσο και εκ προοιμίου.
Η Ματσούκα, ως ηθοποιός, γνωρίζει πολύ καλά πόσο δύσκολα ξεφεύγει κάποιος από την εικόνα που χτίζουν άλλοι για εκείνον μέσα από τους ρόλους του, μέσα από την διαδρομή του. Υποδύεται την Λάλι με πραότητα, με μια αίσθηση φιμωμένης αντίδρασης, σαν να ντρέπεται να διεκδικήσει τον χώρο της, νιώθει τύψεις που τολμάει να κοιτάζει πέρα από τα ανοιχτά της πόδια. Με ένα εφηβικό χαμόγελο, αντιλαμβάνεται κανείς την ψυχή που θέλει να αφήσει το σώμα, αλλά δεν μπορεί. Δεν ταιριάζουν μεταξύ τους.
Σε ένα λιτό σκηνικό, σε 10 τετραγωνικά, η Δήμητρα Ματσούκα, ο Κώστας Καζανάς και ο Ανδρέας Κοντόπουλος καταγράφουν τη ζωή τριών ανθρώπων με διαφορετικές επιθυμίες, κάπου στη Βαρκελώνη, με διαφορετικές ηλικίες, με διαφορετικό κουράγιο, με διαφορετικά επίπεδα πάθους για ζωή. Η Λάλι έχει. Οι άλλοι 2 από ελάχιστα ως καθόλου. Κι αν οι ίδιοι έχουν παραδοθεί, δε θα επιτρέψουν σε μια γυναίκα να τους ταρακουνήσει και να τους δείξει πως μπορούν να ζητήσουν κι αυτοί μιαν άλλη ζωή. Προτιμούν να απομυζούν τη δική της.
Η παράσταση Βρέχει Στη Βαρκελώνη, είναι μια θεατρική λιακάδα στο Θέατρο Τέχνης και η Δήμητρα Ματσούκα είναι, εν πολλοίς, ένας λόγος για μια αχτίδα φωτός σε ένα σκοτάδι σκέψεων που σου δίνει το έργο.
Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Μετάφραση: Els de Paros
Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης
Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Επιμέλεια κίνησης: Ξένια Θεμελή
Σχεδιασμός βίντεο: Παντελής Μάκκας
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάνος Κορογιαννάκης
Βοηθός σκηνογράφου: Αγγελική Πολίτη
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Παίζουν Δήμητρα Ματσούκα, Κώστας Καζανάς, Ανδρέας Κοντόπουλος
* Για εισιτήρια μπες εδώ
