Περιεχόμενα
Ο Άρης Σερβετάλης εξακολουθεί να απασχολεί την κοινή γνώμη με την απόφαση του να φύγει από την παράσταση «Ρινόκερος», με τις απόψεις να διίστανται. Αρκετοί ηθοποιοί έχουν εκφραστεί επιθετικά απέναντι του, όπως η Φαίη Κοκκινοπούλου, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης και ο Γεράσιμος Σκαφίδας, άλλοι πάλι είτε δε θέλουν να πάρουν θέση δημόσια είτε θεωρούν πως ο ηθοποιός δεν έκανε κάτι κακό από τη στιγμή που το είχε ξεκαθαρίσει στην παραγωγή μήνες πριν ανέβει η παράσταση για δεύτερη χρονιά.
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουν συνεργαστεί στο «Είσαι Το Ταίρι Μου», συνέθεσαν ένα αλησμόνητο τηλεοπτικό δίδυμο και έχουν διατηρήσει φιλική σχέση σε αυτά τα 20 χρόνια. Όταν λοιπόν του ζητήθηκε μετά το τέλος της παράστασης «Ο Κουρέας της Σεβίλλης», όπου πρωταγωνιστεί, να σχολιάσει την απόφαση που πήρε ο Άρης Σερβετάλης, προτίμησε να μην πει κάτι δημόσια.
«Θα σας πω κάτι. Τον Άρη τον αγαπώ και τον εκτιμώ πάρα πολύ. Είμαστε χρόνια φίλοι και δε θα μπορούσα από τη στιγμή που δεν έχω μιλήσει μαζί του να πω τη γνώμη μου γι’ αυτό το θέμα και να τη μάθει από την τηλεόραση. Οπότε θα μου επιτρέψετε να μη σας απαντήσω σε αυτό. Για μένα δεν είναι ο εμβολιασμένος απέναντι από τον ανεμβολίαστο, ούτε ο ανεμβολίαστος απέναντι στον εμβολιασμένο. Ίσως αυτό που μας έχει μπερδέψει οι υπερβολικές και ακραίες απόψεις είτε τον μεν, είτε τον δε. Και όλα αυτά μας έχουν κάνει ξαφνικά απέναντι ο ένας στον άλλο και θα έπρεπε να το σταματήσουμε αυτό».
«Διαχειριστής ηλιθίων» ο Άρης Σερβετάλης σύμφωνα με τον Τατσόπουλο
Από την άλλη, εκείνος που δεν δίστασε καθόλου να κάνει λόγο για βλακεία και να χαρακτηρίσει τον Σερβετάλη «wannabe/κατά φαντασίαν σελεμπριτά», είναι ο Πέτρος Τατσόπουλος. Διαβάζοντας την ανάρτηση που έκανε στα social media, εστιάζει κανείς στη φράση όπου ο κ. Τατσόπουλος αφήνει να εννοηθεί πως ο Άρης Σερβετάλης είναι ένας διαχειριστής ηλιθίων, καθοδηγώντας την κοινή γνώμη σε περαιτέρω πόλωση με τη στάση του.
«Η βλακεία σκοτώνει
Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς την έχουν δει ο Άρης Σερβετάλης και οι λοιποί σελεμπριτάδες, wannabe σελεμπριτάδες ή κατά φαντασίαν σελεμπριτάδες, ας όψεται η “απενοχοποίηση των ηλιθίων” (κατά τον Ουμπέρτο Έκο) στα social media που τους κατέστησε “πρώτες μούρες”. Δεν αποκλείεται οι πιο ηλίθιοι από αυτούς (διότι και η ηλιθιότητα έχει διαβαθμίσεις) να πιστεύουν πράγματι ότι ο διαχωρισμός σε ανεμβολίαστους κι εμβολιασμένους συνιστά παραβίαση ενός αναφαίρετου συνταγματικού δικαιώματος.
Πάντως, με το χέρι στην καρδιά, τους πιο πολλούς δεν τους κόβω για τόσο ηλίθιους, μάλλον για διαχειριστές ηλιθίων τους κόβω, αδίστακτους και ως εκ τούτου πιο επικίνδυνους. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Στον “Άνδρα με κόκκινο μανδύα” (2019) ο Τζούλιαν Μπαρνς αναφέρεται στην εκπληκτική περίπτωση του πρωτοπόρου χειρουργού Σαμιέλ Ζαν Πότσι, θεωρούμενου ως Πατέρα της Γαλλικής Γυναικολογίας, και με πόση περιφρόνηση, μεταξύ άλλων, τον αντιμετώπισαν οι συνάδελφοί του, όταν πρότεινε την υποχρεωτική χρήση μασκών και αποστειρωμένων γαντιών κατά τη διάρκεια των εγχειρήσεων.
Σήμερα αποτελεί κοινό τόπο στα χειρουργεία, όμως προς τα τέλη του 19ου αιώνα έπρεπε να δώσει μάχη για να τους πείσει. Οι σύγχρονοι διαχειριστές ηλιθίων δεν έχουν καν το ελαφρυντικό της άγνοιας που θα μπορούσαν να επικαλεστούν οι προπάτορές τους.
Μόλις χτες, ο μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος, σε μια απέλπιδα απόπειρα να φιλοτιμήσει τους αντιεμβολιαστές παπάδες στην Ευρυτανία (το νομό, καθώς διαβάζω, με τη χαμηλότερη εμβολιαστική κάλυψη στην Ελλάδα), τους προκάλεσε “να πάνε σε μια εκκλησία και να πιάσουν ένα [γυμνό] καλώδιο με ρεύμα για να δούμε εάν μπορούν να σωθούν με τη βλακεία που κουβαλάνε”. ΗΛΙΘΙΟΙ, ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ, το γράφω με κεφαλαία, βάζω και λαμπιόνια. Δεν πειράζει, ας μην σας πείσουμε διαφορετικά ότι κινδυνεύετε, καλύτερα ζωντανοί και ηλίθιοι παρά γνωστικοί και πεθαμένοι. Την αγάπη μου».
Γιατί πρέπει να γίνεται σύμβολο ο κάθε Άρης Σερβετάλης και ο κάθε Πετράκος και όχι οι επιστήμονες;
Δυστυχώς ή ευτυχώς – δυστυχώς θα πούμε εμείς – ο κάθε διάσημος, είτε υπέρ είτε κατά του εμβολιασμού, επηρεάζει κόσμο. Κι αν το αφήγημα του βολεύει κάποιους, γίνεται αυτομάτως σύμβολο. Είναι απόδειξη κατρακύλας μιας κοινωνίας ότι χρειάζεται να επιστρατευτούν ή να βγουν από μόνοι τους μπροστά κάποιοι σελέμπριτις για να ακουστούν οι επιστήμονες.
Είναι παγκόσμιο το φαινόμενο, όχι μόνο ελληνικό, να πειθόμαστε περισσότερο από ηθοποιούς και τραγουδιστές, παρά από ανθρώπους που έχουν πάρει 2-3 διδακτορικά και έχουν λιώσει τα χέρια τους σε έρευνες και ανάλυση δεδομένων. Κι αυτό δεν είναι μόνο πρόβλημα όσων εμπιστεύονται περισσότερο τους σελέμπριτις. Είναι και πρόβλημα των επιστημόνων. Ειδικά στην Ελλάδα, είχαν για πρώτη φορά την ευκαιρία να ακουστούν και διέλυσαν γρήγορα την αρχική εμπιστοσύνη.
Τρανό παράδειγμα ο κ. Τσιόδρας που η στάση του έχει έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση με το επιστημονικό του κύρος, καθώς αρκετές φορές υιοθετεί ελλιπές αφήγημα για να υποστηρίξει μια θέση και να παρέχει στήριξη στην κυβέρνηση, χάνοντας όμως έτσι αρκετά σε αξιοπιστία.
Τουλάχιστον, αυτή τη φορά, ο Άρης Σερβετάλης δεν είναι ένας Γρηγόρης Πετράκος. Δεν αντικαθιστά με τον λόγο του τους επιστήμονες, ούτε είναι ανακόλουθος, όπως ο κ. Πετράκος που εμφανίζεται σε μαγαζιά μόνο για εμβολιασμένους, ενώ είναι αντίθετος με το εμβόλιο.
